به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قصه ها و صدایش نوستالژی دوران کودکی بچه های دهه ۶۰ و ۷۰ است؛ بچه هایی که با قصه‌های زی زی گولو بزرگ شدند و هنوز هم ترانه شیرین آن را به یاد دارند. نام او بیشتر با مجموعه های شیرین برای بچه‌ها همراه است و دغدغه‌اش چیزی جز خوشحالی کودکان نیست.

رضا فیاضی، بازیگر، کارگردان و نویسنده مجموعه های تلویزیونی و سینماست. فعالیتش را با اجرای تئاتر در مدارس آغاز کرده است و تا امروز در مجموعه هایی چون زیر آسمان شهر، زی زی گولو، معمای شاه، خانه ما، هتل، کلاه پهلوی و ... به ایفای نقش پرداخته است.

همزمان با ایام نوروز و مرور خاطرات تلویزیون، فرصتی شد تا گفتگویی با رضا فیاضی این بازیگر و نویسنده داشته باشیم.

*سلام آقای فیاضی! سال نو مبارک! اگر بخواهیم نسبت به سالهای گذشته کارنامه شما را مرور کنیم، نسبتا کم کار شده اید، اگر اشتباه نکرده باشیم، مدتی از تهران و فضای بازیگری و تلویزیون دور بودید، این دوری دلیل خاصی داشت؟

من حدود دو سال برای زندگی به کیش رفتم و در آنجا به آموزش بازیگری و نوشتن کتاب های جدید پرداختم و برای خودم یک کتابفروشی داشتم. اما کم کم متوجه شدم که کارهای بازیگری و سینمایی من فراموش شده است. پیشنهادهایی که به من می شد خیلی چشمگیر بود. به همین دلیل به تهران برگشتم و در چند کار متفاوت به ایفای نقش پرداختم و قصه هایم را به چاپ رساندم.

*پس با این اوصاف سال ۹۷ برای شما سال پرکار و پر از فراز و نشیب بود؟

سال گذشته، سال خیلی خوبی نبود؛ برای من بازیگر و کسی که سالها سعی کردم مردم را خوشحال کنم، همان سالی خوب است که مردم کشورم خوشحال باشند. امیدوارم سال جدید به گونه‌ای باشد که دیگر ناگواری‌های سال ۹۷ را دیگر تجربه نکنیم. هر اتفاق خوبی که برای مردم ما رقم بخورد و حال کشور خوب باشد، حال ما هم خوب می شود. می‌توانیم بیش از پیش کار کنیم و تولیداتمان بهتر باشد.

*همیشه دغدغه شما کودکان و شادی آنهاست. چه آرزویی برای کودکان امروز دارید؟

دغدغه من همیشه بچه‌ها بودند و هستند. کودکان قشر آسیب پذیر جامعه هستند. امیدوارم نوروز 98، زمان خوبی برای بچه های نسل جدید باشد و بتوانند آنگونه که باید خودشان را نشان دهند و از این ایام لذت ببرند. آن چیزی که همیشه باعث ناراحتی من است، کودکان کار است. متاسفانه گویا بیشتر شده اند.  این بچه ها آسیب پذیرتر هستند و در طول عمرشان بچگی نکرده اند؛ واقعا برایم دردآور است.

*شما همیشه برای ما خاطره ساز بودید. از ایام نوروز، خاطره ای ماندگار دارید؟

یکی از خاطره انگیزترین یادگاری های من از نوروز برای پسرخاله‌ام هست که تاریخی ترین خاطره من است. بچه که بودیم به اتفاق پسرخاله ام به خانه خاله بزرگتر رفته بودیم. ما دو تا همیشه یک کیسه برای آجیل هم می بردیم و با کیسه پر برمی گشتیم. آن روز خاله ، به من یک دو زاری عیدی داد و به پسرخاله ام یک ده ریالی عیدی داد. خیلی دلم شکست و بغضم گرفت، اما پسرخاله‌ام گفت؛ ناراحت نباش، من چون یتیم بودم ده ریالی گرفتم. آن روز به ما خیلی خوش گذشت و بعد از مهمانی با همان دوازده ریال بیرون رفتیم. به نظرم نسل امروز نوستالژی نوروزی ندارند.

*آرزوی شما برای سال جدید چیست؟

امیدوارم سال جدید، شاهد شادی مردم باشیم و جیب مردم پُر پول باشد. رسیدن به حال خوب مردم دور از ذهن و محال نیست.  اگر انصاف در مسئولان وجود داشته باشد، شادی مردم دور نیست و می توانیم سالهای خوبی را پیش روی خود رقم بزنیم.

انتهای پیام/