شب فینال عصر جدید از زاویه‌ای که ندیده‌اید
گزارشی جالب از پشت صحنه عصرجدید پنجشنبه شب را در این مطلب بخوانید.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، از ماهشهر خبر آورده‌اند که مردم خیابان‌ها را شلوغ کرده‌اند. همین یک جمله در لحظه‌های پایانی مسابقه عصر جدید بغض در گلوی فاطمه عبادی می‌اندازد و لبخند ریزی را در صورتش نقاشی می‌کند.
بالاخره آرای مردمی شرکت کنندگان عصر جدید را پنجشنبه شب شمردند و احتمالا همه می‌دانید که چه کسانی برنده شده‌اند؛ فاطمه عبادی با بیش از ٦میلیون و ٥٤٤هزار رأی نفر اول این مسابقه شد. شاید هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که محمد زارعی با ٥میلیون و ٩١٦هزار و ٣٦٢ رأی نفر دوم شود و پارسا خائف با آن همه طرفدار ٥میلیون و ٧١٨هزار رأی بیاورد و در جایگاه سوم بنشیند.
دختران نینجا هم البته توقع بیشتری از آرای مردمی داشتند، اما آن‌ها بعد از سعید فتحی روشن به جایگاه پنجم مسابقه دست یافتند و همه این‌ها نتیجه بیست‌وچهار‌میلیون و ۴۰۵هزار و ۶۰۸ بار رأی مردم به فینالیست‌های عصر جدید بود؛ در شرایطی که هر کدام از رأی‌دهندگان امکان رأی‌دادن به همه شرکت‌کنندگان را داشتند.
عصر جدید در خانه آخر
قبل از اعلام برنده‌ها استرس و جنب‌وجوش زیادی در استودیوی برنامه‌ها هست، فینالیست‌ها با خانواده‌های‌شان در اتاق پشتی استودیو نشسته‌اند؛ البته آن‌ها تا زمان اعلام نتایج قرنطینه‌اند و نزدیک‌شدن به هر کدام از آن‌ها قبل از پایان برنامه مساوی است با آژیر خطر. با وجود این فریبا فرجی‌پور، سرپرست گروه دختران نینجا، قبل از اعلام نتایج می‌گوید که هیچ استرسی ندارد و نتیجه هر چه باشد به نظر مردم احترام می‌گذارد؛ اما پچ‌پچ‌ها در پشت صحنه عصر جدید چیزی جز این را می‌رساند. دو تن از بچه‌های دختران نینجا، در اجرا‌های قبل از ناحیه پا دچار آسیب شده بودند هم در پشت صحنه حضور داشتند که نشانه اهمیت موضوع برای آن‌ها بود.
ساعت‌های طلایی رأی
همه آیتم‌های عصر جدید البته زنده نبود، یکسری از اجرا‌ها روز قبل ضبط شده بود و به عنوان میان برنامه پخش می‌شد بقیه آن هم به گفتگو با مربیان باشگاه مهارت، داوران و فینالیست‌ها اختصاص داشت و در این گفتگو‌ها هم حرف‌های جالبی رد و بدل شد. قرار بود رای گیری تا ساعت ١٢ نیمه شب ادامه داشته باشد، اما چند دقیقه‌ای هم جا به جا شد و فینالییست‌ها هم در ساعت‌های طلایی، حرف‌هایی برای جلب آرا داشتند که از تلویزیون پخش شد.
قبل از آن، وقتی داوران وارد صحنه شدند، با استقبال زیاد تماشاگران مواجه شدند؛ مثلا آن‌هایی که رویا نونهالی را صدا می‌زدند و از او امضا می‌خواستند و مواجهه با آن‌ها هم جالب بود. نونهالی مچ دستش را بالا گرفت و بلند گفت که اگر امکانش بود حتما این کار را انجام می‌دادم، اما مچ دستم حسابی درد می‌کند.
در لحظاتی که عصر جدید روی آنتن زنده بود چه آن وقتی که نبود تماشاگران شیطنت‌های زیادی داشتند و همین موضوع باعث شد که احسان علیخانی چندین بار روی صحنه به آن‌ها تذکر دهد.
او به زنده بودن برنامه اشاره کرد و گفت که اینجا کلی میکروفن و دوربین هست لطفا مقتضیات اجرای زنده را رعایت کنید و گرنه برای برنامه مشکل به وجود می‌آید؛ و یکی از نکات جالب پشت صحنه شوخی‌هایی بود که احسان علیخانی با شرکت کنندگان و داوران داشت و به ویژه با محمد زارع که ویژگی شخصیتی خاصی هم دارد. در میانه رفت و آمد‌ها هم احسان علیخانی بار‌ها خواست تماشاگران به طور یکسان فینالیست‌ها را تشویق کنند تا در حق کسی اجحاف نشود.
جوایز فینالیست‌های عصر جدید از این برنامه، شبکه سه و شبکه ورزش
نفر اول: ٥٠٠میلیون تومان اعتبار تخصصی-روایتگری ٤٠ قصه عاشورایی با نقاشی شن در ماه محرم
نفر دوم: ٢٠٠میلیون تومان اعتبار تخصصی - معلم و مربی در فصل دوم «عصر جدید»
نفر سوم: ١٠٠میلیون تومان اعتبار تخصصی - تیتراژخوانی یکی از بهترین آثار شبکه
نفر چهارم: ٧٥میلیون تومان اعتبار تخصصی - اجرای ٢٠ برنامه آنتن
نفر پنجم: ٥٠میلیون تومان اعتبار تخصصی - برنامه آموزش رشته نینجوتسو در شبکه ورزش
اجراهایم تلخ نبود
فاطمه عبادی: «یکی از اهدافم این بود که هر بار چیزی را اجرا کردم، اول درباره هوای خوزستان، بعد درباره کودکان سرطانی، بعد از آن کودکان کار و در آخر هم مادر و اهدای عضو باشد و یک اتفاقی بیفتد و تدبیری شود. حالا هم خوشحالم که من وظیفه خودم را انجام داده‌ام، با این‌که نمی‌دانم توجه به این مسائل آیا منجر به تدبیری خواهد شد یا مثل اجرا‌های من این حرف‌ها با یک فوت به باد خواهد رفت. انتخاب موضوع اهدای عضو برمی‌گردد به آن روزی که گروه عصر جدید برای ساخت مستند به شهر ما آمده بودند.
آن‌جا با دوستان در ماشین بودیم و داشتیم مسیری را می‌رفتیم که خواستم از حضورشان به عنوان نوعی اتاق فکر استفاده کنم و چند موضوعی را که در نظرم بود، برایشان تعریف کنم. بچه‌های عصر جدید هم داشتند گوش می‌کردند تا که به موضوع مادر رسیدم. وقتی داشتم داستان را برایشان تعریف می‌کردم، گریه‌ام گرفته بود و وقتی به بچه‌ها نگاه کردم، دیدم که آن‌ها هم گریه‌شان گرفته است.
چنین شد که این کار را برای اجرا در فینال انتخاب کردم. برخی می‌گویند این اجرا‌ها تلخ است، اما من این اجرا‌ها را تلخ نمی‌دانم، بلکه به نظر خودم اجرا‌های احساسی بودند. از نظر سلیقه شخصی، من با هنری که احساس نداشته باشد، چندان احساس نزدیکی نمی‌کنم. در مورد اجرای فینال من هم به نظرم اشکی که سر این کار ریخته شد، اشک انسانیت بود و نه اشک تلخی و درد. درواقع موضوعاتی، چون مادر و مهربانی‌ها و ایثارهایش یا امید برای کودکان سرطانی و مواردی از این دست چیز‌هایی نیستند که بهشان گفت تلخ.»
منبع: شهروند
انتهای پیام/
