کمال شفیعی شاعر کودک و نوجوان در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص کتاب هایی که تصویرگری آن فریبنده تر از محتوایش است،گفت: تعریفی در حوزه ادبیات کودک و نوجوان وجود دارد که می گوید هنر تصویرگری باید آن مطلبی را که در متن و محتوای کتاب وجود ندارد بازگو کند بسیاری از آثار باید با تعامل میان شاعر یا نویسنده با تصویرگر فراهم شود تا ارزشمندترین مفاهیم را به کودک و نوجوان منتقل کند. گاهی سکوت هایی که در متن است درتصویرگری نمود پیدا می کند که بدین وسیله  تصویرگری مکمل شعر یا داستان کتاب می شود.

وی افزود: تصویرگری بسیاری از کتاب هایی که چاپ می شود علیرغم ظاهر فریبنده  با داستان و شعری که در کتاب آمده بی  ارتباط است.شاعر و نویسنده با یک تخیل و تصویرگر با تخیلی دیگر اثر را خلق کردند از این رو تصویرگری و متن کتاب با هم همسو نیست. یکی از دلایل این است که نویسنده کتاب ها را می نویسد و هنگامی که کتاب به مرحله تصویرگری می رسد نویسنده یا شاعر اثر تصویرگر را نمی بیند، درباره اثر با هم گفتگو نمی کنند و برداشت هایشان را از اثر با هم به اشتراک نمی گذارند بلکه ناشر با تصویرگر تماس می گیرد  تصویرگرهم کارهای گرافیست و صفحه آرایی کتاب را انجام می دهد.

این شاعر با اشاره به اینکه به یک گروه علمی، پژوهشی  برای کار در زمینه ایجاد ارتباط میان تصویرگری و متن کتاب نیاز داریم، بیان کرد: برای اینکه آثارمان را در زمینه کودک و نوجوان ارتقا دهیم به یک تیم خلق اثر نیاز داریم تا میان نویسنده یا شاعر اثر با تصویرگر ارتباط برقرار شود همانند اتفاقی که در حوزه موسیقی می افتد.

وی با بیان اینکه ما مردم خوش استقبال و بد بدرقه ای هستیم،بیان کرد: نویسنده جوان خلاق در کشور زیاد نیست هرناشری 100 تا 200 رمان جدید منتشر می کند و بعضی از این ناشران 15 تا 16 رمان کودک و نوجوان  را که اثر یک نویسنده است، منتشر می کنند. یک بخشی از این آثار دروغ است و بخشی هم سری دوزی هایی است که در این حوزه انجام شده است؛ یک درونمایه را در داستان هایمان تکرار می کنیم و بخشی از این آثار هم خلاقیت دارد.

برخی آثار جنبه درآمدزایی دارند

شفیعی با اشاره به اینکه چند سال پیش سرودن شعر سپید کوتاه رواج پیداکرده بود و این روزها نوشتن داستان کودک و نوجوان رواج پیدا کرده است، اظهار داشت: ناشران کودک و نوجوان به سمت انتشار رمان کودک و نوجوان رفته اند که این کار گردش مالی برای ناشر ایجاد می کند. تمام تلاش ناشر نویسنده و تصویرگر این است تا به این سمت حرکت کند که اثر باخلاقیت نوشته شود اما تعدادی از این آثار سفارشی نوشته می شوند، کارهای خوبی نیستند و بیشتر جنبه درآمدزایی دارد تا اینکه ارزش ادبی داشته باشد.این می تواند آسیب زننده باشد و بازار  را پر از آثاری کند که از روی هم کپی شده اند و  تهی از محتواست.

انتهای پیام/