به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان،به نقل از روابط عمومی حوزه هنری اصفهان، برای آن‌ها که عادت کرده اند صحنه تئاتر را پر از مرد‌های زن نما، دیالوگ‌های گل درشت و قهقهه آور ببینند، نمایشنامه دیوید مامت خسته کننده است، اما برای عاشقان تئاتر، همین متن به نمایشی بدل می‌شود که با خاطره بازی، ۱۲۰ دقیقه آن‌ها را روی صندلی‌های کوچک و سیاه تماشاخانه ماه می‌نشاند.

قصه «زندگی در تئاتر» قصه خود تئاتر است. نسلی که بی تجربه می‌آید و نسلی که با تجربه می‌رود. وحید عمرانی در دراماتورژی، یک شخصیت دیگر نیز به این نمایشنامه افزوده، دختر کوچکی که در میانه عبور گذشته و حال، از آینده تئاتر خبر می‌دهد.
صحنه این تئاتر به دو قسمت روی صحنه و پشت صحنه تبدیل شده و عمده دیالوگ‌ها پشت صحنه و در اتاق گریم بین بازیگر میانسال حرفه‌ای و بازیگر جوان تازه کار رد و بدل می‌شود. جوان، ابتدا مشتاق برقراری ارتباط با این همکار کارکشته است، اما پس از گذشت اندک مدتی آن مصاحبت شیرین جای خود را به یک رابطه خشک می‌دهد. جوان، نفور از شنیدن نصیحت و سرمست از شهرت و توجه، دیگرمیلی به بهره گرفتن از کوله بار تجربه بازیگر میانسال ندارد و صحنه زیرپای این دو شخصیت خاکستری محل برخورد دو حس حسرت و قدرت می‌شود.

درد و دل‌های کارگردان نمایشنامه «زندگی در تئاتر»