به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بازگشت فرشاد احمدزاده به پرسپولیس با موج بزرگی از انتقادها از سوی هواداران این تیم همراه شده است. احمدزاده در شرایطی پرسپولیس را ترک کرد و به لیگ عجیب لهستان پیوست که سرخپوشان از جذب بازیکن جدید محروم بودند و کار بسیار سختی برای حضور در مسابقات فشرده داخلی و مخصوصا مراحل نهایی لیگ قهرمانان آسیا داشتند. ابتدای فصل گذشته چند بازیکن دیگر هم از جمع سرخپوشان جدا شدند، اما در مورد هر کدام از آنها میشد حداقل یک دلیل محکمهپسند پیدا کرد. وحید امیری رفت، چون دیر به سطح اول فوتبال حرفهای رسیده بود و درآمد و اندوختهاش در این سالها تناسب چندانی با کیفیت و اسم و رسمش نداشت. صادق محرمی هم در جوانی دنبال رسیدن به دروازههای اروپا بود. عذر محسن مسلمان، اما از هر دوی اینها موجهتر بود، چون برانکو او را نخواست.
در مورد فرشاد، اما هیچکدام از این توجیهات نمیتوانست وجود داشته باشد. او فیکس بود، بیش از شایستگی فنیاش مورد توجه سرمربی قرار داشت، هواداران تحویلش میگرفتند و سن و سالش هم طوری نبود که بخواهد لژیونر شدن در اروپا را از جایی مثل لهستان شروع کند. جالب است که ارزش قرارداد احمدزاده با شلاسک وروتسواف فقط صد هزار یورو بود؛ یعنی به اقرار خودش، کمتر از نصف رقمی که آن زمان میتوانست از پرسپولیس بگیرد. همه اینها نشان میدهد چرا کوچ احمدزاده تا این حد باعث عصبانیت مردم شد و چرا الان بازگشت او با این حجم از انتقادات مواجه شده است.
همه داستان، اما فقط همین نیست. با ثبت قرارداد فرشاد، در حقیقت ظرفیت لیست ۱۸ نفره بازیکنان بزرگسال باشگاه پرسپولیس هم پر شد تا این تیم برای خریدهای جدید با مشکل جدی مواجه شود. الان برای خالی کردن لیست، چارهای غیر از جدا شدن یکی مثل ربیعخواه و یا موافقت با جدایی بیرانوند، انصاری و علیپور وجود ندارد. این در حالی است که جذب احمدزاده از نظر فنی هم توجیه چندانی نداشت؛ چه اینکه پرسپولیس در پست او یعنی وینگر، مهرههای کلیدی پرشماری مثل مهدی ترابی، سیامک نعمتی، امید عالیشاه و حتی احمد نوراللهی را در اختیار دارد. با این همه باگ منطقی و حرفهای در یک قرارداد، اصلا عجیب نیست که ایرج عرب تا این حد تحت فشار قرار گرفته باشد.
منبع: بانک ورزش
انتهای پیام/