بنابر مطالعات انجام شده، خرید و فروش اسلحه در جهان، یکی از پرسودترین تجارت‌ها به شمار می‌رود، عرصه‌ای که در ظاهر اقتصادی خود، با عقبه‌ای از خون، دود، آتش و جنگ افروزی آغشته شده است.

به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، در میان تجارت‌های مرسوم و شایع در جهان، خرید و فروش و به اصطلاح تجارت اسلحه از سود بسیار قابل توجهی برخوردار است، تجارتی که در ظاهر اقتصادی خود باعث جنگ افروزی‌های بسیار، ایجاد تنش، خون و خون ریزی، آوارگی و بعضا جابجا شدن مرز‌های جغرافیایی کشور‌ها می‌شود.

به واقع فارغ از ابعاد اقتصادی این تجارت، عقبه سیاسی و نظامی این عرصه فعالیتی نیز قابل توجه است و بعضا میل به کسب سود و منفعت هر چه بیشتر در این حوزه صنعتی خاص که در بستر صنایع نظامی معنا پیدا می‌کند، در کیفیت مناسبات، مراودات و تزریق و دمیدن فتنه و اختلاف افکنی در میان کشور‌های جهان نیز، ظهور و بروز پیدا می‌کند.

بنابر گزارشات موجود، در سالیان اخیر، کشور‌های عربی در زمره بزرگ‌ترین خریداران اسلحه قرار گرفته اند، جوامعی که به دلیل برخورداری از نفت، هزینه‌های سنگینی را برای خرید و برخورداری از سلاح‌های تولید شده صرف می‌کنند.

در این میان، کشور‌هایی همچون عربستان، مصر، الجزایر و امارات در رتبه‌های نخستین عمده‌ترین خریداران اسلحه در منطقه خاورمیانه به شمار می‌روند.

بیشتر بخوانید: کدام شرکت‌های تسلیحاتی بیشترین سهم تجارت اسلحه در جهان را دارند؟

چندی پیش، کانون استلهکم، طی گزارشی عنوان کرد، ۳۵ درصد از سلاح‌های فروخته شده در حوزه تجارت اسلحه، به کشور‌های اشاره شده، اختصاص پیدا کرده است.

به واقع، این موضوع به روشنی، بخشی از جنگ افروزی‌ها و تنش‌های منطقه خاورمیانه را عیان و هویدا می‌سازد، جنگ‌هایی که در پس پرده آن، منافع اقتصادی قرار گرفته، منافعی که به آواره شدن میلیون‌ها سوری، یمنی و... منتهی شده است.

آنچنان که گزارش‌های موجود در رسانه‌ها نشان می‌دهد، سه ضلع اصلی تولید اسلحه در منطقه خاورمیانه، ترکیه، امارات و رژیم اشغالگر قدس هستند، رژیمی که به عنوان یکی از بزرگ‌ترین ناقضان قطعنامه‌ها و کنوانسیون‌های بین المللیِ سازمان ملل، مدعی دموکراسی مضحکی است که با کودک کشی و غصب و خون و خون ریزی همراه شده است.

در این میان، قرار گرفتن نام امارات به عنوان یکی از تولیدکننده‌های عمده اسلحه و تجهیزات نظامی در منطقه خاورمیانه قابل توجه به نظر می‌رسد، کشوری که تلاش کرد با واردات تکنولوژی و راه اندازی خط تولید اسلحه با مشارکت کشور‌های صاحب نام در عرصه نظامی، به عنوان یک مونتاژ کار در صنعت تسلیحات نظامی خود را مطرح کند و فراتر از آن در دایره ۲۰ تولیدکننده برتر سلاح در جهان قرار گیرد.

وقتی تحلیل‌ها و اخبار رسانه‌ها در ارتباط با نقش آفرینی امارات در جنگ یمن مطالعه می‌شود، بیش از پیش به پاسخ معادلات سیاسی و دخالت‌های نظامی این کشور در برخی رویداد‌ها همچون جنگ یمن پی خواهیم برد، جنگی که زمین بازی منحوس نظام سلطه قرار گرفته و در این بین، یمنِ ویران شده، به یکی از بزرگ‌ترین واردکنندگان اسلحه از امارات تبدیل شده است.

ایالات متحده بیش از ۳۰ درصد از بازار تسلیحات نظامی را در اختیار دارد

چندی پیش، موسسه سیپری، گزارشی را منتشر و منعکس کرد که پیرو آن، واشنگتن بیش از ۳۰ درصد از تولید، فروش و صادرات اسلحه را در اختیار دارد.تنها در میان سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷، ایالات متحده به نسبت ۵ سال قبل، ۲۵ درصد از میزان فروش اسلحه و تجهیزات نظامی خود را به ۹۸ کشور جهان افزایش داده است.

در زمان باراک اوباما، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، قرارداد‌های نظامی بسیاری میان واشنگتن و طرف‌های قرارداد این کشور منعقد شد که بنابر اظهارات اوده فلوران (مدیر بخش تحقیقات نظامی موسسه سیپری) همچنان تا سال ها، کشور مذکور، به عنوان بزرگ‌ترین فروشندگان تسلیحات باقی خواهد ماند.

این در شرایطی است که کشور روسیه، به عنوان دومین قطب نظامی جهان، با وجود کاهش صادرات و فروش اسلحه در طی سالیان گذشته، همچنان پس از آمریکا به عنوان دومین تولیدکننده و صادرکننده اسلحه در جهان مطرح است.

بنابر گزارش سیپری، مسکو، ۲۲ درصد از بازار تسلیحات نظامی در جهان را در اختیار دارد، فرانسه و آلمان نیز، پس از کشور‌های اشاره شده به ترتیب در جایگاه سوم و چهارم فروش و صادرات اسلحه قرار دارند.

با در نظر گرفتن داده‌های این تحقیق، که آلمان در طی قریب به ۵ سال گذشته، صادرات تسلیحات نظامی خود به خاورمیانه را پیش از ۲ برابر افزایش داده، بیش از پیش به ابعاد و زوایای پیدا و پنهان این تجارت پرسود و آغشته به خون پی خواهیم برد.

سهم قابل توجه هندی‌ها در واردات اسلحه

بسیاری از آینده پژوهان، از کشور هند، به عنوان یکی از جدی‌ترین رقیبان واشنگتن در آینده یاد می‌کنند، کشوری که در کنار چین، مصداق نظریه انتقال کانون قدرت جهانی از غرب به شرق محسوب می‌شوند.

اساسا رویکرد کشور هند در مناسبات جهانی به گونه‌ای است که تلاش می‌کند تحولات واقع شده در این سرزمین پر جمعیت (از حیث نظامی)، آنچنان که باید بصورت شفاف و روشن، علنی و رسانه‌ای نشود، اما مجموع این اخبار و گزارش‌ها و تاکید بر این واقعیت که هند به تنهایی خریدار ۱۲ درصد تسلیحات صادراتی جهان است به خوبی این موضوع را مبرهن و هویدا می‌سازد که در سال‌های آتی، تحولات اقتصادی، سیاسی و نظامیِ جهان با سرعت و شتاب هر چه بیشتری همراه خواهد شد.

یکی از نقاط ضعف هند، معطوف بر این امر می‌شود که با وجود نائل شدن به پیشرفت‌های عظیم در حوزه‌های گوناگون، نتوانسته آنچنان که باید، در قامت یک کشوری که سودای ابر قدرتیِ جهان را در ذهن می‌پروراند، در زمینه تولیدات نظامی موفق عمل کند، فلذا این خلاء را با خریداری اسلحه و واردات تجهیزات نظامی پر می‌کند.

یکی دیگر از دلایل میل و رغبت بسیار بالای هندی‌ها به خرید اسلحه را می‌باید در تنش‌های این کشور با پاکستان به عنوان یکی از معدود کشور‌های دارنده سلاح هسته‌ای در جهان جستجو کرد.

تنش هند صرفا به پاکستان خلاصه نمی‌شود، بلکه اختلافات چین با این کشور نیز، به عنوان یکی از ابرقدرت‌های اقتصادی جهان، مزید بر علت شده تا دهلی، سالیانه، هزینه‌های سنگینی را صرف خرید تجهیزات نظامی کند، هزینه‌هایی که با اختلاف افکنی و مداخله دیگر کشورها، برای تشدید اختلافات میان هند و کشور‌های مذبور با افزایش هر چه بیشتری همراه شده و به تبع، این موضوع سود سرشاری را نصیب کشور‌های صاحب نامِ نظامی، در حوزه تولید ادوات و تجهیزات جنگی می‌کند.

رشد سه برابری خرید اسلحه توسط آل سعود

بنابر تحقیقات و بررسی‌های انجام شده، عربستان سعودی، بعد از هند دومین وارد کننده و خریدار سلاح و تجهیزات نظامی در جهان به شمار می‌رود.

بنابر گزارشات موجودطی سال‌های اخیر، میزان واردات اسلحه توسط عربستانی‌ها در مقایسه با سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳، با رشد و افزایشی سه برابری همراه شده است. بدون تردید، ترسیم توهماتی همچون هلال شیعی و دامن زدن بر آتش اختلافات میان ریاض و تهران، نقش بسزایی در انگیزه بالای سعودی‌ها برای خرید اسلحه ایفاء کرده است.

با در نظر گرفتن این واقعیات، بیش از گذشته، به علل و دلایل دمیدن بر موضوع ایران هراسی در منطقه خاورمیانه پی خواهیم برد به واقع نان بسیاری از کشور‌ها با تشدید ایران هراسی در منطقه پخته و داغ خواهد شد.

کاهش واردات اسلحه از سوی کشور‌های اروپایی/ آیا تشدید اختلافات غرب با مسکو باعث تغییر این رویکرد خواهد شد

در این میان و در طول سالیان گذشته، سیر و نمودار واردات و خرید اسلحه از سوی کشور‌های اروپایی نزولی بوده است، اما بعید است این موضوع برای تولیدکنندگان بزرگ اسلحه در جهان قابل تحمل و هضم باشد.

ایجاد تنش در میان روابط اروپایی‌ها با مسکو، از نشانه‌های بارز این عزم و تلاش برای تغییر دادن رویه مذکور به شمار می‌رود، اساسا به موازات افزایش تنش‌ها و اختلافات، میزان خرید و فروش و صادرات و واردات اسلحه نیز دچار تغییر می‌شود و تجارب گذشته نشان می‌دهد که با در نظر گرفتن این قاعده، به احتمال قریب به یقین، در طی سال‌های آتی، ضریب صادرات اسلحه به اروپا و به تعبیری دیگر خریداری اسلحه از سوی قاره موسوم به سبز، با افزایش و ارتقای هر چه بیشتری همراه خواهد شد.

به هر ترتیب، گردش مالی بیش از ۴۰۰ میلیارد دلاری تجارت اسلحه در جهان از چنان جذابیتی برخوردار است که کشور‌های ذی نفوذ در این عرصه، از هیچ اقدامی برای بالا گرفتن اختلافات در جهان دریغ نخواهند کرد، کشور‌هایی که تجارت پرسود اسلحه را بر هر چیزی ترجیح می‌دهند و حتی اگر لازم باشد خانواده ها، کودکان و میلیون‌ها نفر جمعیت را قربانی این تجارت منحوس و شوم می‌کند، آنچنان که در سالیان و دهه‌های گذشته، برای دستیابی به اهداف نامبارک خود در این زمینه، از هیچ اقدامی در این ارتباط دریغ نکرده است.

انتهای پیام/