به گزارش خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اراک؛ عابد حقدادی مدیرکل ورزش وجوانان استان مرکزی گفت: در روز ۱۳ فروردین با توجه به احتمال بروز حوادث، طبق هماهنگیهای صورت گرفته با شهرستانهای استان درب استادیومهای ورزشی روباز به روی مردم شریف استان باز میباشد واین فضاها در اختیار هم استانیهای عزیز خواهد بود.
سیزده بدر یا همان سیزدهمین روز از فروردین ماه، روز طبیعت نام گذاری شده و آخرین روز تعطیلات رسمی نوروز میباشد. اکثر مردم بر این باورند که در این روز باید برای دور کردن نحسی و بلا، از خانه بیرون بروند و این نحسی را در طبیعت به در کنند. این اعتقاد مردم به این دلیل است که عدد ۱۳ در فرهنگ ایرانیان نحس و شوم شناخته شده است.
در اصل هیچ دلیل واقع گرایانهای برای نحس بودن عدد ۱۳ در فرهنگ ایرانیان نمیتوان یافت. از گذشته تا کنون در هیچ یک از تقویمهای رسمی، دانشنامه و متون کهن اشارهای به نحس بودن روز سیزدهم فروردین نشده، بلکه همه این روز را به عنوان روزی فرخنده و نیک یاد کرده اند.
نیاکان ما از گذشته تا کنون در این روز مراسم سبزه گره زدن، گرامی داشت طبیعت، جشن و شادی برای از بین بردن غم و اندوه و… را به جای میآوردند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، روز سیزده فروردین، روز طبیعت نام گرفت و تمام سازمانها را تعطیل کردند تا بتوانند این روز را مانند گذشته در طبیعت جشن بگیرند و به حفظ و توسعه آن بپردازند. پدران و مادران ما در گذشته برای احترام به زمین و طبیعت، سبزههای سفره هفت سین خود را در زمین میکاشتند.
جشنی که ایرانیان در روز ۱۳ برپا میکنند، مانند دیگر روزهای ملی و باستانی سابقه طولانی در تاریخ کشور دارد. با گذشت زمان تغییرات بسیاری در نحوه برگزاری و اعتقادات مردم نسبت به این روز به وجود آمده است.
روز طبیعت سنت ایرانیان باستان به مناسبت پیروزی ایزد باران بر دیو خشکسالی اپوش است. تا قبل از ۱۸۰۰ میلاد مرسوم بوده، چنان که در کتاب «از نوروز تا نوروز» آمده، سیزدهمین روز از ماه فروردین، تیر یا تشتر نام دارد (تیشتر در زبان پهلوی یا تیشتره در اوستا یا تشتر یا تیر در منابع زرتشتی ایزد و ستاره باران دانسته شده). در باور پیشینیان برای اینکه ایزد در سال جدید پیروز شود و دیو خشکسالی نابود گردد، مردمان باید در نیایش روز تیر ایزد از این ایزد یاد کنند و از او طلب باریدن باران کنند. در ایران باستان پس از اینکه مراسم نوروزی پایان یافت، مردم در روز سیزدهم که به ایزد باران تعلق داشت به دشت و صحرا میرفتند و به شادی و پایکوبی میپرداختند و آرزوی بارش باران میکردند. امروزه نیز، زرتشتیان از بامداد روز تشتر ایزد و فروردین ماه، سفره نوروزی خود را جمع میکنند و تمام خوردنیها و آجیلها و شیرینیهای باقی مانده خود را به طبیعت میبرند. همچنین سبزههایی که برای نوروز کاشته بودند را برمی دارند و به دشت و صحرا و چشمههای آب روان میسپارند و آرزو میکنند که سالی خرم و پر برکت داشته باشند.
سیزدهم فروردین ماه، روز پایان جشنهای نوروزی است. در این روز مردم از خانههای خود بیرون میآیند و آخرین روز عید را در طبیعت به سر میبرند. این روز «روز طبیعت» نام گذاری شده است. دلیل نام گذاری روز طبیعت این است که در این روز باید در کنار بهره بری از طبیعت زیبا و آب و هوای نیکو، سعی بر این داشته باشیم که در حفظ طبیعت خود کوشا باشیم.
انتهای پیام / م