به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  افسردگی می‌تواند خفیف یا شدید باشد. این بیماری ممکن است مدت زمان کوتاهی در بیمار دیده شود یا اینکه مزمن گردد و او را در طول عمر همراهی نماید. شرایط خاص، همچون تولد فرزند یا تغییر فصل نیز می‌تواند نشانه‌های افسردگی را تحریک نماید.

درک انواع افسردگی به پزشک کمک می‌کند درمان مناسب را اتخاذ کند. افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند باید اطلاعات خوبی در مورد شرایط خود داشته باشند. بیمارانی که اطلاعات کافی در مورد شرایط خود دارند راحت‌تر با آن کنار می‌ایند. در این مقاله همه‌ی آن چیزی که باید در مورد انواع مختلف افسردگی بدانید را بیان خواهیم کرد. اگر فکر می‌کنید خودتان یا افراد نزدیکتان چنین شرایطی دارند حتما با پزشک مشورت کنید. پزشک می‌تواند در فرایند تشخیص و درمان بیماری به شما کمک کند.

اختلال افسردگی شدید:

امسال بیش از ۱۶ میلیون آمریکایی این نوع از افسردگی را تجربه کرده اند. تحت معیار‌های تشخیصی که توسط موسسه روانشناسی آمریکا منتشر شده است، افراد باید حداقل پنج مورد از نشانه‌ها را برای دو هفته یا بیشتر داشته باشند تا با افسردگی شدید تشخیص داده شوند.

این نشانه‌ها ممکن است در برگیرنده احساس غم، تهی بودن، بی ارزش بودن، نا امید بودن، احساس گناه، از دست دادن انرژی و اشتها یا عدم تمایل به فعالیت‌های لذت بخش، تغییر در عادت‌های خواب و افکار مرگ و خودکشی باشد. بیشتر موارد قابل درمان هستند.

اختلال افسردگی شدید، دو زیرمجموعه دارد افسردگی غیر معمول و افسردگی سودازدگی. افرادی که در طبقه بندی افسردگی غیر معمول قرار می‌گیرند دوست دارند بیشتر بخوابند و بیشتر غذا بخورند. این افراد از لحاظ عاطفی و احساسی فعال هستند و بسیار مضطرب اند.

افرادی که در دسته افسردگی سودازدگی قرار دارند در خواب مشکل دارند و افکاری دارند که خود را مقصر و گناهکار می‌دانند. بزرگسالان جوان بیشتر با افسردگی غیر معمول دست و پنجه نرم می‌کنند.

افسردگی مقاوم به درمان:

برخی از اوقات افرادی که اختلال افسردگی شدید دارند به درمان پاسخ نمی‌دهند. حتی بعد از مصرف برخی از دارو‌های ضد افسردگی باز هم ممکن است دوباره به شرایط قبل باز گردند. ممکن است چنین شرایطی ژنتیکی یا محیطی باشد. کمک به افراد برای غلبه بر افسردگی مقاوم به درمان از طریق جلسات مختلف برای کمک به تشخیص مناسب و شناسایی سایر علل جسمی و روانی که باعث ایجاد نشانه‌ها می‌شود آغاز می‌گردد.

پزشک به بیمار کمک می‌کند دوز مناسب دارو و طول دوره درمان را تشخیص دهد. اگر دارویی کار نکرد، پزشک سعی می‌کند دارو را به داروی مشابه تغییر دهد یا از کلاس دیگری از دارو‌ها استفاده نماید.

افسردگی زیر نشانگانی:

فردی که نشانه‌های افسردگی را دارد، اما همه موارد مرتبط برای تشخیص افسردگی شدید را ندارد ممکن است در این گروه قرار گیرد. این فرد سه یا چهار نشانه را دارد، اما ممکن است نشانه پنجم را نداشته باشد یا برای یک هفته افسردگی را تجربه نماید.

پزشک در این شرایط به جای اینکه به نشانه‌ها توجه کند، معمولا به دنبال عملکرد خواهد بود. ایا بیمار می‌تواند سر کار برود و مسئولیت‌های روزمره خود را انجام دهد؟ اگر فرد در حال کشمکش است، می‌تواند از درمان بهره ببرد؟

اختلال افسردگی مقاوم:

افرادی که با این نوع افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند خلق و خوی ناراحت، پایین، تیره و تاری در بیشتر روز‌ها دارند و حداقل دو مورد از نشانه‌های افسردگی را که دو سال یا بیشتر طول کشیده است تجربه کرده اند.

در کودکان و نوجوانان، این نوع افسردگی ممکن است زمانی که نشانه‌های تحریک پذیری یا افسردگی برای یک سال یا بیشتر طول کشید تشخیص داد شود. برای اینکه فردی با این نوع از افسردگی تشخیص داده شود باید دو مورد از نشانه‌های زیر را داشته باشد:

مشکل در خواب (بسیار زیاد یا بسیار کم)، انرژی کم یا خستگی، اعتماد به نفس پایین، اشتهای ضعیف یا خوردن بیش از حد، تمرکز ضعیف یا مشکل در تصمیم گیری، احساس نا امیدی.

معمولا این نوع افسردگی نیازمند درمان با ترکیبی از دارو‌ها و روان درمانی است.

اختلال ناخوشی پیشاقاعدگی:

بیش از ۱۰ درصد زنانی که به سن باروری رسیده اند این نوع اختلال را تجربه می‌کنند. این گزینه شکل حادتری از سندرم پیش از قاعدگی است و می‌تواند باعث تحریک افسردگی، ناراحتی، اضطراب، تحریک پذیری و حتی نشانه‌های شدید یک هفته قبل از آغاز دوره قاعدگی شود.

چنین شرایطی می‌تواند ناراحت کننده، ناتوان کننده و دشوار باشد و با زندگی روزمره فرد تداخل ایجاد نماید. دانشمندان و متخصصان بر این باورند که چنین زنانی ممکن است حساسیت غیر طبیعی به تغییرات هورمونی در طول چرخه قاعدگی خود داشته باشند.

مصرف دارو‌های ضد افسردگی به خصوص مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین در دو هفته قبل از آغاز قاعدگی یا در طول ماه می‌تواند بسیار موثر باشد. انواع خاصی از دارو‌های پیشگیری از بارداری نیز می‌تواند مفید باشد.

دانشمندان و محققان دانشگاه کالیفرنیا در حال کاوش و بررسی استفاده از نور درمانی برای بهبود کیفیت خواب و خلق و خو در این زنان هستند.

افسردگی دوقطبی:

تغییر در خلق و خو و انرژی، نا امید بودن و شاد بودن جزو نشانه‌های افسردگی دو قطبی است که به عنوان اختلال دو قطبی نیز شناخته می‌شود.

برای اینکه فردی با این شکل از افسردگی تشخیص داده شود باید حداقل یک نوع از شیدایی را داشته باشد. اختلال دوقطبی معمولا در بزرگسالان جوان دیده می‌شود. با اینکه زنان و مردان به تعداد یکسان با این شرایط تشخیص داده می‌شوند، اما مطالعات نشان می‌دهد تفاوت‌های جنسیتی در این شرایط دخیل است.

مردان رفتار‌های شیدایی بیشتری دارند و زنان بیشتر به سمت نشانه‌های افسردگی می‌روند. اختلال دو قطبی معمولا بدون درمان بدتر می‌شود، اما می‌توان آن را با تثبیت کننده‌های خلق و خو، دارو‌های ضد روان پریشی و صحبت درمانی بهبود بخشید. یکی از مطالعات انجام شده توسط دکتر سیت و همکارانش نشان می‌دهد نور درمانی می‌تواند یک درمان احتمالی برای این افسردگی باشد.

البته برای تایید چنین موضوعی به تحقیقات بیشتری نیاز است. قرار گرفتن در معرض نور می‌تواند نشانه‌های افسردگی را کاهش دهد و عملکرد این افراد را بهبود ببخشد.

اختلال کژتنظیمی خلقی ایذایی:

فریاد زدن و خشم می‌تواند نشانه‌های این نوع اختلال باشد. این اختلال نوعی افسردگی است که در کودکانی شناسایی می‌شود که با تنظیم احساسات خود مشکل دارند.

سایر نشانه‌های این اختلال در برگیرنده عصبانی شدن یا تحریک پذیری در بیشتر روزهاست. این کودکان با افراد موجود در مدرسه، منزل و سایر مکان‌ها مشکل دارند. اخیرا چنین اختلالی به کمک داروها، روان درمانی و آموزش والدین، درمان شده است.

اختلال خلق و خوی ناشی از مواد:

استفاده یا سوء مصرف دارو‌های تسکین بخش می‌تواند خلق و خوی فرد را تغییر دهد. نشانه‌هایی همچون افسردگی، اضطراب و از دست دادن تمایل برای انجام فعالیت‌های لذت بخش معمولا بعد از مصرف مواد یا ترک آن ایجاد می‌شود.

موادی که می‌تواند به این نوع افسردگی منجر شود دربرگیرنده الکل، مواد مخدر، بنزودیازپین است. برای اینکه فردی با چنین اختلالی تشخیص داده شود، پزشک سایر علل احتمالی افسردگی را نیز بررسی می‌کند.

افسردگی سایکوتیک:

افرادی که افسردگی سایکوتیک دارند ممکن است نشانه‌هایی همچون توهم و هذیان را تجربه نمایند. پزشکان معمولا دارو‌های ضد افسردگی و ضد روان پریشی را برای این شرایط تجویز می‌کنند.

افسردگی به خاطر بیماری:

مقابله کردن با بیماری‌های مزمن حاد همچون بیماری قلبی، سرطان، مولتیپل اسکلروزیس، ایدز می‌تواند باعث ایجاد افسردگی شود. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد التهاب مرتبط با بیماری می‌تواند نقش مهمی در ایجاد افسردگی داشته باشد.

التهاب باعث ازاد شدن مواد شیمیایی خاصی توسط سیستم ایمنی می‌شود که وارد مغز می‌شود و باعث تغییر آن می‌گردد. همین امر موجب بروز افسردگی در برخی از افراد می‌شود. استفاده از داور‌های ضد افسردگی ممکن است شرایط این افراد را بهبود ببخشد و توانایی آن‌ها برای عملکرد بهتر را بالاتر ببرد.

منبع:مجله سلامت

انتهای پیام/

۱۰ نوع افسردگی مختلف و چیز‌هایی که باید بدانید