به گزارش خبرنگار حوزه فنآوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، سد خونی مغزی یک لایه مرزی فیزیولوژیک است که بسیار انتخابی عمل کرده و در نتیجه از مغز محافظت میکند. بدین ترتیب که از یک سو به طور موثری از نفوذ عوامل بیماری زا یا سموم به مغز جلوگیری میکند و از سوی دیگر، پیام رسانهای لازم و مواد مغذی میتوانند بدون هیچ ممانعتی از طریق آنها عبور کنند.
این ویژگی، درمانهای مغزی را برای پزشکان دشوار میکند، زیرا داروها یا مواد حاجب برای اقدامات تصویربرداری نمیتوانند بر موانع ناشی از این سد غلبه کنند.
از این رو تیمی از محققان به سرپرستی دکتر جانا هدریچ، پروفسور هایکو لومان و پروفسور تانجا ویل با همکاری دانشگاه اولم و مرکز پزشکی دانشگاه یوهانس گوتنبرگ در ماینز آلمان، به بررسی کاربرد نانوالماسها به عنوان روش تشخیصی و درمانی در این زمینه پرداختند.
الماسهای نانو با اندازهای در محدوده یک میلیونیم متر از مزیتهای بالایی برخوردارهستند از جمله اینکه این سیستم از مزایای زیست سازگاری بالا، پایداری طولانی و توانایی ترکیب با داروهای مختلف و قابلیت تشخیص با روشهای برخوردار است.
دانشمندان برای تحقیقات خود، الماسها را با روشهایی اصلاح کردند؛ از جمله آنکه روکشی از بیوپلیمرساخته شده با فراوانترین پروتئین موجود در خون انسان یعنی سرم آلبومین را درمورد آنها به کار گرفتند که باعث میشود الماسها در مغز جذب شده و بعداً با داروها ترکیب شوند.
ژانا هدریچ و تانجا ویل درباره علت استفاده از این پوشش بیوپلیمری میگویند: «الماس از نظر شیمیایی غیرفعال است، به این معنی که اتصال مولکولهای دارو به آن دشوار است، آلبومین این امکان را میدهد تا یک پوشش پایدار ایجاد کنیم و تقریباً هر دارویی را به آن متصل کنیم.»
بیشتر بخوانید: مینیمغزهایی برای کمک به نوزادان نارس ساخته شد
محققان با انجام آزمایشات روی موشها توانستند ثابت کنند که الماسها بطور مؤثر و بدون حمله به سد خون مغزی، به مغز منتقل میشوند.
کاربرد نانوالماسها این مزیت را دارد که با تغییر سطح الماس میتوان اطمینان حاصل کرد که فقط بعضی از سلولهای خاص موجود در مغز و تومورها با دارو هدف قرار میگیرند و میتوانند بطور ویژه درمان شوند.
دانشمندان ابتکار خود را گامی مهم در تشخیص و درمان بیماریهای مغزی مانند بیماریهای عصبی و تومورهای مغزی میدانند.
انتهای پیام/