رابعه اسکویی گفت: در حال حاضر خیلی دوست دارم کار طنز انجام دهم و مردم را شاد کنم. اگر این شرایط در یک فیلم سینمایی هم فراهم شود جلوی دوربینِ آن اثر خواهم رفت.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،   رابعه اسکویی از جمله هنرمندانی است که دوره بازیگری را زیر نظر استاد حمید سمندریان گذرانده. وی تاکنون در فیلم‌هایی همچون «دزد و پری»، «سه بیگانه»، «یحیی سکوت نکرد»، «شیر تو شیر»، «ننه نقلی»، «آینه‌های روبرو»، «دلقک‌ها»، «چشمک»، «میزاک»، «زن بدلی»، «سوغات فرنگ»، «چپ دست»، «تمام من»، «پیاده‌رو‌های خالی» و... جلوی دوربین رفته است.

گفت گوی جذاب و خواندنی با بازیگری که از شبکه فارسی زبان معاند برگشت


بیشتربخوانید: شبکه جم برای هفت پشتم کافی بود / در ایران ممنوع‌الفعالیتم / اگر اجازه کار بدهند بازمی‌گردم


اسکویی همچنین بازی در سریال‌هایی همچون «میهمانی از بهشت»، «به همین سادگی»، «فرار بزرگ»، «خاله‌جون کوکب و غنچه»، «ارث بابام»، «بوی بارون»، «بیدارباش» و ... را در کارنامه هنری‌اش دارد. اسکویی در ژانر کودک و نوجوان نیز فعالیت داشته که از جمله می‌توان به «من و پوتی»، «مسافری از اعماق»، «دانی و من» و «صد سال به این سال‌ها» اشاره کرد.

اخیراً نقش‌آفرینی این بازیگر پرسابقه را در سریال «گاندو» به کارگردانی جواد افشار شاهد بودیم. در تکمیل کارنامه هنری این بازیگر محبوب باید به نامزد شدنش برای دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن در دوره نوزدهم جشنواره فیلم فجر برای فیلم «سگ‌کشی» به کارگردانی بهرام بیضایی اشاره کنیم.

این روز‌ها سریال «مهر خاموش» به کارگردانی مشترک سیروس مقدم و مسعود آب‌پرور روی آنتن شبکه آی‌فیلم است. سریالی که ماجرای تلخ طلاق و جدایی را روایت می‌کند و در کنار رابعه اسکویی بازیگرانی همچون علی دهکردی، آتنه فقیه‌نصیری، ملیکا زارعی، فرشید زارعی فرد و ... در آن به هنرنمایی پرداخته‌اند.

همین چند وقت پیش رابعه اسکویی به ترکیه مهاجرت کرده بود، ولی آنتن صداوسیما را به شبکه‌های معاند ترجیح داد و دوباره به ایران بازگشت. او بعد از رفع مشکلاتِ حضورش در آثار تلویزیونی و نمایشی بابت ترک ایران ابراز پشیمانی و از سازمان صداوسیما نیز تشکر کرد.

او درباره این روز‌های خود با اشاره‌ای به سریال «مهر خاموش»  گفت: این سریال به نوعی جوانی من است. یکی از دوستانی که در فضای مجازی مرا دنبال می‌کند سکانسی از سریال را برایم فرستاد. وقتی به تصویر خودم در این سریال نگاه می‌کنم و جوانی‌ام را می‌بینم که چقدر پر شور و احساس بوده‌ام، یادآور خاطرات خوش گذشته است.

وی افزود: «مهر خاموش» جزو کار‌هایی است که من دوستش دارم، چرا که یک گروه حرفه‌ای دست اندرکار این مجموعه بودند. اثر پُر مخاطبی بود در زمان خودش. من هم تقریبا در ابتدای راه بازیگری بودم و با این مجموعه، به خودباوری رسیدم. ایفای نقش در این سریال باعث آشنایی من با یک سری از بازیگران خوب و کارگردانان این مجموعه یعنی آقایان سیروس مقدم و مسعود آب‌پرور شد. از سوی دیگر، همکاری همزمان با دو کارگردان با تفکرات متفاوت که قرار بود در یک راستا کار کنند برایم به عنوان بازیگر، جالب و چالش‌برانگیز بود.

اسکویی در پاسخ به این سوال که اصولاً یک نقش باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد تا انتخابش کند، تأکید کرد: به طور کلی، نقش و کاراکتر باید برای بازیگر چالشی داشته باشد تا او را درگیر کند. باید نقش از شرایطی برخوردار باشد که بازیگر را به فکرکردن و ما به ازا یافتن وادار کند. چنانچه یک نقش این ویژگی‌ها را داشته باشد، باعث می‌شود که بازیگر بتواند حس و حال خوبی را از خودش بر جای بگذارد و به بیننده منتقل کند.

وی خاطرنشان کرد: در هر صورت، بازیگری یعنی نقاط پنهانی وجودت را پیدا کنی. هر چقدر کاراکتری که قرار است بازی کنی، پیچیده‌تر و عجیب‌تر باشد بیشتر باید زوایای روحی و روانی و حتی جسمی خودت را بیابی. حتی اگر کاراکتر ساده باشد، باید سادگی وجود خودت را پیدا کنی که به نظرم خودش کار سختی است. به شخصه کاراکتر‌هایی که زوایای پنهان دارند بیشتر جذبم می‌کنند و امیدوارم در آینده نقش آدم‌های عجیب و غریب به من پیشنهاد شود.

اسکویی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه نقش‌های طنز این چالش را بیشتر ایجاد می‌کنند یا آثار جدی، تأکید کرد: به نظر من هر نقشی ویژگی‌ها، مختصات و فرعیات خاص خودش را دارد. نمی‌توانم بگویم کدام سخت‌تر است و کدام یک بازیگر را بیشتر به چالش می‌کشد. باید دید نقش چیست؛ طنز و جدی‌اش تفاوتی نمی‌کند. با این حال، به نظرم نقش طنز دشوارتر است، چرا که خنداندن مردم کار سختی است. ایفای شخصیت جدی از آنجا که ما به ازای آن بیشتر موجود است، آسان‌تر است. در مجموع باید به عمق نقش برسی، چه جدی باشد و چه طنز.

بازیگر سریال «دردسر بزرگ» خاطرنشان کرد: من بازیگری هستم که نقش‌هایش را دوست دارد و به همین دلیل آن‌ها را ایفا کرده است، بنابراین، ژانر خاصی برایم ارجحیت ندارد. همه ژانر‌ها را دوست دارم و مایلم در آن‌ها کار کنم، اما الان خیلی دوست دارم کار طنز انجام دهم و مردم را شاد کنم. به لحاظ مدیوم هم اولویت‌بندی خاصی ندارم، هر کاری که مردم را خوشحال کند و بخنداند انجام می‌دهم. اگر کار سینمایی باشد و بدانم که با این فیلم مردم خوشحال می‌شوند و حتی به صورت آنی لبخند می‌زنند، حتماً در آن ایفای نقش می‌کنم.

وی در پاسخ به این سوال که شرایط بازیگری نسبت به دهه‌های پیش چه تفاوتی کرده وآیا اکنون بازیگران با چالش‌ها و دغدغه‌های بیشتری روبرو هستند یا خیر، افزود: شرایط خیلی تغییر کرده است. دنیای امروز با سرعت در حال حرکت است و چیز‌های جدید به وفور در آن به وجود می‌آید و تو به عنوان یک انسان با این تحولات همراه هستی و نمی‌توانی از آن‌ها حذر کنی. زندگی با سرعت جهش می‌کند، نه این که پیش برود و ما به عنوان بازیگر باید خود را با آن همراه کنیم. جریان حرکت دنیا بسیار عجیب و غریب و سریع است، ما هم با آن همراه هستیم و باید خود را شرایط جدید وفق دهیم. این تحولات به طور کلی ما را به پیش می‌برد. در مجموع، گمان می‌کنم که شرایط بازیگری رو به بهبود است چرا که آثار امروزی بازیگر را بیشتر به چالش می‌کشاند. امروزه برای یک بازیگر چالش‌های هیجان انگیزتری وجود دارد.

بازیگر سریال «بیدار باش» درباره نزدیک شدن نقش به نتیجه و باورپذیری آن کاراکتر، گفت: سوال سختی است. به نظر من اولین کاری که می‌توان انجام داد این است که نقش را پیدا کنی؛ باید غم‌ها و شادی‌هایش را بیابی و تمام حس‌های آن را بفهمی. من این کار را می‌کنم و سعی دارم بفهمم که این کاراکتر اگر قرار باشد بخندد چطور می‌خندد، اگر بخواهد گریه کند چطور گریه می‌کند و الی آخر. این طور است که می‌توانی نقش را کشف و ایفایش کنی. باید دید آن شخصیت، هر کسی که هست با هر شرایطی، پیرمرد، کودک، پیرزن، جوان یا پیر، چطور زندگی می‌کند. به طور کلی باید به نقش نزدیک شد و درکش کرد.

اسکویی در خصوص گرفتاری بیشتر بازیگران با پیشنهاد‌های تکراری، گفت: خوشبختانه من جزو بازیگرانی هستم که در تمام نقش‌ها بازی کرده‌ام. هم نقش دختر هشت ساله را ایفا کرده‌ام و هم پیرزن هشتاد نود ساله بوده‌ام. سن خودم، بالاتر و پایین‌تر را بازی کرده‌ام. با این حال وقتی بازیگری نقش طنز بازی می‌کند ناخودآگاه همه از او انتظار کار‌های طنز دارند، اما من این شانس را داشته‌ام که همه مدل نقش را ایفا کنم.

وی در پاسخ به این سوال که مردم امروز چه نوع آثار نمایشی را می‌پسندند و می‌بینند، یادآور شد: فکر می‌کنم مردم بیشتر کار‌هایی را دوست دارند که واقعی باشند. فیلم‌ها و سریال‌ها باید با زندگی مردم و واقعیات ارتباط داشته باشند و بینندگان بتوانند با آن‌ها همذات پنداری کنند. این که مخاطب با نقش همراه شود، باعث می‌شود که بازیگر را دوست داشته باشد.

بازیگر سریال «بوی بارون» حسین تبریزی با اشاره به اینکه چقدر دست‌اندرکاران فیلم و سریال‌سازی در ذائقه‌سازی مخاطب تأثیرگذار بوده‌اند، گفت: فکر می‌کنم دست‌اندرکاران و عوامل سریال‌ها و فیلم‌ها همه تلاششان را می‌کنند که کار‌ها مطابق با سلیقه مخاطبان تولید شود. به هر حال، هنرمندان برای خودشان اثر نمایشی تولید نمی‌کنند بلکه برای بینندگان فیلم و سریال می‌سازند. اما این که تا چه حد در این زمینه موفق بوده‌اند را من به شکل دقیق نمی‌دانم. این موضوع باید به صورت کارشناسی بررسی شود. امیدوارم روزی برسد که برای همه اقشار و علاقه‌مندان به همه ژانر‌ها فیلم و سریال ساخته شود. اینگونه می‌توان مخاطبان بیشتری را پای تلویزیون آورد.

وی در پایان درباره کار‌های جدید خود توضیح داد: در حال حاضر برای یک کار تئاتر در اردکان یزد هستم. این تئاتر از بیستم مردادماه بر روی صحنه می‌رود. چیزی که بار‌ها گفته‌ام و باز هم تمایل داریم از مردم خواهش کنم اینکه دلمان برای یکدیگر بسوزد و همدیگر را دوست داشته باشیم و غم یکدیگر را بخوریم. من به نوبه خودم همه را دوست دارم.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.