به گزارش حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، مومن در سلامتی توفیق عبادت دارد و از آن بهره‌مند می‌شود، اما در بیماری و بلایا خداوند عبادت‌هایی را برای او ثبت می‌کند که قابل تصور نیست. بلاها چند گونه‌اند: گاهی بلاها کفاره گناهان هستند که معمولاً در افراد معمولی مصداق دارد؛ اما بلا برای اولیای خدا باعث ترفیع درجه است. مانند بلایی که برای سیدالشهدا(ع) پیش آمد. این بلاها برای مومن، رحمت و ابزار سیر و سلوک است. امام برای کافر تماماً عقوبت محسوب می‌شود.

مهم‌ترین وسیله‌ سلوک، توجه به بلای اولیای خدا و به ویژه اعظم بلاها و ابتلائات، یعنی مصیبت سیدالشهدا(ع) است. مصیبتی که در حقیقت ابتلای رسول الله (ص) است. این ابتلا، اعظم وسایل سلوک به سمت خدای متعال و محور تهذیب همه‌ جوامع و همه‌ تاریخ است. حتی انبیای اولوالعزم علیهم‌السلام نیز از این ابتلا بهره برده و به واسطه ‌آن رشد کرده‌اند.

کتاب «ضیافت بلا» تنظیم متن سخنرانی‌های آیت الله میرباقری درباره مقایسه ارکان و مراحل سیر و سلوک متعارف و سیر و سلوک با بلای معصومین (ع) است که در سال ۱۳۷۷ ارائه شده است. مباحثی مانند «عزم و تصمیم انتخاب معبود»، «محاسبه»، «توبه» و «رجوع الی الله»، «سلام به ولی خدا» و «علت عقب ماندن افراد مختلف از قافله عاشورا» را بررسی کرده است.

کتاب «ضیافت بلا» در ۲۰۸ صفحه توسط نشر تمدن نوین چاپ و با قیمت ۱۶۰۰۰ تومان به بازار نشر عرضه شده است.

برشی از کتاب را در اینجا می‌آوریم:

اگر کسی به بلای اولیای خدا مبتلا شود، به مقامی می‌رسد که مانند سعید بن عبدالله در روز عاشورا به امام حسین (ع) عرض می‌کند: آقا حلقه‌ محاصره تنگ شده است و من تحمل دیدن محاصره‌ شما را ندارم، اجازه بدهید بروم و شهید شوم. او کسی است که هنگام نماز حضرت، سپر به دست می‌گیرد تا سیدالشهدا علیهم‌السلام نماز بخوانند. می‌سوزد و به بلای ولی خدا مبتلا می‌شود، می‌سوزد و می‌تواند شفاعت و ضیافت را در متن بلای معصوم علیه‌السلام بفهمد. در غیر این صورت، اصلا نمی‌توان ضیافتی را مشاهده کرد. برخی نمی‌توانند کیفیت سلوک ولی خدا را درک کنند و به حادثه‌ عاشورا، همچون سایر جنگ‌های تاریخ نگاه می‌کنند. این عده نمی‌توانند بفهمند که ماجرای سیدالشهدا علیه‌السلام میثاقی است که خداوند عهد آن را در عالم ذر گرفته و امام حسین علیه‌السلام هم پای آن میثاق ایستاده است.

انتهای پیام/