به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، رای الیوم در گزارشی نوشت آنچه بیشتر از سفر بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به الخلیل وتعرض به مقدسات و حرم ابراهیمی احساسات را جریحه دار کرد موضع تشکیلات خودگردان فلسطین درباره این سفر بود که فقط به صدور بیانیه‌ای در محکومیت آن اکتفا کرد.

روزنامه الکترونیکی رای الیوم سرمقاله امروز خود را به سفر تحریک‌آمیز بنیامین نتانیاهو به شهر الخلیل و تعرض به مقدسات و حرم ابراهیمی اختصاص داد و نوشت: خطرناکتر از سفر نتانیاهو به شهر الخلیل و حرم ابراهیمی واکنش تشکیلات خودگردان فلسطین بود و احساسات ساکنان این شهر، عرب و مسلمانان را در هر مکانی، بیشتر تحریک کرد.

پس اگر به گفته وزارت خارجه فلسطین، نتانیاهو در اوج نبرد انتخاباتی خود برای کسب آرای بیشتر راستگرایان به این سفر دست زد، این وزارت خانه و تشکیلاتی که سخنگوی آن است برای ناکام گذاشتن این سفر و جلوگیری از تحقق اهداف جزئی و کلی آن چه کاری انجام داد؟

تشکیلات خودگردان و طرفداران آن می‌توانستند، صد‌ها بلکه صد‌ها هزار نفر تظاهرکنندگان را در مخالفت با این سفر استعمارگرایانه و نژادپرستانه تحریک کنند به خصوص اینکه از چند روز پیش برای این سفر برنام‌ ریزی شده بود، اما فقط به صدور بیانیه‌هایی در محکومیت این سفر اکتفا کردند و این مسئله نشان می‌دهد که تشکیلات خودگردان با پیروزی نتانیاهو و حزب لیکود تحت هدایت او در انتخابات آینده مخالف نیست.

در این سرمقاله با اشاره جنایت‌های رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی آمده است: محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان و همه سخنگو‌های او با فعالیت مسلحانه مخالفت و همواره بر پایبندی خود به مقاومت مسالمت آمیز تاکید می‌کردند. اما وقتی نتانیاهو وارد شهر الخلیل شد و در سخنان خود گفت: ”یهودیان تا ابد در شهر الخلیل باقی خواهند ماند“ این مقاومت مسالمت‌آمیز کجا بود؟

نبیل ابو ردینه، سخنگوی ریاست تشکیلات خودگردان، در توصیف سفر نتانیاهو و رووین ریولین، رئیس رژیم صهیونیستی اینگونه گفت: این سفر در راستای ادامه تجاوزات به مقدسات اسلامی و مسیحی در شهر اشغالی قدس و شهر الخلیل قرار دارد. این صحبت‌ها درست، اما برای توقف این تجاوزات غیر از گفتن این کلام چه کار کردید؟ کمیته‌ای که برای وضع سازوکار به منظور خروج از توافق اوسلو، پس گرفتن به رسمیت شناختن اسرائیل و توقف هماهنگی امنیتی شکل گرفت، کجاست؟

اگر نتانیاهو پیش بینی می‌کرد سفر او به الخلیل با تظاهرات اعتراضی مواجه خواهد شد قبل از این سفر درباره آن بسیار تردید می‌کرد، اما اطمینان داشت که تشکیلات خودگردان، که چند روز پیش تل آویو چند میلیون شِکِل به آن رشوه داده بود تا حقوق کارمندانش را بپردازد، به سکوت پایبند خواهد ماند و این سفر را در فقط در زبان محکوم خواهد کرد همانگونه که پیشتر عمل کرده بود.

ساکنان الخلیل؛ کسانی که شهیدان را به دنیا آوردند و به هیچ عنوان در دفاع از هویت خود غفلت نکردند و با شجاعت و مردانگی در برابر شهرک نشینان و نیرو‌های اشغالگر ایستادند، به تنهایی وظیفه خود را انجام دادند و در حد توان خود از کرامت همه امت دفاع کردند.

سؤالی که در اینجا و به مناسبت سفر تحریک آمیز نتانیاهو مطرح می‌کنیم این است که آیا محمود عباس، بعد از بازگشت تشکیلات خودگردان به کرانه باختری در ۲۵ سال پیش، به الخلیل سفر کرد؟ پاسخ، که قطعا خیر است، وضع تشکیلات خودگردان و نقشی را که در رویارویی با اشغالگران ایفا می‌کند به صورت خلاصه نشان می‌دهد.

انتهای پیام/