یکنفر مقدار پند کیسه برنج آوردبه رستورانی که من در آنجا کار میکردم . به صاحب کار من کفت که غذای نذری است لطف کن برای من طبخ کن تا برای ادای نذری اقدام کنم .
ما هر روز به همان مقدار یرنج می پختیم . اصلا ظرفیت آشپزخانه به همان اندازه بود .
یعنی از همان نوع برنج موجود در انبار رستوران با همان جو و سالن و کارگر و مقدار قبلی اقدام به پخت کردیم . هرروز همان مقدار غذا را میفروختیم و اندازه ی پخته تا نپخته آن را داشتیم .
جالب است که یک دیگ برنج آنچنان برکت کرد که تمام ظروف موجود در رستوران را برای تخلیه و جابجایی یک دیگ برج به خدمت گرفتیم و ظرفها پرشد و دیگر ظرفی در آشپزخانه ی صنعتی نداشتیم و به ناچار از جای دیگر ظرف بردیم و باز هم نیاز به ظروف دیگر داشتیم .
فقط مات و مبهوت به یکدیگر نگاه میکردیم .
و با هزار سلام و صلوات تمام غذای نذری را یه بانی نذری تحویل دادیم .

عدس پلو دیگه این حرفارو نداره.خخخخخ