محمد حسین عزیزی متخصص تغذیه در گفتوگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران، درباره شرایط روزهداری در روزه اولیها اظهار کرد: در ماه رمضان بسیاری از والدین درباره روزه گرفتن فرزندشان دچار تردید میشوند؛ خانوادهها میخواهند بدانند که آیا روزه گرفتن و تحمل گرسنگی و تشنگی زیاد در فصل گرما برای کودک قابل تحمل است یا باعث بروز مشکل در سلامت او میشود؛ البته روزهداری فواید روحی و جسمی زیادی برای کودک خواهد داشت. وظیفه خانوادهها این است در مورد روزهداری کودکانی که به سن تکلیف رسیدهاند تحقیقات لازم باید انجام شود.
وی ادامه داد: والدین پیش از فرا رسیدن ماه رمضان باید فرزندانشان را برای این فریضه آماده کنند؛ بدون شک روزهداری و تحمل گرسنگی برای کودکانی که از سنین پایین شاهد روزه گرفتن والدین خود بودهاند و به این کار تشویق شدند آسانتر است و به همین دلیل اشتیاق زیادی برای تجربه این کار را دارند. اگر خانوادهها میخواهند سلامت کودکشان در ماه مبارک تضمین شود، حتما باید با متخصص تغذیه مشورت کنند.
بیشتر بخوانید: چگونه بدن خود را آماده ماه رمضان کنیم؟ / نکات تغذیهای برای روزه اولی ها!
این متخصص تغذیه گفت: با توجه به شرایط جسمی کودک، روزهداری ممکن است آثار مفید یا مضر به همراه داشته باشد. ممکن است سن روزه اولی کم باشد، اما ذخیره بدنی و میزان چربی وی در وضعیتی باشد که روزه داری برایش سنگین نباشد. با این حال کودکان کم سن و سال که وضعیت ثابتی ندارند و در دوره رشد بدنی هستند نباید روزه بگیرند،این کار از لحاظ شرعی و علمی صحیح نیست؛ هر فردی با توجه به توان، استقامت و تحمل و بنیهای که از خود سراغ دارد، زمینه را برای روزهداری فراهم میکند.
عزیزی افزود: روز اولیها نباید وعده سحری را حذف کنند، همچنین باید از مصرف غذاهای پرنمک پروتئین دار به خصوص کشک که باعث تشنگی میشود، خودداری کنند، آنها باید غذاهای آبکی مانند سوپ را در برنامه غذایی خود قرار دهند، مصرف آش رشته جزو عادات فرهنگی ما در ماه رمضان است اما در کنار لذتی که از آن میبریم باید اعتدال در مصرف را هم مدنظر قرار دهیم، آب از بهترین مایعات در ماه رمضان است به خصوص اگر اندکی نعنا هم به آن اضافه کنیم زیرا این کار تشنگی را برای مدت طولانیتری رفع میکند و تحمل آن آسانتر میشود؛ پس به جای نوشیدن چای باید آب نوشید.
متخصص تغذیه درباره افت قند کودکان اظهار کرد: افت شدید قند در کودک نشانهای از ناتوانایی او در روزه گرفتن است. این شرایط بیشتر در کودکان سنین ۳ الی ۱۲ سال دیده میشود پس اگر خانوادهها با افت قند در کودک روبه رو شدند باید فورا مانع روزه گرفتن فرزند خود شوند؛ مکانیسم تنظیم مصرف غذایی کودکان از بزرگسالان دقیقتر است؛ کودکان قرار است ساعات طولانی روزه باشند پس نباید مانع غذا خوردن آنها شد، مگر این که با پرخوری بیش از حد کودکمان روبه رو شویم.
انتهای پیام/