به گزارش  حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، جمعی از فرهنگیان، دانشگاهیان و فعالان مدنی ایرانی و غیر ایرانی در نامه‌ای خطاب به دبیر کل سازمان ملل ضمن اعتراض به رفتار‌های غیر حقوقی آمریکا از او خواستند تا برای لغو تحریم‌های اقتصادی و تهدیدات نظامی علیه ایران تلاش کند. متن کامل این نامه که به امضای اساتید سرشناس جهان از جمله یروند آبراهامیان، نوام چامسکی، پروفسور تیم هیوارد و غیره رسیده، به شرح زیر است:

جناب آقای آنتونیو گوترش، دبیر کل محترم سازمان ملل متحد

همانگونه که مستحضرید در سال ۲۰۱۵ با حمایت سازمان ملل متحد توافق برجام (AOPCJ) بین ایران و کشور‌های ۱+۵ منعقد شد  و در پی آن شورای امنیت با صدور قطعنامه ۲۲۳۱ حمایت رسمی خود را از این توافق اعلام کرد.

با عقد این توافق نه تنها سایه شوم جنگ از سپهر زندگی مردم ایران رخت بر بست بلکه پس از سال‌های مدید مردم ایران به شروع دوره‌ای از رونق و امنیت و ثبات نسبی اقتصادی امیدوار شدند اما در ماه می ۲۰۱۸، در حالی که مطابق ارزیابی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (I.A.E.A) ایران به تمامی تعهدات پذیرفته‌شده خود پایبند بوده است، دولت جدید آمریکا به طور خودسرانه و بدون هرگونه اعتنا به قطعنامه ۲۲۳۱، از توافق برجام خارج شد.

این رفتار خودسرانه بحران‌های عدیده‌ای را برای جامعه جهانی، مردم منطقه و به ویژه ملت ایران، به وجود آورد و رویداد‌های تاسف‌باری را رقم زد.

به راستی مردم ایران در شگفتند که چرا اعضای دائم شورای امنیت و جناب دبیر کل در قبال خروج آمریکا از موافقت‌نامه‌ای که مورد حمایت قطعنامه شورای امینت نیز قرار گرفته بود، جانب انفعال و بی‌تفاوتی برگزیدند؟ انفعال و بی‌تفاوتی نسبت به چنین مساله پر اهمیتی، حقیقتاً برای مردم ایران قابل پذیرش نیست.

البته وجود پاره‌ای از محدودیت‌های اجرایی در حوزه عملکرد دبیر کل سازمان ملل امری قابل درک است، اما دبیر کل به عنوان شخصی که مسئول و حافظ صلح و امنیت جهانی است در بیان بحران‌هایی که صلح و امنیت جهانی را به مخاطره می‌اندازد، از توانایی‌های عدیده‌ای برخوردار است.

به رغم نگرانی‌های جامعه جهانی دولت ترامپ هرگز دلیل قانع‌کننده‌ای برای خروج خود از موافقت‌نامه برجام ارایه نکرد؛ دولت آمریکا بلافاصله پس از خروج از برجام به گونه‌ای بی‌سابقه ابتدا نسبت به وضع شدیدترین تحریم‌های اقتصادی علیه مردم ایران اقدام کرد و سپس در پوشش حفاظت از امنیت ملی، به اعزام ناو جنگی لینکن، استقرار سیستم موشکی پاتریوت و بمب‌افکن‌های بی-۵۲ و جت‌های اف-۳۵ در منطقه و گسیل داشتن چند هزار نیروی نظامی جدید به خلیج‌فارس، مبادرت ورزید.

آیا این اقدامات تهدیدآمیز به معنای تهدید کشور ایران به جنگ نیست؟ همه این اقدامات در حالی انجام شده است که تمام کشور‌های مهم اروپایی به اضافه روسیه و چین، بار‌ها تصریح کرده‌اند که توافق‌نامه برجام راه‌حلی مناسب برای کاهش تنش‌ها و پاسخ به چالش توسعه هسته‌ای و ایجاد ثبات در امنیت جهانی بوده است.

تحریم‌های اعمال‌شده و تهدید به تجاوز نظامی و جنگ از جانب آمریکا تاثیرات فراوانی روی زندگی مردم عادی در ایران گذاشته است. تا بدان حد که فعالان عرصه عمومی و جامعه مدنی این تضییع آشکار حقوق بشری را به مثابه تهدید مستقیم آمریکا علیه مردم ایران قلمداد می‌کنند.

اینک در دنیای کنونی ما، ناظران آگاه به خوبی بر این نکته واقفند که این قبیل اقدامات خصمانه آمریکا در چند دهه گذشته، تنها به تضعیف جنبش‌های دموکراتیک درون‌زا و افزایش بی‌ثباتی در کشور‌های منطقه انجامیده است. آیا به راستی در یک افق درازمدت، اینچنین اقدامات خصمانه‌ای توسعه دموکراتیک این کشور‌ها را از مسیر طبیعی خود منحرف نمی‌کند؟

در طول بیش از یکصد سال گذشته مردم ایران مسیری طولانی را به منظور توسعه جامعه مدنی و بسط نهاد‌های دموکراتیک، طی کرده‌اند. در این یک سده، ما شاهد سه رویداد تاریخی جنبش مشروطه در ۱۹۰۵، نهضت ضد استعماری ملی شدن نفت در ۱۹۵۱ و انقلاب سال ۱۹۷۸ که به ساقط شدن دیکتاتور مورد حمایت غرب در ایران منتهی شد، بوده‌ایم. لازمه پیشرفت و گسترش جنبش‌های دموکراتیک درون‌زا، وجود شرایطی آرام و فضایی به دور از تشنج‌آفرینی‌های خارجی است.

حال آنکه تحریم‌های وضع شده از جانب آمریکا و تهدیدات نظامی این کشور علیه مردم ایران، ایجاد محیط امن و آرام در داخل کشور را به نابودی می‌کشاند و زمینه‌ها را برای تقویت بیشتر جوّ ارعاب و سرکوب داخلی، مهیاتر می‌کند.

در چند هفته گذشته برخی تلاش‌های دیپلماتیک میانجی‌گرانه جهت تشنج‌زدایی از وضعیت خطرناک پیش آمده‌ای که مردم ایران و منطقه با آن روبه‌رو هستند، انجام شده است.

امضاءکنندگان زیر از شما می‌خواهیم که با بهره‌گیری از جایگاه جهانی خود تلاش کنید تا دولت آمریکا به توافق برجام (AOPCJ) بازگردد، تحریم‌های اقتصادی را لغو و تهدیدات نظامی علیه ایران را متوقف کند و از توسل به هر نوع اقدامات تحریک‌آمیز مجعول برای تشنج‌آفرینی و شعله‌ورسازی آتش جنگ در منطقه، خودداری ورزد.

با احترام

رونوشت:

- آقای ژان- کلود یونکر، رییس کمیسیون اروپا

- خانم میشل باشله، کمیسیونر عالی حقوق بشر

- خانم دونا میاتوویچ، کمیسیونر حقوق بشر شورای اروپا

اسامی امضاءکنندگان:

- پروفسور یرواند آبراهامیان استاد ممتاز تاریخ، کالج باروک

- پروفسور محمد احمدی استاد بازنشسته ریاضیات دانشگاه ویسکانسین

- پروفسور آرشین ادیب مقدم استاد اندیشه جهانی و فلسفه تطبیقی در SOAS دانشگاه لندن

- پروفسورهوشنگ اردوان استاد ممتاز انستیتوی نجوم، دانشگاه کمبریج انگلستان

- تیم اندرسون استاد ارشد جامعه‌شناسی در سیدنی استرالیا، مولف و فعال حقوق مدنی و تلاشگر صلح

- دکتر بهار باستانی استاد دانشکده پزشکی مرکز پزشکی دانشگاه سنت‌لوئیز

- مجید تولایی، مدیر ارشد کشاورزی در کالیفرنیا، پژوهنده مستقل و سردبیر پیشین ماهنامه «نامه»

- پروفسورعلی جعفریان استاد ممتاز و باز نشسته ریاضیات دانشگاه نیوهیون کانکتیکات

- پروفسور نوآم چامسکی، استاد زبانشناسی دانشگاه ام‌آی‌تی

- پروفسور حمید دباشی، استاد مطالعات ایرانی هاکوب کورکیان و ادبیات تطبیقی دانشگاه کلمبیا

- رضا دلقوی برنامه‌ریز شهری بازنشسته، منطقه بروکلین نیویورک

- پیرس رابینسون، از مدیران سازمان مطالعات پروپاگاندا، انگلستان

- فرید راضی فعال جامعه مدنی

- پروفسور اصغر رستگار، استاد نفرولوژی دانشکده پزشکی، مدیر برنامه جهانی تندرستی، از مدیران برنامه جهانی ییل-استانفورد، جی‌اند‌جی پژوهندگان بهداشت جهانی

- پروفسور محمد سهیمی، استاد مهندسی شیمی و علوم مواد، رئیس NIOC در مهندسی نفت، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی

- دکتر علی شکیبائی، پزشک بیماری‌های قلبی، آون کانکتیکات

- مهرناز شهابی، پژوهشگر روانشناسی اجتماعی

- پروفسور اسکندر صادقی بروجردی، استاد تئوری سیاسی تطبیقی، گلداسمیتس دانشگاه لندن

- اشکبوس طالبی، مدرس دانشگاه مریلند

- پروفسور عباس عدالت، استاد علوم کامپیوتری و ریاضیات امپریال کالج لندن

- نورالدین غروی، استاندار پیشین آذربایجان شرقی و پژوهنده مستقل

- فرید مرجائی برنامه‌ریز شهری، نویسنده و فعال مدنی

- دکتر جمشید مروستی دانشیار روانپزشکی بالینی دانشگاه نیوانگلند

- محمود منشی‌پور استاد و رئیس دپارتمان روابط بین‌المللی دانشگاه ایالتی سان‌فرانسیسکو

- جنان نجیب، رئیس ائتلاف زنان مسلمان میلواکی، ویسکانسین

- بهراد نخعی، مهندس هسته‌ای، عضو گروپ NPT، عضو جامعه هسته‌ای آمریکا

- پروفسور اعظم نیرومند راد، استاد بازنشسته پزشکی هسته‌ای مرکز پزشکی دانشگاه جرج تاون، واشینگتن دی‌سی

- پروفسورحسین همدانی، استاد ریاضیات دانشگاه مارکوات ویسکانسین

• پروفسور تیم هیوارد استاد تئوری سیاسی زیست‌محیطی دانشگاه ادینبورگ و مدیر انستیتوی جهان عادلانه همان دانشگاه

انتهای پیام/