به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بسیاری از افراد طرفدار محیط زیست معتقدند پرتاب فلزات به دریا برای طبیعت بسیار خطرناک و مضر است. اما به نظر میرسد این کار در برخی شرایط خاص میتواند مفید باشد.
هنگامی که فلزات به اقیانوس ریخته میشود، برخی مواد سمی و خطرناک نیز وارد آب دریا میشود، اما این بار ماجرا کمی متفاوت بود. برای اولین بار، معلوم شد که پرتاب فلزات به آبهای اقیانوس دارای برخی اثرات جانبی مثبت است. اداره کل حمل و نقل شهری نیویورک، بیش از ۲۵۰۰ واگن مترو را در اقیانوس رها کرد تا ماهیهای صخرهای را به سکونت در این اقامتگاهها تشویق کند. این مرحله توسط مقامات نیویورک تبدیل به یک موفقیت بزرگ شد.
عکاس مشهور نیویورکی استفان مالون در قالب یک پروژه عکاسی طی یک دوره سه ساله از این مناظر عکسهایی بسیار زیبا ثبت کرد. این پروژه با هدف ایجاد یک محیط مصنوعی توسط وزارت منابع طبیعی و کنترل محیط زیست برای ماهیها در اقیانوس اطلس استفاده شد و در امتداد ساحل دلاور تا کارولینای جنوبی گسترش یافت.
این پروژه باعث جذب گونههای دریایی منحصر به فردی مثل مرکب آبی، اسفنج ها، مرجانها و ... شد و طی یک دوره هفت ساله، مقدار تولید مثل دریایی و در نتیجه صید دریایی در منطقه ۴۰۰ برابر شده است. البته در اجرای این پروژه ابتدا واگنهای مترو از هر گونه مواد یا سازهای که ممکن است برای ماهیها مضر باشد پاک میشوند.
سپس از طریق یک بالابر صنعتی از سطح زمین بلند و به اعماق اقیانوس پرتاب میشوند. این سیستم ابتدا، بی مهرگان و ماهیهای کوچک مهاجر را جذب کرد. در نهایت، این سیستم شروع به جذب گونههای فراوانی از زندگی دریایی مانند انواع مختلف ماهی، کوسهها و لاک پشتهای دریایی کرد. این پروژه در سال ۲۰۱۰ با موفقیت به پایان رسید.
بیشتربخوانید: ماجرای عجیب و غریبترین دوقلوهای جهان / از صحبت کردن به زبان رمزی تا رفتارهای ضداجتماعی
دلیل اصلی برای متوقف ساختن این پروژه افزایش استفاده از پلاستیک در خودروها و واگنهای جدید بود. تا پیش از این در متروها بیشتر از فلز استفاده میشد. ظاهرا، موفقیت این پروژه در دلاور دیده شده است و کشورهای دیگر بر این باورند که باید این کار را انجام دهند.
منبع: انتخاب
انتهای پیام/