الان ديگه تو صد نفر يک نفر به زور خمس و زکات ميده متاسفانه

اینکه میگن مال حرام نخوریم نفعش برای خودمونه . من یه سال رفتم خونه یکی از اقوام نزدیک مون که مال حرام توی زندگیش بود. وقتی غذا میخوردند تعارف کردند من فقط و فقط یک لقمه خوردم. باور کنید تا نزدیک یک سال نمیتونستم نماز بخونم وقتی اومدم خونه وضو گرفتم ولی هر کاری میکردم نماز بخونم تا نمیتونم. خوب که فکر کردم یاد لقمه ای افتادم که حواسم نبوده و خوردمش. با این که موقع خوردن لقمه حواسم نبود به حلال و حرامش ولی باز تاثیر خودش رو گذاشت.
بریم خونه دیگران ولی غذاشون نخوریم اگر مشکوک به مال حرام است. میشه با تلفن یا احوال پرسی خیابانی صله رحم کرد. یا رفت خونه شون و کوتاه نشست و بلند شویم برویم خونه مون.

ممنون

کلا اگه قرار باشه وسواس به خرج بدیم که اصلا نباید جایی بریم من کارشناس مسائل دینی نیستم اما این موضوع رو برای خودم حل کردم با پرس و جو از عالمان و با توجه به نظر مرجع که باید بنا رو بر این گذاشت که طرف مقابل به احکام الهی عمل میکنه این که بخوایم گیر بدیم که آقا خمس و زکات میدی یا از کجا پول میاری و خرج میکنی و حالا این مکانی که خونه ساختی غصبی هست یا نه و ... درست نیست حق نداریم اما اگه به یقین رسیدیم یا خودمون به چشم دیدیم که مثلا درآمدش از راه حرام هست اینجا باید احتیاط کرد، اصل بر صله ی رحم هست و این بسیار سفارش شده نباید با وسواس این مهم کنار گذاشته بشه