به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، روزنامه اینترنتی رأی الیوم با اشاره به استعفای دو عضو برجسته حزب عدالت و توسعه ترکیه یعنی «علی بابا جان» و «احمد داوود اوغلو» نوشت قطعا اختلاف و شکاف در داخل این حزب جایگاه انتخاباتی آن را تضعیف خواهد کرد.

رأی الیوم در سرمقاله خود نوشت: با توجه به اینکه حزب عدالت و توسعه که از سال ۲۰۰۳ بر ترکیه حاکم بوده اکنون با اختلاف رو به روست و این اختلاف شامل بارزترین شخصیت‌ها و بنیانگذاران آن می‌شود، احتمال فروپاشی آن وجود دارد.

در چند هفته گذشته دو ضربه قوی به این حزب وارد شد. نخست: استعفای علی بابا جان، معاون نخست وزیر و وزیر دارایی اسبق بود که مغز متفکر اصلی در جهش اقتصادی به شمار می‌آید که حزب عدالت و توسعه آن را محقق ساخت و باعث افزایش محبوبیت و تداوم این حزب بر سر قدرت تا بیش از ۱۶ سال گذشته شده است. دوم: استعفای احمد داوود اوغلو، رئیس این حزب و نخست وزیر اسبق و صاحب نظریه «صفر کردن مشکلات» با همسایگان و مهندس «عثمانی جدید» است.

وجه مشترک این دو فرد نیز دشمنی با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه و اختلاف ریشه‌ای با بیشتر سیاست‌های اخیر وی به ویژه انتقال کشور از نظام پارلمانی به نظام ریاست جمهوری، تقدم دوستی با رئیس جمهور بر شایستگی در داخل حزب و برگزاری مجدد انتخابات شهرداری در استانبول، پایتخت تجاری است که باعث شکست توهین آمیز حزب عدالت و توسعه شد و همچنین پیدا شدن رقیب جدیدی به نام اکرم امام اوغلو جوان بلندپروازی که ستاره سیاسی وی با سرعت بی سابقه‌ای صعود کرده است.

بیشتر بخوانید: احمد داوود اوغلو از حزب عدالت و توسعه استعفا کرد

جالب این است که اوغلو و باباجان دو حزب مختلف و نه یک حزب را تشکیل خواهند داد. باباجان تأکید کرد تا پیش از پایان امسال، حزب جدیدی تشکیل خواهد داد و به سبب اختلافات عمیق با اوغلو و نیاز به دیدگاه جدید از وی برای پیوستن به حزب جدید دعوت نخواهد کرد. وی گفت عبدالله گل، رئیس جمهور و نخست وزیر اسبق ترکیه یکی از بارزترین حامیان اوست. داوود اوغلو هم چنین وعده‌ای داده است.

پیش از تصمیم قطعی حزب عدالت و توسعه برای برکناری داوود اوغلو، وی پیش دستی کرد و از حزب عدالت و توسعه استعفا داد. زیرا وی تعهدات خود را مبنی بر سکوت و انتقاد نکردن از اردوغان و این حزب پس از استعفا از سِمَت خود به عنوان نخست وزیر زیر پا گذاشت. این استعفا بنا به درخواست اردوغان و به سبب تشدید اختلاف‌ها میان آن‌ها و به اوج رسیدن آن در سال ۲۰۱۶ انجام شد.

اردوغان که این دو نفر را به خیانت و بی وفایی متهم کرده است، قطعا بزرگ‌ترین بازنده خواهد بود زیرا این دو استعفا زمانی انجام شد که (اردوغان) با بحران‌های وخیم داخلی و خارجی رو به روست. در داخل، رکود اقتصادی وجود دارد، میانگین توسعه به صفر کاهش یافت و مشکل پناهندگان هم وجود دارد. در خارج هم طرح وی برای برپایی منطقه امن در شمال سوریه همچنان با مشکلات فراوانی رو به روست. در این میان نمی‌توان شعله‌ور شدن دوباره آتش نبرد‌ها در ادلب، فروپاشی آتش‌بس و افزایش خطر ورود میلیون‌ها پناهنده به ترکیه را از نظر دور کرد.

این شکاف در حزب عدالت و توسعه حتما باعث تضعیف پایگاه انتخاباتی آن و به نفع مخالفان به ویژه حزب جمهوری و حزب دموکراتیک خلق‌ها خواهد شد؛ حزبی که به کُرد‌ها نزدیک است و اردوغان آن را به تروریسم و حمایت از حزب جدایی طلب کارگران کردستان متهم کرد.

اوغلو و باباجان که از این حزب جدا شده‌اند تاکنون از مواضع خود درباره بحران سوریه و دخالت سیاسی و نظامی دولت کنونی (ترکیه) در مسائل سوریه سخنی به میان نیاورده‌اند و فقط به مسائل کلی بسنده کرده اند.

تاریخ بار دیگر تکرار می‌شود. چون در سال ۲۰۰۲ اردوغان در رأس گروهی متشکل از ۱۲۴ نفر بود که از حزب فضیلت به ریاست نجم الدین اربکان، پدر معنوی این حزب جدا شد و داوود اوغلو، عبدالله گل و علی باباجان از جمله جداشدگان بودند که همه آن‌ها حزب عدالت و توسعه را تشکیل دادند.

انتهای پیام/