به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، آزاده دواچی فعال حقوق زنان اخیر در کانال بی بی سی فارسی پیرامون پیامد‌های سیل اخیر بر زندگی زنان کشورمان مطالبی بیان کرده و با این القا به جامعه که تجربه زیستی نابرابر زنان در کشور‌های در حال توسعه که مشخصا منظور ایشان ایران است، باعث شده زنان قربانی اصلی فجایع طبیعی باشند، سعی دارد تا با موج سواری بر مسئله حقوق زنان از دید غرب، زنان را قربانی همیشگی معرفی کند.

در اوایل سال که بر اثر جاری شدن سیل در شهر‌های مختلف ایران، خسارت‌های زیادی به خانواده‌های ایرانی در شهر‌های مختلف وارد شد، باز هم شاهد عدم مدیریت بحران، بی توجهی به هشدار‌های هواشناسی و توسعه ناسالم شهری و روستایی، بودیم که همین امر موجب آسیب دیدگی بخش‌های زیادی از شهر‌ها و روستا‌های ایران شد.

شدت فجایع طبیعی که در همه قسمت‌های دنیا اتفاق معمولا می‌افتد، بسته به نوع ساختار شهری و همینطور مدیریت منابع، متفاوت است. در واقع بالا رفتن شمار قربانیان بستگی زیادی به ساختار و همینطور مدیریت شهر و روستا و توزیع برابر سیاست‌های اقتصادی دارد، اما در اینجا قربانی، قربانی است و زن و مرد ندارد و همه بطور مساوی قربانی این فجایای طبیعی خواهند شد و این موضوع بر روند عادی زندگی افراد تاثیرمنفی می‌گذارد.

حال جدا از تاثیری که این بلایا بر تمامی افراد اعم از زنان و مردان و کودکان می‌گذارد، اما در این میان شاید بتوان گفت که در اینجا نه تنها زنان یکی از آسیب پذیرترین بخش جامعه در این حوادث هستند بلکه مردان هم به همان نسبت قربانی و آسیب پذیر هستند،

کودکان و نوجوانان و کهنسالان هم آسیب پذیر هستند و عموما تصویر ارائه شده از زنان توسط افرادی همچون خانم آزاده دواچی، صرفا تصویر کلیشه‌ای قربانی است که موجب می‌شود که زنان چه در زمان وقوع حادثه و چه بعد از آن نقشی را که می‌توانند ایفا کنند، به حاشیه ببرد و با ارائه تصاویر کلیشه‌ای از زنان، نقش آن‌ها در کمک به مردان آسیب دیده را انکار کرده و ذهن آن‌ها را به سمت افکار طرفدراران مانیفیست سوق دهد و از چنین فرصت‌هایی برای اهداف سیاسی سوء استفاده شود.

در سیل اخیری که در ایران اتفاق افتاد به طور کلی دو نوع عکس منتشر شده از زنان توسط امثال خانم دواچی دیده می‌شود، نخست عکس‌های منتشر شده از زنان قربانی که درحال سوگواری بر خرابه‌ها و یا بازمانده‌های خانه هستند، گرچه مقدار این عکس‌ها زیاد نبود و مرد‌ها هم به همین نسبت از دست دادن خانه و زندگی شان متاثرند، اما به نظر می‌رسد که بازسازی تصویر زنان در نقش قربانی تاثیر مضاعف تری بر عمق فاجعه‌ی ایجاد شده می‌گذارد.

اما نوع دوم که از قضا به همان نسبت بازتاب گسترده‌ای داشته، تصویری از حضور زنان در بازسازی خرابه‌های سیل همگام با مردان بوده است، تضاد این دو تصویر می‌تواند بیانگر دو نکته اساسی باشد، اول اینکه چرا زنان به نسبت مردان در خصوص فجایع طبیعی آسیب پذیرترند و دوم اینکه نقش زنان در بازسازی و مدیریت بحران بعد از فاجعه تا چه اندازه می‌تواند اثر گذار باشد؟

خانم دواچی مدعی هستند که زنان به نسبت مردان بیشتر در معرض آسیب‌های اجتماعی بعد از فجایع زیست محیطی قرار می‌گیرند و این مسأله را به دلیل تجربه زیستی نابرابر زنان به ویژه در کشور‌های در حال توسعه معرفی می‌کنند که کاملا غلط است.

در حوادث طبیعی، بر خلاف ادعای خانم دواچی، دسترسی‌های نابرابر به منابع و امکانات مالی و رفاهی هم زنان را شامل می‌شود و هم مردان و این تنها مختص زنان نیست.

تلاش این نوع افراد آن است تا مسئولیت زنان در حمایت از همسر و فرزندان را منحرف کرده و با طرح موضوعات بی ربط فضا را بین زنان و مردان متنشج کنند.

تحقیقات نشان می‌دهد که هرچه قدر القای نابرابری میان زن و مرد در اجتماع وجود داشته باشد، میزان قربانیان آن به ویژه زنان افزایش بیشتری خواهد یافت و این به صلاح زنان نیست.

باید از افراط و تفریط، قطبی نگری، یک سویی نگری و تک عاملی تحلیل کردن مسئله زنان در پدیده سیل پرهیز کنیم و برخورد غیرعلمی، غیر فنی، غیرواقعی، هیجانی و عاطفی را از خود و جامعه دور کنیم.

رسالت امثال خانم دواچی این است که باید پدیده سیل و تفاوت‌ها در نقاط مختلف را بشکافند به جای اینکه هیجان عاطفی ایجاد کند که همه می‌تواند در سقوط یک زندگی نقش داشته باشد.

باید مسایلی که در اخلاقیات و ارتباطات مردم وجود دارد و تاثیری که سیل بر این فضا و در این عرصه‌ها ایجاد کرد و موج سواری‌های مختلفی که بر روی آن صورت گرفت در داخل و خارج مورد بررسی قرار گیرد.

آسیبهای اجتماعی را می‌توانیم شناسایی کنیم که روی محیط تاثیر می‌گذارد و اثراتی که سبک زندگی انسان بر روی محیط زیست ایجاد می‌کند و سیل یک پدیده جدید نیست و پیشینیان با آن مواجه بوده اند، ولی هیچ وقت تراکم جمعیت و تاسیسات به این حد نبوده، ولی خودشان را برای این پدیده آماده می‌کردند و ما نسبت به جامعه جدید باید اینکار را بکنیم و باید به حل بحران کمک کرد نه اینکه با موج سواری بر این مسائل، به بحث‌های بی ربط به موضوع پرداخت.

انتهای پیام/