نقش رونق گردشگری در توسعه اقتصادی هر کشوری بسیار نافذ و تعیین کننده خواهد بود و در این میان روستا‌ها، از مولفه‌ها و کانون‌هایی قابل توجه برای جذب گردشگر و پیشبُرد سیاست‌های مرتبط با این امر به شمار می‌روند.

به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، گردشگری از نمونه فعالیت‌ها و عرصه‌های سودآور با ضریب اشتغالزایی بالا و متنوع به شمار می‌رود که امروزه در سیاست‌های توسعه و پیشرفتِ جوامِعِ توسعه یافته و حتی اقتصاد‌های نوظهور، نقش بسزایی را ایفاء می‌کند.

اهمیت این امر به میزانی برجسته است که امروزه از این حوزه به عنوان صنعت یاد می‌شود.

صنعتی که بصورت بالقوه در ذات و نهان خود از خاصیت توسعه فرصت‌های شغلیِ متنوع و مُتِکَثِر برخوردار است و در هر کشوری که توسعه گردشگری به عنوان اولویتی ویژه در دستور کار قرار گرفته، مواهب و مزایای این تصمیم و رویکرد سازنده، بصورت تدریجی آشکار شده است.

با پیشرفت جوامع بشری، گردشگری از معنای عام خود فاصله گرفته و این حوزه نیز به بخش‌های متعددی تقسیم بندی شده و بنابر میل و ذائقه جامعه هدف این عرصه، میزبان گردشگران است.

گردشگری طبیعی، سلامت، تجاری، ماجراجویی، فرهنگی، غذایی، دینی و مذهبی، تاریخی و ... از نمونه‌های تقسیم بندی شده این عرصه فَراخ به شمار می‌رود که هر کشوری بنابر ظرفیت‌هایی که از آن برخوردار است با سرمایه گذاری و اتخاذ سیاست‌ها و تدابیر مقتضی در این مسیر گام‌های مربوط را بر می‌دارد.

گردشگری روستایی نیز از نمونه‌های دیگر این تقسیم بندی به شمار می‌رود که در سالیان اخیر از اقبال نسبتا قابل توجهی برخوردار شده است.

کشور پهناور ایران با طبیعت و اقلیم متنوع، عقبه و پیشینه تاریخی و فرهنگیِ خاص به خود و طوایف، قبایل و گویش‌های متکثر از نمونه حوزه‌های جغرافیاییِ بسیار مطلوب در سطح جهان در راستای جذب گردشگر به شمار می‌رود.

بنابر بررسی‌های انجام شده، گردشگری روستایی برای نخستین بار در نیمه دوم قرن هجدهم میلادی در قاره اروپا و مشخصا در کشور انگلستان رایج و شایع شد.

البته طرح این موضوع به معنای انزوای روستا‌ها و بی نصیب بودن آن‌ها از گردشگر و مواهب و مزایای مرتبط با آن، در دوران ماقبل آن نیست، اما این اقبال و توجه عمدتا از سوی اقشار مرفه و ثروتمند جامعه نمود و بروز پیدا می‌کرد و پس از این دوران هر آنچه گذشت، اقشار و گروه‌های بیشتری از جامعه، با استقبال از گردشگری روستایی، رونق خاصی را به این حوزه بخشیدند.

آنچه که محور اصلی و وجه اشتراک گردشگری روستایی از ابتدای ظهور و بروز آن مد نظر قرار داشت به عرصه زراعت، کشاورزی و باغداری معطوف می‌شد که به تدریج این دایره و دامنه با گُستردگی فزاینده تری همراه شد.

گردشگری روستایی، عاملی تعیین کننده در رونق جذب توریسم و توسعه روستا‌ها به شمار می‌رود

بار‌ها و به کرات به نقش تعیین کننده روستا‌ها در توسعه (به مفهوم کلان آن) اشاره شده و به واقع پیش نیاز توسعه شهری را باید در توسعه روستایی جستجو نمود و به تعبیر دیگر در صورت توسعه و پیشرفت مناطق روستایی، سیکل و پِیمایِشِ مسیر توسعه با سهولت و شتاب هر چه بیشتری عملیاتی خواهد شد.

بیشتر بخوانید:ایران ارزان‌ترین کشور برای گردشگران خارجی است

حمیدرضا خوانساری، مدیر یکی از تور‌های فعال گردشگری در گفت‌وگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به لزوم توجه هر چه بیشتر به حوزه گردشگری و جذب توریسم در ایران، اظهار کرد:در این میان، روستاها، بنا به دلایل متعدد از اهمیت و اولویت افزون تری برای برنامه ریزی در این راستا برخوردار هستند.

این فعال در حوزه تور‌های گردشگری افزود: بنابر آمار و ارقام منعکس شده در رسانه ها، قریب به ۶۰ هزار روستا در کشور وجود دارد که اگر نگوییم تمامی آنها، لذا بخش قابل توجهی از این مناطِقِ روستایی، از قابلیت جذب گردشگر برخوردار هستند، مشروط بر اینکه برنامه ریزی لازم برای تحقق این امر و اهداف مرتبط با آن، بصورتی هدفمند و برنامه ریزی شده و با لحاظ نمودن آمایش سرزمینی مبتنی بر جذب گردشگر در آن‌ها لحاظ شود.

وی گفت: اهمیت جذب گردشگر در مناطق روستایی، از این جهت فزاینده‌تر و افزون‌تر به نظر می‌رسد که در سالیان و دهه‌های اخیر با معضل و خطری تحت عنوان مهاجرت از مناطق روستایی، خالی شدن آن‌ها از سَکَنِه و همچنین نابودی روستا‌ها و بافت اصیل آن مواجه هستیم که ریشه اصلی این خطر و عارضه نیز به مشکلات و معضلات اقتصادیِ پیش روی مناطق روستایی باز می‌گردد.

گزارش از ناصر رمضانی

انتهای پیام/