به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، اصولا نقاشی به عنوان یک حرفه شناخته می‌شود که برای ترسیم آن باید دارای استعداد و روح لطیفی بود. با این حساب تصور اینکه یک چهره سیاسی صاحب روحیه لطیف باشد کمی دور از انتظار است به خصوص چهره‌هایی که تصویری از ظلم و بی‌رحمی را در تاریخ ثبت کرده‌اند.

در ادامه به چند چهره سیاسی می‌پردازیم که اوقات فراغت خود را با نقاشی پر می‌کردند:

جورج دبلیو بوش

رئیس جمهور سابق آمریکا یکی از چهره‌های سیاسی است که به عنوان یک چهره جنگنجو در تاریخ ثبت شده است، اما او یکی از هنرمندان اهل سیاست است که نقاشی می‌کشد.

نقاشی کشیدن او زمانی فاش شد که یک هکر توانست ایمیل خانوادگی رئیس جمهور را هک کند و از آن پس تمام نقاشی‌های بوش در شبکه‌های اینترنتی ظاهر شد. در حال حاضر آثار او در نمایشگاه دالاس که بیش از ۳۰ تصویر از رهبران جهان از جمله تونی بلر و ولادیمیر پوتین را به نمایش گذاشته است، قرار دارد.

پرنس چالز

وارث تاج و تخت انگلستان، مجموعه‌ای از آثار خود را در طول چهل سال طراحی در وب سایت شخصی در معرض نمایش گذاشته است. او ۱۳۰ مورد از آثار نقاشی خود را در یک جا جمع‌آوری کرد و یک کلکسیون زیبا را بوجود آورده است.

عمدتا آثار پرنس نمایی از مناظر مکان‌های سراسر جهان از جمله استرالیا، جامائیکا، آسیا و قلعه سلطنتی است که با آبرنگ ترسیم شده است ولی به نظر بیشتر منتقدان سبک او آماتور است، اما با این وجود تابلو‌های او در موزه هنر فرانسه، یونان، سوئیس دیده می‌شود.

آدولف هیتلر

باور کردن علاقه هیتلر یکی از چهره‌های منفور تاریخی، به هنر نقاشی خیلی سخت است. او دو بار از مدرسه هنر‌های زیبایی رد شد، چون مدیر آنجا اصرار داشت که رشته معماری را انتخاب کند.

او بعد از مرگ مادرش مجبور به فروش آثارش شد، این موضوع باعث پیشرفت او شد. شاید اگر او در مدرسه هنر‌ها پذیرفته می‌شد هرگز وارد سیاست نمی‌شد و خون‌های زیادی با دستان او ریخته نمی‌شد.

وینستون چرچیل

کمتر کسی می‌داند که چرچیل علاوه بر سیاست، استعداد زیادی هم در نقاشی داشته است. هنر نقاشی او در ۴۰ سالگی فاش شد. این شور و علاقه به او کمک کرد تا از افسردگی نجات پیدا کند. او سفر‌های زیادی به سراسر جهان کرد و پرتره‌های فوق‌العاده‌ای را ترسیم نمود. چرچیل اوقات فراغتش را با گذاشتن سه پایه در دل طبیعت و ترسیم منظره و خانه گذراند.

دویت آیزنهاور

رئیس جمهور سابق آمریکا معروف به آیک سرباز و سیاستمدار که در طول جنگ جهانی دوم عنوان ژنرال ارتش را دارا بود، پس از اینکه چهره همسرش نقاشی شد به این موضوع فکر کرد که چطور می‌تواند نقاش شود. او تابلو‌های زیادی را از خود به جا گذاشت.

اآیزنهاور درباره این موضوع گفته بود، درست است که رئیس جمهور است، اما بیشتر اوقات را به نقاشی می‌پردازد.

جیمی کارتر

او نیز یکی از رئیس جمهور‌های آمریکا بود که به نقاشی علاقه زیادی داشت.

ادی راما

نخست وزیر آلبانی برخلاف بسیاری از چهره‌های سیاسی این گزارش، قبل از اینکه سیاستمدار شود با داشتن نمایشگاه‌هایی در پاریس، برلین و برزیل یک هنرمند بود. زمانی که او در سال ۲۰۱۲ شهردار شهر تیرانا آلبانی شد سعی کرد از روحیه لطیف خود استفاده کند و ساختمان‌های شهر را از رنگ خاکستری بیرون بیاورد و رنگ‌آمیزی نماید.

ژنرال فرانسیسکو فرانکو

دیکتاتور اسپانیایی نیز مانند چرچیل برای فرار از افسردگی نقاشی می‌کرد. نوه او فاش کرد که فرانکو به طور مرتب پس از صرف شام به اتاق مطالعه می‌رفت، اما نقاشی می‌کشید.

ملکه ویکتوریا

او پرتره‌های زیبایی از خانواده و دوستانش را ترسیم می‌کرد که هرگز نمی‌خواست عموم از این موضوع خبردار شوند. هنگامی که یک روزنامه‎نگار در دهه ۱۸۴۰ موضوع نقاشی او را فاش کرد، از او شکایت کرد و او را به دادگاه کشاند. با این وجود در سال ۲۰۱۲ نقاشی‌هایش به حراج گذاشته شد تا مردم فرصتی برای مشاهده آن‌ها داشته باشند.

جالب اینجاست، با وجود روحیه لطیفی که هنر نقاشی لازم دارد تنها یک زن از چهره‌های سیاسی این گزارش، علاقه‌مند به این هنر بوده است و مابقی از مردان سیاستمدار بودند!
انتهای پیام/

با هنر دست سیاستمداران آشنا شوید