به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، بازی Far Cry New Dawn روایت اول شخص شماره چهارم است که می توان گفت همه چیز در آن به صورت فایلهای یک مأموریت ویژه به گیمر نمایش داده میشود و از این رو می توان گفت این بازی با نسخههای قبلی کاملاً متفاوت است.
اما چه تفاوتی؟! اغلب طرفداران جدی کمپانی بازیسازی یوبیسافت که از تمامی قسمتهای مجموعه هایی، چون Assassin's Creed و Far Cry لذت میبرند، پذیرفتهاند که استودیوهای آن، غالبا فقط دیر به دیر و به آرامی و در نامحسوسترین حالت ممکن، حاضر به تغییر فرمولهای جواب پسداده در بازیهایشان میشوند و همین امر می تواند موفقیتآمیزترین آثار سازندگان حاضر در یوبیسافت را در سالهای اخیر مانند Far Cry ۵ همچنان با رگ و ریشه نسخههای قبلی حفظ کند و در بهترین حالت، به اعمال تغییرات کاربردی و قابل مشاهده در استایلهایی مشخص مشغول شوند یا نقاط قوت بازیهای قبلی مجموعه را بهبود ببخشند و بدیهایشان را کاهش دهند، بگونهای که وقتی به عقب مینگریم و به مجموعه Far Cry نگاه میاندازیم، احساس میکنیم که بعد از Far Cry ۳ با آن همه جذابیتی که داشت، دیگر در مجموعه مورد بحث همواره حداقل از نظر داستانی و چارچوبهای شکلدهنده به گیمپلی، شاهد محصولاتی کاملا خلاقانه و شدیدا متفاوت نبودهایم.
تکتک قسمتهای Far Cry پس از قسمت سوم آن، یا آنتاگونیستهای دیوانه و محیطهای جداشده از مابقی مناطق شهری را به عنوان پایهایترین تنظیمات داستانیشان داشتند یا مثل Far Cry Primal، تبدیل به یک کپیِ هشتاد درصدی از نسخه پیشینشان شدند و به همین دلیل هم وقتی یوبیسافت بازی Far Cry New Dawn را معرفی کرد و مشخص شد که آن را در فاصله زمانی کمتر از یک سال از زمان عرضه Far Cry ۵ به بازارها میفرستد، همانقدر که برخی از افراد به یاد Far Cry ۳: Blood Dragon و تجربه متفاوتی که ارائه میداد افتادند، عده زیادی هم خاطراتشان از محصولات تکراری کمپانی فرانسوی در بدترین ماههایش را از نظر گذراندند. بخصوص با توجه به آن که New Dawn به عنوان دنباله داستانی قسمت پنجم، دقیقا در نقشه همان بازی و درون شهر Hope County جریان پیدا می کند.
این یعنی اگر تشابه بسیار زیاد نقشه Far Cry Primal با Far Cry ۴ مسئلهای بود که توسط برخی بازیکنان کشف شد، حالا New Dawn با منطق و پایههای داستانی، در همان نقشه بازی قبلی و با کمک گرفتن از برخی محیطهای جدید برای بعضی مراحل مشخص، پیش میرود.
سبک روایت New Dawn با نسخههای قبلی کاملاً متفاوت است و باید گفت، این بار به جای روایت داستان از زبان سوم شخص نسخه پنجم، و روایت اول شخص شماره چهارم، همه چیز به صورت فایلهای یک مأموریت ویژه به بازیکن نمایش داده شده و سرعت روایت و پیوستگی داستان در طول هر سه Act بازی به طور کامل حفظ میشود. در داستان پیچشها و مواردی که در آن غافلگیر شوید به حد کافی وجود دارند، اما متأسفانه یکی از ایرادات داستانی این عنوان، قابل پیش بینی بودن آن است. تقریباً در بیشتر موارد میتوان حوادث بعدی را حدس زد که این نکته در تضاد با داستان غیرقابل پیش بینی نسخه پنجم قرار میگیرد.
اما مشکل اساسی داستان ND، شخصیت اصلی آن، کاپیتان گروه راش است. «یوبیسافت» باز هم به استفاده از یک کارکتر بی نام و نشان بسنده کرده که صحبت نمیکند و در تمام طول داستان در برابر همه صحنهها مثل روح بی واکنش میماند و گویی هر بار که شخصی با وی صحبت میکند، خود آن فرد پاسخ سؤالش را میداند.
اما جالب است بدانید، از برتریهای داستانی این بازی به نسخه قبلی، حضور پررنگتر شخصیتهای مثبت و منفی در جریان روایت است و برخلاف فارکرای ۵ که با ارفاق، تنها دو بار Father را در آن دیدیم، این جا شخصیتهای منفی در دنیای بازی فعالتر بوده و شخصیتهای مثبت نیز برای نخستین بار خودی نشان میدهند تا بازیکن هنگام رویارویی با آنها با خود به این نکته فکر نکند که «قبلاً این شخصیت را کجا دیده بودم؟». از دیگر نکات داستانی ND، پایان دادن به سؤالاتی است که در شماره پنجم شکل گرفتند و با پایان این بازی، در به روی ساختن دنباله برای این دنیای فوقالعاده، باز میشود.
کی+فیت مناظر و تکسچرهای بازی و عمق دید در بازی فوق العاده است و واقعا از لبه یک منطقه کوهستانی، مناظر دوردست و سرسبز و جنگلی در کنار دریاچه را نگاه میکنید از چشم نوازی آنها لذت میبرید و دلتان میخواهد بایستید و بیشتر نگاه کنید و یا اسکرین شات بگیرید و باید به این نکته نیز اشاره کرد که Far Cry: New Dawn یک نسخه فرعی و اصطلاحا اسپین آف برای این فرنچایز محسوب میشود و حتما میدانید که در چنین نسخههایی معمولا گرافیک و انجین گرافیکی استفاده شده برای ساخت بازی و جلوههای بصری دقیقا مشابه عنوان آخر و اصلی است که در آن فرنچایز عرضه شده است، مخصوصا اگر که عنوان فرعی مانند Far Cry: New Dawn قرار باشد با فاصله کم بعد از نسخه اصلی منتشر شود.
البته میدانید که وقتی میگوییم گرافیک نسخه Far Cry New Dawn نسبت به نسخه پنجم تغییر زیادی نکرده است و فقط بهبودهایی داشته است، در واقع اصلا نیازی هم نبوده که تغییری کند، زیرا که نسخه پنجم این سری یکی از زیباترین عناوین در نسل هشتم بازیها به حساب میآید و به همین ترتیب Far Cry: New Dawn نیز یکی از چشم نوازترین گرافیکها را در نسل هشتم عرضه میکند و تازه سازندگان بهبودهای گرافیکی را از نظر فنی و رنگ بندی و غیره در بازی اعمال کرده اند تا وضعیت Far Cry: New Dawn باز هم بهتر شود.
New Dawn هرچهقدر که در مراحل اصلی خلاقانه ظاهر میشود و شما را به سبکی Mad Max گونه به رالی مرگ و گودالهای خونآلود مبارزه با آدمها و حیوانات با سلاح سرد میفرستد، در مراحل فرعیاش همان کارهای Far Cry ۵ را تکرار میکند. بازهم مناطق مشخصی در نقشه وجود دارند که باید آنها را تسخیر کنید و بعد با بردنشان به سطوح سختتر، برای تسخیر مجددشان نقشه بکشید؛ و باز هم گنجینههایی در دنیای بازی یافت میشوند که با کمی فکر کردن به نامههای کوتاه قرارگرفته در نزدیکیشان، به آنها دست مییابید.
این تکراری بودن و خستهکنندگی پررنگ مراحل فرعی بازی برای غالب بازیکنان، به خودی خود مشکل بزرگی نیست. چرا که ما از یک بازی چهل دلاری که به عنوان دنباله اثری دیگر عرضه میشود و بیشتر حکم یک بسته الحاقی بزرگ برای آن را دارد، انتظار مراحل فرعی متفاوت نداریم و تفاوتهای اندک بازی در این بخش را کافی و لایق پذیرش میخوانیم.
انتهای پیام/