ماجرای نامه‌های فدایت شوم آمریکایی و واکنش‌های مدبرانه رهبر انقلاب
در مطلب زیر به بررسی سیاست‌های یک بام و دو هوای واشنگتن در مواجهه با ایران پرداخته ایم.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر انقلاب در دیدار با کارگزاران بلندپایه نظام از نامه باراک اوباما، رییس‌جمهوری سابق آمریکا در سال ۸۷ به ایشان و پاسخی که به او دادند، سخن گفتند. این اظهارات مهم در حالی است که اوباما ید طولایی در نامه‌نگاری خطاب به مقامات ارشد کشورمان داشته است. پنج نامه مکرر او به رهبری انقلاب، خود، موید اصلی برای این گزاره است. در گزارش پیش رو، به این پنج نامه پرداخته‌ایم.
بیشتربخوانید : واکاوی مساله رابطه با کشورهای غربی توسط رهبر انقلاب + فیلم
نامه فدایت شوم
آیت‌الله خامنه‌ای روز سه‌شنبه، ۲۴ اردیبهشت در دیدار با کارگزاران ارشد نظام، در اثنای تاکیدات‌شان روی مقاومت در برابر آمریکا و نیز رد گزاره جنگ با این کشور، به خاطره‌ای نقب زدند که در نوع خود جالب و حیاتی است. باراک اوباما در زمان حضورش در کاخ سفید، بار‌ها اشتیاقش از برقراری رابطه با ایران، در قالب نامه‌نگاری به مقامات ارشد نظام را نشان داده بود. بنا بر یافته‌ها و شنیده‌ها، او فقط پنج مرتبه به رهبر انقلاب نامه‌نگاری کرده که غالب آن‌ها بی‌پاسخ ماند؛ اما رهبری در بیانات اخیرشان از پاسخ به یکی از این نامه‌ها سخن گفتند.
ایشان در این‌باره گفتند: «در دولت قبل از این‌ها که ظاهرشان خیلی اتوکشیده‌تر و بهتر از این‌ها بود، اوباما یک نامه «فدایت شوم» برای ما نوشت و ما هم بعد از مدتی یک جوابی به او دادیم و بلافاصله نامه دوم را نوشت؛ من می‌خواستم باز هم جواب بدهم که در این بین، فتنه ۸۸ پیشامد کرد. خوشحال رفتند سراغ فتنه‌گر‌ها و دفاع از فتنه؛ حمایت از فتنه. آن‌هایی که حالا ظاهرشان، ظاهر این‌جوری بود، باطن‌شان این بود که به مجرد اینکه فتنه‌ای اینجا راه افتاد، همه آن حرف‌هایی که قبلاً زده بودند، آن اظهار ارادت‌ها، کأنه فراموش‌شان شد و به جریان فتنه علیه جمهوری اسلامی ملحق شدند».
کدام را باید باور کرد؟
همان‌طور که عرضه شد، باراک اوباما، رییس‌جمهوری سابق آمریکا، پنج مرتبه به رهبری انقلاب نامه نوشت؛ نامه‌هایی که «محمدجواد ظریف» مترجم تمامی آن‌ها بوده و تنها پاسخی که رهبری به اوباما داد، با بازگردانی زبانی ظریف انجام شده است.
زمستان سال ۱۳۸۷، باراک اوباما، رییس‌جمهوری آمریکا، نخستین نامه خود به رهبر انقلاب را نوشت. آیت‌الله خامنه‌ای در سخنرانی نوروزی‌شان در جوار حرم رضوی به تاریخ یکم فروردین سال ۸۸، با اشاره تلویحی به این پیغام‌ها و پسغام‌ها گفتند: «حالا دولت جدید آمریکا می‌گوید ما مایلیم با ایران مذاکره کنیم، بیایید گذشته را فراموش کنیم. می‌گویند ما به سمت ایران دست دراز کردیم. می‌گویند بیایید مذاکره کنیم، بیایید روابط ایجاد کنیم. شعار تغییر می‌دهند. خب، این تغییر کجاست؟ چه تغییر کرده؟ این را برای ما روشن کنید؛ چه تغییر کرده است؟ دشمنی شما با ملت ایران تغییر کرده؟ کو علامتش؟ دارایی‌های ملت ایران را آزاد کردید؟ تحریم‌های ظالمانه را برداشتید؟ از لجن‌پراکنی و اتهام‌زنی و تبلیغات سوء علیه این ملت بزرگ و مسوولان مردمی آن دست برداشتید؟ دفاع بی‌قید و شرط از رژیم صهیونیستی را کنار گذاشتید؟ چه تغییر کرده؟ شعار تغییر می‌دهند، اما در عمل تغییری مشاهده نمی‌شود. ما هیچ تغییری ندیدیم. حتی ادبیات هم عوض نشده است».
قبل از اردوکشی‌های خیابانی
دومین نامه اوباما به رهبر انقلاب، به اردیبهشت سال ۱۳۸۸، یعنی پیش از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری آن سال بازمی‌گردد. این نامه دقیقاً همان نامه‌ای است که رهبری بنا بر فرمایشات اخیر خودشان، قرار بوده پاسخ آن را بدهند، اما وقوع فتنه، مانع از آن شده است. رهبر انقلاب در خطبه‌های نماز جمعه خود به تاریخ ۲۹ خرداد سال ۸۸، به نامه‌ای که رییس‌جمهوری آمریکا برای ایشان نوشته بود، اشاره کردند و ضمن مخالفت با زورآزمایی‌های خیابانی آن مقطع و نقل قول برخی مقامات آمریکایی در آن هنگامه، مبنی بر اینکه ما منتظر چنین روز‌هایی بودیم که مردم به خیابان‌ها بریزند، اظهار کردند: «این سخنان در حالی بیان می‌شود که از آن طرف نامه می‌نویسند و ابراز علاقه برای روابط و اظهار احترام به جمهوری اسلامی می‌کنند؛ کدام را باید باور کرد».
نامه‌ای در بحبوحه فتنه
شهریور سال ۸۸، در حالی‌که جریان فتنه در داخل کشور، مشغول استمرار روش اردوکشی خیابانی خود بود، بار دیگر اخباری درباره نامه‌نگاری مجدد باراک اوباما در رسانه‌ها منتشر شد. روزنامه «واشنگتن‌پست» درباره محتوای این نامه نوشت که اوباما در این نامه درخواست مذاکره برای روابط بهتر بین دو کشور را مطرح کرده، اما آیت‌الله خامنه‌ای پاسخی به این نامه نداده است.
نه از خدا خجالت می‌کشند، نه از خلق خدا
آیت‌الله خامنه‌ای البته سال‌ها پیش از این، به نامه‌نگاری اوباما و پاسخی که ایشان به او دادند، اشاره کرده بودند. نمونه واضحش به سخنرانی ایشان در خطبه‌های نماز جمعه در بهمن سال ۹۰ بازمی‌گردد که ضمن انتقاد صریح از عهدشکنی طرف مقابل، گفتند: «بدون هیچ دغدغه‌ای عهدشکنی می‌کنند، زیر قول‌شان می‌زنند، زیر حرف‌شان می‌زنند، نه از خدا خجالت می‌کشند، نه از خلق خجالت می‌کشند، نه از طرف مذاکره خجالت می‌کشند؛ راحت دروغ می‌گویند. رییس‌جمهوری آمریکا نامه‌ای به ما نوشت، جوابی که ما دادیم و بعد عکس‌العمل و اقدامی که آن‌ها با مضمون آن نامه‌ها کردند، این‌ها یک روزی در اختیار افکار عمومی دنیا -آن وقتی که لازم باشد- قرار خواهد گرفت».
همکاری برای نابودی داعش
۲۴ شهریور ۹۳ رهبر معظم انقلاب، پس از ترخیص از بیمارستان با اشاره به درخواست‌های پنهانی دولت آمریکا از ایران برای همکاری در جهت به‌اصطلاح نابودی داعش گفت: «در همان روز‌های سخت حمله داعش به عراق، سفیر آمریکا در عراق طی درخواستی از سفیر ما در عراق می‌خواهد که ایران و آمریکا جلسه‌ای برای مذاکره و هماهنگی درباره داعش داشته باشند. سفیر ما در عراق، این موضوع را به داخل کشور منعکس کرد که برخی مسوولان هم با این جلسه مخالفتی نداشتند، اما من مخالفت کردم و گفتم در این قضیه ما با آمریکایی‌ها همراهی نمی‌کنیم، چون آن‌ها نیت و دست آلوده‌ای دارند و چگونه امکان دارد که در چنین شرایطی ما با آمریکایی‌ها همکاری کنیم». تقریباً دو ماه پس از این سخنان، جریده «وال‌استریت‌ژورنال» از نامه چهارم اوباما به رهبر معظم انقلاب سخن گفت و اعلام کرد که اوباما در این نامه با تشریح اوضاع منطقه و سوریه، درخواست کمک از ایران را مطرح کرده است. بازنگری در نامه‌نگاری‌های رییس‌جمهوری سابق آمریکا با مقامات عالی‌رتبه کشورمان در حالی است که امروز شاهد عمق تنش‌آفرینی از سوی آمریکایی‌ها علیه منافع ملی کشورمان هستیم.
عداوت کم‌نظیر امروز ترامپ و تیم مشاوران او نسبت به نظام سیاسی و ملت ایران البته با تمایل‌های گاه و بیگاه ترامپ برای گفتگو با ایران همراه بوده است. از استغاثه اخیر ترامپ برای گفتگو با ایران که بگذریم، به ارسال نامه از سوی مایک پمپئو، رییس وقت سازمان جاسوسی آمریکا (سیا) به سردار قاسم سلیمانی که دو سال پیش در رسانه‌ها بازتاب یافت، خواهیم رسید؛ نامه‌ای که بنابر شهادت رسانه‌ها، با تحویل نگرفتن از سوی فرمانده سپاه قدس سپاه رو‌به‌رو شد.
تقلای آمریکایی‌ها در سال‌های اخیر برای نامه‌نگاری با ایرانی‌ها و درخواست ارتباط مستقیم با نظام سیاسی کشورمان، نمونه‌های قابل‌اعتنایی از جایگاه رفیع و تعیین‌کننده جمهوری اسلامی ایران در سمت‌دهی به تحولات و مناسبات منطقه‌ای و حتی بین‌المللی است؛ امری که دوست و دشمن، توان تکذیب و رد آن را ندارند.
منبع: صبح نو
انتهای پیام/
