این ماژول کوچک بخشی از ایستگاه فضایی بین المللی نخواهد بود و بهطور کامل ماهیتی مستقل دارد. کارشناسان هندی در نظر دارند با استفاده از سفینه فضایی Gaganyaan در سال ۲۰۲۲ ماموریت فضایی سرنشین دار انجام دهند.
ماژول کوچک فضایی هندیها مستقل از ایستگاه فضایی بین المللی است و برای انجام آزمایشهای میکروگرانشی در فضا مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
این ایستگاه فضایی حدود ۲۰ تن وزن خواهد داشت و میتواند محلی قابل اطمینان برای اقامت فضانوردان در جریان سفرهای طولانی مدت فضایی باشد، در این ماژول فضانوردان میتوانند به انجام آزمایشها و رصدهای فضایی بپردازند.
اولین ماموریت فضایی ISRO به کره ماه در سال ۲۰۰۸ انجام شد که دستاوردهایی قابل توجه برای تایید وجود مولکولهای آب در کره ماه داشت.
در سال ۲۰۱۴، سازمان ISRO، یک ماهواره مداری به کره مریخ به نام Mars Orbiter Mission به اختصار MOM پرتاب کرد که با موفقیت درمدار خود قرار گرفت و از آن زمان تاکنون فعال است و به جمع آوری داده درباره سیاره سرخ و اتمسفر آن میپردازد.
در سال راه اندازی ماهواره MOM هزینه ساخت و پرتاب ماهواره حدود ۷۴ میلیون دلار شد که مبلغ بسیار کمی به نسبت هزینه طرحهای مشابه آژانس فضایی آمریکا، ناسا با قیمتهایی معادل ۶۷۱ میلیون دلار بود.
اکنون تنها ایستگاه فضایی عملیاتی در مدار پایین کره زمین LEO، ایستگاه فضایی بین المللی ISS است که در چند سال آینده بازنشسته و از حالت عملیاتی خارج خواهد شد، هرچند به تازگی طرحهایی برای استفاده تجاری و گردشگری برای افزایش ماندگاری آن در فضا مطرح شده است، اما در نهایت تا ۱۰ سال آینده این ایستگاه در مدار کره زمین باقی نخواهد ماند.
بسیاری از کشورها اکنون به آماده سازی طرحهایی برای ساخت ایستگاه فضایی در مدار کره زمین یا مدار کره ماه پرداخته اند تا بتوانند فضانوردان را در سفرهای فضایی راهی آن مناطق کنند.
در ساخت ایستگاه فضایی بین المللی آژانس فضایی اروپا ESA، آمریکا NASA، ژاپن JAXA، کانادا CSA و روسیه ROSCOSMOS مشارکت داشته ا؛. بخش اول این ایستگاه فضایی در سال ۱۹۹۸ تکمیل و اولین خدمه آن برای اقامت طولانی مدت در سال ۲۰۰۰ به آنجا ارسال شدند.
کشور چین اعلام کرده است درصدد تاسیس و پرتاب یک ایستگاه فضایی جدید است که میتواند مورد استفاده بین المللی محققان و فضانوردان قرار گیرد.
منبع: interestingengineering
انتهای پیام/
ساخت ایستگاه فضایی کوچک درمدارکره زمین