بیتا سرپولکی روانشناس و مشاور در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص افرادی که کار‌های خود را به اتمام نمی‌رسانند اظهار کرد: ترس از شکست، خود کم بینی، توقع افراطی از خود، اطلاعات ناکافی برای انجام کار، مشخص نبودن اولویت ها، نداشتن برنامه، فشار کاری بیش از اندازه و خستگی ناشی از آن، انجام فعالیت‌های متنوع هم زمان، بیماری‌های جسمی، پرخوابی و تن پروری از مهم‌ترین عوامل نیمه تمام گذاشتن کار‌ها هستند، گاهی ممکن است همراهی چند علت موجب بروز مشکل شود.

این روانشناس در خصوص راهکارهای غلبه بر تنبلی گفت: پس از انجام هر بخشی از کار، به خودتان پاداش کوچکی بدهید،  زیرا به این شکل مکانیسم لذت و پاداش در هنگام انجام کار‌ها در ذهن شما فعال می‌شود.

وی در ادامه بیان کرد: کمبود انرژی یکی از عوامل تاثیرگذار بر تنبلی است ورزش کنید و صبح‌ها صبحانه‌ای کامل و انرژی زا نوش جان کنید، مراقب سطح انرژی خود باشید این کار‌ها می‌تواند انرژی احساسی شما را برای جدیت بیشتر در انجام کار‌های تان تقویت کند.

سرپولکی افزود: وقتی قصد انجام کاری را دارید ولی مدام آن را به تعویق می‌اندازید دائم درباره آن احساس گناه می‌کنید، اما وقتی کاری را که می‌توانید تا ۲ ماه دیگر انجام دهید همین حالا به انجام رسانید، ذهن تان در این ۲ ماه آسوده‌تر می‌شود هرگاه ذهن شما تمایل به تسلیم در برابر لذت‌های زود گذر و کوچک ناشی از توقف انجام فعالیت را داشت، لذت‌های عمیق حاصل از پایان یافتن کار را در ذهن خود برجسته و با جزئیات کامل آن را مرور کنید.

این روانشناس اظهار داشت: ابتدا توان خویش را در انجام کار‌ها بطور دقیق برآورد کنیم و سپس کار را مناسب با توان خود بپذیریم، وقتی که فرد توان انجام کار را نداشته باشد، انگیزه‌ای برای تلاش و شروع فعالیت و یا پایان آن ندارد.

وی در ادامه گفت: تغییر و تحول در این شرایط می‌تواند تنبلی و بی حالی را از افراد دور کند، سعی کنیم محیط ما هماهنگ و متناسب با فعالیتی باشد که انجام می‌دهیم همچنین فهرستی از کار‌هایی که در طول روز، هفته و ماه انجام داده ایم تهیه کنیم و مواردی که وقتمان را تلف کرده و عامل تاخیر کارهایمان گردیده یادداشت نماییم، این امور باید حذف شوند تا وقت ما برای انجام کار‌های مورد نیاز آزاد شود.

سرپولکی افزود: گاهی اوقات برای این که کار را انجام ندهیم و یا به تاخیر بیندازیم، دنبال بهانه‌ای دست از کار می‌کشیم. اما اگر قصد داریم با اهمال کاری خود مبارزه کنیم، سعی کنیم بهانه‌ها را از خود بگیریم و با اندکی تحمل زحمت از همین اکنون شروع کنیم.

این روانشناس در نهایت خاطر نشان کرد: بین انتظار‌های دیگران و توان خود توازن برقرار کنیم. تمرین کنیم که بتوانیم در مواقع لزوم به دیگران (نه) بگوییم. آنگاه که زمان کافی برای انجام کار‌های دیگران نداریم، مسئولیت جدید را نپذیریم تا انجام کار‌های قبلی با تاخیر مواجه نشود.

انتهای پیام/