منطقه کوهستانی شمال شرق استان خوزستان، کلاف پیچیدهای از راههای صعبالعبور و رودخانههای فصلی را در خود جای داده و سختی تردد در این منطقه غنی از رگههای زیرزمینی نفت و گاز، فقر عشایر و روستائیان را دامن زده است. معلمانی هم که برای تدریس در مدارس روستایی و عشایری به این مناطق اعزام میشوند، باید به دشواری آمد و شد در این منطقه پرفراز و نشیب و همچنین، فقرِ دست پروردهی این طبیعت بکر و دور از دسترس، تن بسپارند.
علیرضا رضایی میرقائد، معلم ۲۷ سالهای است که هر روز و در ایام تحصیلی مدارس، باید برای رسیدن به مدرسه رسول اکرم(ص) روستای «کوری»؛ روستایی در پسِ رودخانه فصلی «تلوک»، علاوه بر آنکه بخشی از مسیر را با موتورسیکلت طی کند، تن به آب سرد یا گرم رودخانه همیشه در حال طغیان بزند تا به کلاس سیمانی درس برسد. امواج خروشان تلوک، کابوس هر روزهی این معلم حقالتدریس و دانشآموزان آنجاست، چرا که به وقت سیل و سیلاب، ارتفاع آب گاهی تا ۳ متر میرسد و متأسفانه تاکنون جان ۷ نفر را نیز گرفته و در همه این سالها، مسئولان هیچ همتی برای احداث یک پل روگذر و نجات جان روستائیان و عشایر منطقه به خرج ندادهاند.
دنیای ساده علیرضا، در یک کلاس درس ۱۶ نفره از پایه اول تا ششم دبستان و آموزش درس زندگی به کودکان کوهستان و طبیعت و تماشای مسابقات فوتبال خلاصه میشود.