بیشتر به حماسه‌سرایی احتیاج داریم/ عده‌ای منصب و نام انقلاب اسلامی را دزدیده‌اند/ مساجد باید به معنای واقعی سنگر انقلاب شوند

حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، ششمین قسمت از برنامه گفت‌وگومحور «مثبت اشک» با حضور امیر عباسی مداح اهل بیت (ع) برگزار شد.

عباسی در این برنامه درباره موضوعات متعددی از جمله خاطره‌اش از مداحی در حضور رهبر انقلاب، حضور در اردو‌های جهادی و یادواره شهدا و اتهام خواندن سرود‌های انقلابی برای رسیدن به مقام و جایگاه صحبت کرده است.

گفتنی است؛ برنامه «مثبت اشک» یک گفت‌وگوی رو در روست که قرار است به شفافیت فضای مذهبی کشور کمک کند و ابهامات موجود در ذهن مخاطبان در این حوزه را با حضور یک میهمان شاخص، به صورت صریح بررسی کند.

مشروح این برنامه که در باشگاه خبرنگاران جوان با اجرای وحید قاسمی تولید می‌شود، هر روز در ایام محرم ساعت ۹ صبح روی سایت این مجموعه قرار می‌گیرد؛ لذا مخاطبان می‌توانند با مراجعه به صفحه اول سایت باشگاه خبرنگاران جوان به نشانی www.yjc.ir به تماشای فیلم و بازخوانی متن آن بنشینند.

برای تماشای ویدئوی ششمین قسمت این مجموعه اینجا را کلیک کنید؛ در غیر این‌صورت، می‌توانید متن کامل این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید.

مجری: بسم الله النور؛ خانم ها، آقایان سلام. عزاداری هایتان قبول باشد. برنامه دیگری از سری برنامه‌های «مثبت اشک» را تقدیم حضورتان می‌کنیم. مهمان این برنامه ما حاج امیر عباسی است. سلام خوش آمدید حاج امیر آقا.

عباسی: سلام علیکم. ان شاء الله طاعات و عبادات از همه محبین اهل بیت (ع) قبول باشد و همه عاقبت بخیر شوند.

مجری: آقای عباسی چه شد که مداح شدید؟

عباسی: علاقه داشتم و این علاقه از صدای ملکوتی حاج منصور ارضی در من شکل گرفت. به این ترتیب در این مسیر قدم گذاشتم و تا الان ادامه داده ام.

مجری: حاج آقا گردن ما خیلی حق دارند.

عباسی: بله؛ ایشان خیلی بی نظیر هستند. همه به شکلی مدیون حاج آقا هستیم. کسانی که هم دوره ما هستند، می‌دانند من چه می‌گویم. ایشان با مداحی‌های خود علاقه عجیبی در دل‌ محبان اهل بیت (ع) ایجاد کرده اند. شور عجیبی در حنجره ایشان بوده، هست و ان شاء الله خواهد بود.

کوچکتر از آن هستم که بگویم شاگرد آقای ارضی هستم

مجری: پس استادتان ایشان هستند.

عباسی: ایشان بالاتر از آن هستند که بگویم من شاگردشان هستم. نه؛ من خودم را پایین‌تر از آن می‌دانم که بگویم حاج منصور ارضی استادم هستند.

مجری: به هر حال تحت تأثیر ایشان بوده اید.

عباسی: باید کسانی مانند حاج آقای حدادیان بگویند که حاج منصور استاد ماست. امثال من فقط علاقه‌مند و دوستدار ایشان هستیم. همین.

شهدا با نثار جانشان آرمان‌های انقلاب را زنده نگه داشتند

مجری: حاج امیر آقا! من سالهاست توفیق دوستی با شما را دارم. شما پای ثابت یادواره‌های شهدا هستید. اکثر جلساتی که مخصوصاً در تهران برگزار می‌شود، برای مداحی از شما دعوت می‌کنند. می‌خواستم علت این کار را بدانم، آیا احساس می‌کنید که دِینی به گردن دارید؟

عباسی: من واقعاً علاقه دارم به بچه‌هایی که رفتند و از همه زندگی‌شان گذشتند، خدمت کنم. شهدا با این کار آرمان‌های انقلاب اسلامی را زنده نگه داشتند. آن‌ها دوست داشتند که نوکری اباعبدالله الحسین (ع) را بکنند. امثال ما که نتوانستیم در برهه جهاد خوب عمل کنیم، همین که حالا بتوانیم خادمی این بچه‌ها را انجام دهیم و برایشان بخوانیم، ارزشمند است. این کاری بود که از امثال من بر می‌آمد. ان شاء الله که این کار را از من و امثال من قبول کنند.

سختی کار ما از طیب‌الله‌هایمان خیلی بیشتر است

مجری: حالا که بحث از انقلاب شد؛ وارد مضامین انقلابی در مداحی شما شویم. خیلی از نوحه‌ها و سروده‌های شما در مجالس، مضامین انقلابی دارد. آن طور که من آگاهی دارم متن و آهنگ این نوحه‌ها هم کار خودتان است. برای ساخت این کار‌ها مورد هجمه قرار گرفته‌اید؟

عباسی: در این نوع بحث‌ها سختی کار ما از طیب‌الله‌هایمان خیلی بیشتر است. مردم خیال نکنند که ما این‌ها را می‌خوانیم که از موقعیت‌های دنیایی استفاده و ریا کنیم؛ این گونه نیست.

برخی منصب و نام انقلاب اسلامی را دزدیده اند

مجری: کار‌ برای امام حسین (ع) هزینه خیلی بیشتری هم دارد.

عباسی: مردم نبینند که یک عده می‌آیند، اختلاس و کار‌های ناشایست می‌کنند؛ این‌ها منصب و نام انقلاب اسلامی را دزدیده اند. انقلاب را باید در شهدا و حضرت آقا ببینیم. ما وقتی از انقلاب صحبت می‌کنیم، منظورمان این اشخاص هستند. ما از انقلابی دم می‌زنیم که شهدا از آن دم می‌زدند. آن‌ها رفتند و همه زندگیشان را دادند. اعتقادمان این است که انقلاب ما در راستا و مسیر قرآن و اهل بیت (ع) است. البته قصد ندارم قیاس نادرستی انجام دهم؛ خدایی نکرده از صحبت‌های من برداشت بد نشود، اما اعتقاد دارم که انقلاب اسلامی در مسیر قرآن و اهل بیت (ع) است. امیدوارم که با این نابِسامانی‌ها هم برخورد شود و شاهد عدالت در جای جای این مملکت باشیم.

مجری: یکی از نوحه های انقلابی که خودتان ساخته اید و خیلی دوستش دارید را برایمان زمزمه می کنید؟ اثری که خاطره خوبی با آن دارید.

عباسی: کاری را ساختیم که برگرفته از ملودی «ای لشکر صاحب زمان آماده باش آماده باش» آقای آهنگران بود. این اثر را برای حضرت آقا، نایب امام زمان (عج) درست کردیم. من همیشه در تشییع شهدا که می روم یا سر خیابان بیت رهبری که می رسم، برای تجدید پیمان این شعر را زمزمه می کنم. شعر به این شکل است: لبیک یا خامنه ای لبیک یا حسین است/ این شعار تمامی امت روح اللهِ / مایه فخر و عزت و شرف حزب اللهِ / نایب عام مهدی و یار حجت اللهِ / ذریه فاطمه و فرزند ثار اللهِ.

مجری: کار معروفی هم هست.

عباسی: بله؛ البته این نوحه نبود، حماسه بود. احساس می کنم که الان در جنگی قرار داریم و به حماسه بیشتر احتیاج داریم.

مجری: حضرت آقا هم به این موضوع تأکید دارند.

عباسی: بله واقعاً.

خاطره ای خواندنی از مداحی در حضور رهبر انقلاب

مجری: حاج امیر آقا! شما چندین بار در محضر رهبر معظم انقلاب خوانده اید. آیا خاطره ای دارید یا مثلاً حضرت آقا فرمایشی داشتند که گفتنش خالی از لطف نباشد.

عباسی: زمانی که در محضر حضرت آقا شرفیاب می شوم، خیلی رویم نمی شود که زیاد به آقا زحمت بدهم. فقط یک بار آن هم با سختی فراوان به آقا عرض کردم که ما برای شهدای مدافع حرم از جمله شهدایی که در تهران بودند، نوحه خواندیم. آقا هم دعا کردند که ان شاء الله به حق این عزیزان عاقبت بخیر شوید. اگر یادم باشد، ایشان چنین صحبتی کردند.

مجری: توصیه ای درباره مداحی‌تان نداشتند.

عباسی: آنجا فضا خیلی سنگین است.

حضرت آقا فرمودند در نوحه های خود آیات قرآن را بیاورید

مجری: شما هم خیلی اهل حیا هستید.

عباسی: بله؛ من خیلی رویم نمی شود که مزاحم حضرت آقا بشوم. اما برای این سوالی که شما فرمودید یک نکته را بگویم که حضرت آقا امسال در دیدار مادحین کُدی دادند. ما مداحان که در این مراسم حاضر بودیم، شنیدیم که ایشان گفتند در نوحه ها آیات قرآن را بیاورید؛ جایش واقعاً خالی است.

بعد از این فرمایشات، ما در کانالی که با نام «شعر و سبک» داریم و برای مداحان نوجوان و جوان کار می کنیم، حدود ده نوحه قرآنی ساختیم. یکی از این کارها این است: تمام پیام شهیدان همین است/ شعار همه مومنین است/ حسین رکن قرآن و دین است/ مرا این یقین است/ مسیر نجاتم شد جاده کربلا / صدا می زنیم با حب الحسین هر کجا / وَ مَن یتَّقِ اللَّهَ یجْعَل لَّهُ مَخْرَجاً.

این یکی از آن نوحه های قرآنی بود که امسال کار کردیم. امیدوارم که ان شاءالله مورد استفاده رفقا و عزیزان قرار بگیرد و اهل بیت (ع) هم به آن مهر تأیید بزند.

مجری: خدا به قلم و نفس شما برکت دهد؛ حاج امیر آقا! با این همه مشغله در اردوهای جهادی چه می کنید؟

عباسی: وظیفه ماست. منتی نیست؛ باید برویم؛ باید در این بحث ها پیش‌قدم باشیم.

ما وظیفه داریم به محرومان خدمت کنیم

مجری: از کجا احساس نیاز کردید که در این مقوله ورود کنید؟

عباسی: وقتی انسان این همه تأکیدات حضرت آقا و -دور از جان خوبانشان- این همه بی مسئولیتی مسئولان را می بیند، آن زمان احساس می‌کند باید کاری انجام دهد. رفقای هیئتی و قشر مذهبی ما که در اینگونه اردوها فعال هستند، وقتی ما را می‌بینند، برای کار و فعالیت روحیه و انرژی بیشتری می‌گیرند. ضمن اینکه ما هم وظیفه داریم به محرومان خدمت کنیم. این جزو ذات کار ماست.

مسجدی ها تصور می‌کنند که هیئتی ها می خواهند فضا  را آنها بگیرند

مجری: شما ارتباط خیلی خوبی با مسجد دارید و اهل مسجد رفتن و مقید به نماز جماعت هستید. ما در این سال ها می‌بینیم که جلساتمان از مسجد فاصله گرفته است. انگار برخی از مداحان اهل مسجد رفتن نیستند.

عباسی: این موضوع کاملاً دو طرفه است؛ هم مساجد  باید از آن دیدگاه هایشان کوتاه بیایند، هم رفقای هیئتی باید این کار را بکنند. هم ما باید قبول کنیم که مسجد، هیئت نیست؛ هم آنها (مسجدی ها) باید قبول کنند که هیئتی ها مسجدی هستند.

مجری: حضرت آقا دو یا سه سال پیش در دیداری جمله عجیبی را فرمودند مبنی بر اینکه، در مساجد باید جایگاه ویژه‌ای برای جوانان باز شود.

عباسی: با کمال تأسف باید بگویم که غالباً اینگونه نیست؛ ائمه جماعات و هیئت‌های امنا باید راه را برای قشر جوان باز بگذارند. دیگر آنها چندین سال است به مردم خدمت کرده اند؛ باید یک ذره هم به جوانان فرصت بدهند.

مجری: یک مقدار هیئت ها مشکل مکان دارند و اگر مسجدها روی خوش نشان دهند، خیلی از مشکلات حل می شود.

عباسی: نمی دانم غلط می گویم یا درست؛ احساس می کنم مسجدی ها تصور می‌کنند که هیئتی ها می خواهند فضا (مکان) را آنها بگیرند. شاید هم احساس من غلط باشد.

مجری: شاید فکر می کنند هیئتی ها شلوغ کاری می کنند و مسجد را به هم می زنند.

عباسی: هم باید رفقای هیئتی از بعضی مواضع و خواسته های خود کوتاه بیایند؛ هم مساجد تا تعاملی برقرار شود. باید شرایط به گونه ای فراهم شود که به معنای واقعی مساجد سنگر انقلاب شوند.

مجری: حاج امیر آقا! اگر بگویند برای مزدی که در این سال ها نوکری کردید، می‌خواهیم یک صحنه از کربلا را به شما نشان دهیم، دوست دارید کدام صحنه را ببینید؟

عباسی: عرض کنم که ...

طاقت دیدن هیچ صحنه ای از کربلا را ندارم

مجری: آن قدر همه صحنه ها شگفت انگیز است، انسان در انتخابش تردید می کند.

عباسی: چون خودم را می شناسم، می دانم که خیلی طاقت دیدن این صحنه ها را ندارم. طاقتم یک مقدار کم است. واقعیت را بگویم، دوست ندارم هیچ کدام از صحنه‌های کربلا را ببینم؛ چون تحمل  ندارم. چون مصاحبه است نمی توانم الکی یک حرف شیک و تمیز بزنم. واقعاً توان دیدن هیچ صحنه ای از کرب و بلا را ندارم.  

مجری: به نظر شما در این سال ها به کدام یک از شخصیت های کربلا کمتر پرداخته شده است؟

عباسی: یکی از شخصیت هایی که تا الان کمتر از ایشان گفته ایم، سعید بن عبدالله است. ایشان کسی هستند که می شود سال ها مورد توجه و بررسی قرار گیرند. به قول معروف یک عمر می توان سخن از زلف یار گفت.

یک شخص دیگر هم فضه خادمه است. در بعضی از مقاتل نوشتند که ایشان در کربلا بوده است، اما ما تا به حال به این شخصیت نپرداخته‌ایم. او زمان واقعه عاشورا پیرزنی بود، اما آن همه مشقت را تحمل کرد و به کربلا آمد. به عابس هم تا الان کم پرداخته ایم؛ عابسی که رشادت‌های فراوانی دارد.

مجری: از یک روضه خاص که حال آن مدت‌ها با شما بود و تحت تأثیرتان قرار داد، برایمان بگویید.

عباسی: بگذارید دو مورد را برایتان بگویم؛ یک بار در نوجوانی رفته بودم حرم امام رضا (ع)؛ همان جا برای خودم شعر می خواندم و گریه می کردم. حدود چهار ساعت فقط می‌خواندم و گریه می کردم؛ شاید الان دیگر این چیزها یک رویا باشد، اما آن موقع در سن حدوداً چهارده سالگی پاک و آدم حسابی و نسبت به الان بهتر بودم. حدود چهار ساعت پشت هم می خواندم؛ چهارساعت واقعاً کم نیست. دیگر بدنم خالی کرده بود. هرچه الان داریم، از همان حال آن موقع است.

آخرین باری هم که از آن حال خوب ها داشتم، شهادت امام صادق (ع) بود که پای منبر حاج منصور ارضی در مدرسه امام صادق (ع) نشستم. آنجا هم خیلی بی‌تابانه همه گریه می‌کردیم و وقتی حاج آقا به من بلندگو را دادند، نمی‌توانستم خوب بخوانم و اصلاً صدایم در نمی آمد. حاج منصور هستند، دیگر.

مجری: ایشان نفسشان ملکوتی است؛ خدا حفظشان کند.

عباسی: بله، واقعاً؛ ما کجاییم و اینها کجا. ان شاء الله خدا از شما هم این حرکات حسینی را قبول کند.

مجری: آقای عباسی خیلی دعا کنید؛ خیلی از بینندگان ما کربلا نرفتند و دوست دارند زائر امام حسین (ع) بشوند.

عباسی: ان شاء الله همه ما کربلایی شویم. کربلا رفتن یک بحث است؛ کربلایی شدن بحث دیگری است.

انتهای پیام/