سودابه امینی نویسنده کشورمان در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص کیفیت آثار نویسندگان جوان گفت: نویسندگان جوان بنا به اقتضای جوانی قاعدتا باید قلمی بکر و خلاق داشته باشند؛ این خلاقیت و نو اندیشی اگر با تجربه مطالعاتی همراه باشد باعث خلق آثاری بی نظیر می‌شود به شرط آن که به نقد اثر پیش از چاپ آن نیز معتقد باشند. بنده لازمه ورود موثر و مفید نویسندگان جوان در عرصه نویسندگی را عشق به نویسنده شدن و تمرین مداوم، خواندن و نوشتن می‌دانم.

وی درباره مشکلات نویسندگان کتاب اولی و شهرستانی برای چاپ اثرشان گفت: نبود محیط هنری، فضای نقد سالم، ضعف اقتصاد نشر و درک نامناسب در خصوص موقعیت چاپ اثر به این معنی است که اگر نویسنده جوان با کار ضعیف معرفی شود، فرصت ترمیم چهره ادبی خود در اذهان مخاطبان را از دست می‌دهد.

این نویسنده با اشاره به پیروی نویسندگان امروزی از سبک خاص گفت: این نکته درباره همه جوانان امروز صدق می‌کند و من فکر می‌کنم وضع نویسندگان جوان نسبت به بقیه جوانان بهتر است چرا که نوشتن، کاری دشوار و زمانبر است و نیاز به صبر، بردباری و تلاش دارد.

امینی افزود: دغدغه نوشتن دغدغه ارزشمندی است و کسی می‌تواند خوب بنویسد که اولا جایگاه خود را به عنوان نویسنده در جامعه نویسندگان ایران پیدا کرده باشد و ثانیا ادبیات جهان را به خوبی بشناسد. تمرین نوشتن و مهارت افزایی در زمینه به کارگیری تکنیک یک بحث است و پیدا کردن سبک بحث دیگری است اما مهم‌تر از همه این‌ها درک خویشتن است.

وی در خصوص حمایت از آثار نویسندگان جوان گفت: حمایت از جوانان نویسنده باید از کودکی باشد قلم نویسنده باید از اول جوانی شناخته شده و پرورش یابد. معنای حمایت از جوانان نویسنده این نیست که به آن‌ها فرصت خودنمایی و چهره شدن بدهیم بلکه گاهی حمایت در مراقبت از نویسنده است به گونه‌ای که خود در پنهان کردن نام خود اصرار داشته باشند.

امینی افزود: یکی از آفت‌هایی که امروز قلم‌های جوان را تهدید می‌کند خود بزرگ بینی‌ها یا خودکم بینی‌هایی است که ناشی از ادبیات وفرهنگ جامعه است و می‌تواند گرفتن تایید خوب باشد اما تایید هر کسی ارزش حرفه‌ای ندارد؛ نویسندگان جوان ما به سرعت به کرسی استادی رغبت نشان می‌دهند و این کرسی‌ها در فضای مجازی گاهی پایه و اساس محکمی ندارد و باعث زمین خوردن و نابودی می‌شود.

این نویسنده گفت: متاسفانه امروز، اقتصاد زیربنای فرهنگ شده و این بسیار خطرناک است. چنین جامعه‌ای بیشتر نیاز به سلبریتی دارد تا نویسنده، سلبریتی‌هایی که بتوانند با افکار عمومی بازی کنند و روح و روان مخاطب را به نابودی بکشند، تربیت نویسنده در جامعه‌ متعادل امکان پذیر است. جامعه‌ای که قدر شاعران و نویسندگان خود را نشناسد، محکوم به مرگ و نابودی فرهنگی است و اکنون ما در نقطه خطر قرار گرفته ایم.

امینی در خصوص راهکار‌هایی برای بهتر شدن وضعیت آثار نویسندگان جوان گفت: پیشنهاد می کنم پژوهشی انجام دهید و از کودکان بپرسید می‌خواهند پروین اعتصامی یا شهریار بشوند یا مثل فلان سلبریتی باشند. مطمئنم که بچه‌ها بر اساس ارزش‌های کاذب و نه ارزش‌های فاخر انتخاب می‌کنند. بدیهی است هنرمند در هر موقعیتی چه در سنین جوانی و چه در سنین پختگی نیازمند تامین شهرت است. هنرمندان جوان باید بدانند که انگیزه تامین شهرت نباید جایگزین انگیزه رشد هنری آن‌ها شود چرا که اگر به هنر فاخر دست یابند به شهرت هم می‌رسند. نکته دیگر این که هنرمند باید مستقل از گروه بندی و دسته بندی‌های احتمالی و جریان‌ها و هیجان‌های مقطعی باشد و او باید با رسیدن به تماشای منحصر به فرد هنری به فعالیت و تولید اثر بپردازد.

این نویسنده با اشاره به بی اعتنایی کارشناسان نسبت به آثار منتشر شده نویسندگان جوان اظهار داشت: برای هنرمندان جوان شناخت شخصیت‌های هنری و ادبی، دیدن و خواندن آثار تصویری سینمایی و مکتوب از لوازم رشد و شکوفایی خلاقیت است. هر نویسنده باید منتقدی را در درون خود پرورش دهد تا دائما به خود نهیب بزند و نقد کند. مهم‌تر از همه این که هنرمند درون خود را بشناسد و احترام قائل شود چراکه احترام به خود موجب ثبات قدم، شکوفایی اندیشه و خلاقیت قلم خواهد شد.

امینی گفت: برای ارائه خدمات فرهنگی به استعداد‌های جوان باید خدمات رایگان به این عزیزان ارائه شود از کارگاه‌های داستان نویسی تا جلسات نقد و شب داستان‌ها تا چاپ کتاب‌های اول باید خدمات رایگانی ارائه شود. برای همه نویسندگان جوان آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم قدر خود را بشناسند و گوهر و جوهر قلم خود را صرف گوهر وجود انسان بنمایند که نویسندگی ارزان‌ترین و گران‌ترین هنر است.

انتهای پیام/