زهرا امام روانشناس و مشاور در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص شیوه تربیت کودک اظهار کرد: محیط و وراثت دو عامل تعیین کننده در تربیت و رشد کودکان هستند و اساس تربیت در سال‌های اولیه تولد، توسط مراقبان اولیه که مادر _پدر هستند، شکل می‌گیرد.

امام بیان کرد: اگر روش تربیتی که برای فرزندتان دارید با روش تربیتی همسرتان یکسان نباشد، فرزندتان درست و غلط را یاد نخواهد گرفت و در برخی موارد که مادر مخالف انجام آن کار است از پدر که موافق انجام آن کار است اجازه خواهد گرفت و در نتیجه دوگانگی در تربیت کودک صورت خواهد گرفت.

این روانشناس ادامه داد: در این اینجا پدر می‌شود پدر خوب و مادر می‌شود مادر بد و اگر می‌خواهید فرزندان شما در طول دوره رشد، شاد، موفق و با شما صمیمی باشند، کاری نکنید که فاصله بین شما و آن‌ها زیاد شود.

وی با بیان اینکه پذیرش این اصل برای افرادی که گرایش به کنترل بیرونی دارند سخت است، افزود: معنای این اصل آن است که از انتقاد، شکوه، شکایت، تحقیر، تنبیه و یا رشوه در فرزندتان پرهیز کرد.

امام گفت: اگر همسرتان با روشی اشتباه به فرزندتان تذکر می‌دهد، حتی به اشتباه او را تنبیه می‌کند هرکز جلوی فرزندتان نباید اشتباهش را به او بگویید.

این روانشناس اضافه کرد: با تذکر شما به همسرتان، به کودک این حس دست خواهد داد که جایی گرفتار شده که هیچ قانونی نیست و هر لحظه ممکن است کسی به اشتباه او را تنبیه کند، درنتیجه احساس امنیت خود را از دست می‌دهد.

وی افزود: حس عدم امنیتی که در کودک بوجود می‌آید، بسیار بدتر از احساس تنبیه شدن به خاطر اشتباهی است که انجام داده است.

امام با اشاره اینکه پدر ومادر قبل از اینکه اقدام به فرزنددارشدن داشته باشند بایستی یکدیگر را دوست داشته باشند، افزود: اگر یکدیگر را دوست داشته باشند می‌توانند نفر سومی که تازه وارد زندگیشان می‌شود راهم دوست داشته باشند.

این روانشناس ادامه داد: زوجین باید به یکدیگر همسو باشد و به یکدیگر احترام بگذارند واز گرفتن عیب یکدیگر و سرزنش کردن پرهیز کنند؛ همچنین آمادگی روانی برای بچه دار شدن داشته باشند.

وی خاطرنشان کرد: زوجین باید شیوه‌ها فرزندپروری و به کاربردن شیوه فرزند پروری مقتدرانه را بلد باشند، نسبت به توانایی کودک انتظار داشته باشندو ازمقایسه با دیگر کودکان که پرهیز کنند و والدین سرمایه‌های روان شناختی که شامل (خودکار آمدی – تاب‌آوری – امید و خوش بینی) است در خود تقویت نموده و به کودکان خود نیز اموزش بدهند.

انتهای پیام/