به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، «لیو جیایو»، معلمی چینی که سال‌ها به تدریس انگلیسی می‌پرداخت، ناگهان بعد از خونریزی مغزی شروع به صحبت به زبان انگلیسی به جای چینی کرد. وقتی از سن او سؤال شد، وی "ninety-four" (۹۴) را پاسخ داد.

ممکن است مواردی اتفاق بیافتد که بیماران پس از خونریزی مغزی به زبان خود با لهجه خارجی صحبت کنند یا به جای زبان مادری خود با یک زبان خارجی صحبت کنند. به عنوان مثال «آلون مورگان» ۸۱ ساله که ۷۰ سال پیش به ولز رفته بود، ناگهان به زبان ولزی صحبت کرد و «سابین کیندشوچ» از «تورینگن»، آلمان که حتی یک بار هم به سوئیس نرفته بود نیز شروع به صحبت به زبان آلمانی با لهجه سوئیسی کرد.

بیشتر بخوانید: عجیب‌ترین سندروم هاى تاریخ پزشکی؛ از بیمارى لهجه خارجى تا انفجار سر!

«آنژا لوییت»، متخصص گفتار و گفتاردرمانی با اشاره به این نکته که این اختلالات بسیار شایع نیستند آن‌ها را به دو دسته تقسیم می‌کند. اگر شخصی بعد از خونریزی مغزی به جای زبان مادری، فقط به زبان دیگری صحبت کند به عنوان "اختلال گفتار دو زبانه" توصیف می‌شود، اما اگر زبان خود را با لهجه بیگانه صحبت کند، «سندرم لهجه‌های خارجی» (FAS) است.

این اختلالات زبان پریشی (آفازی) معمولاً ممکن است در اثر تروما ایجاد شود که صدمات بزرگی به مغز وارد می‌کند مانند خونریزی مغزی و یا حتی صدمات ساده در سر. «روبن نسموه»، ۱۶ ساله در آتلانتای ایالات متحده آمریکا، به دلیل توپ فوتبالی که در طول مسابقه در سال ۲۰۱۶ به سرش اصابت کرده بود، به طور مختصر به کما رفت و بعد از آن فقط به زبان اسپانیایی صحبت کرد. لوییت، در این باره همچنین اضافه کرد که چگونه یک زن انگلیسی پس از حمله شدید میگرن با لهجه فرانسوی صحبت کرده است.

زبان مادری با لهجه خارجی

«سندرم لهجه‌های خارجی» نوعی اختلال زبان و گفتار است که به اشکال متفاوتی در هر بیمار بروز می‌کند. با نگاهی به مورد رخ داده برای آن زن انگلیسی می‌توان گفت که در حقیقت، این زن با لهجه فرانسوی صحبت نمی‌کند؛ بلکه به دلیل اشتباه تلفظ کردن و تن صدا، افراد فکر می‌کنند که او با لهجه صحبت می‌کند. «لوییت» خاطرنشان می‌کند که نگفتن یک سری از کلمات اساسی، مشکل در تلفظ برخی کلمات خاص یا نداشتن تن مناسب باعث می‌شود افراد حاضر در کنار بیمار تصور کنند که او با لهجه حرف می‌زند؛ و ناگهان زبان خارجی...

اختلال گفتاری دو زبانه در برخی دیگر از بیماران رخ می‌دهد. هنگامی که مغز آسیب ببیند، افراد به هر زبانی که معمولاً به آن صحبت می‌کنند ادامه می‌دهند، اما ممکن است این توانایی انتقال از زبانی به زبان دیگر آسیب‌های متفاوتی دیده باشد. در برخی موارد استثنایی، بیمار توانایی صحبت به زبان دومی را که بلد است را از دست می‌دهد و یا برعکس به زبان بیگانه حرف می‌زند و توانایی صحبت به زبان مادری خود را بعدا به دست می‌آورد.

موارد نادری وجود دارد که بیماران برای یک روز به یک زبان صحبت می‌کنند و روز دیگر با یک زبان دیگر صحبت می‌کنند. کارشناسان یاد آوری کردند که قادر نبودن به تکلم به یک زبان دلیل بر نفهمیدن آن زبان از طرف بیماران نیست.

دکتر «لوییت»، متخصص گفتار و گفتاردرمانی، رابطه بین زبان و مغز را با کمد لباس مقایسه کرد و افزود همان طور که جای لباس‌ها در کمد مشخص می‌شود، جایگاه زبان نیز در مغز مشخص است. در این جایگاه نیز مکان زبان مادری و خارجی مشخص است همانگونه که کمد لباس را می‌توان بر اساس رنگ بندی مرتب کرد، در مغز نیز هر رنگ نشان دهنده یک زبان است.

شنبه زبان مادری، یکشنبه زبان انگلیسی

به عقیده محققانی که تصاویر بالینی را بررسی می‌کنند، پس از خونریزی مغزی، مغز انرژی کافی برای انجام کارکرد‌های قبلی را ندارد. مطابق هشدار‌هایی که مغز دریافت می‌کند، راحت‌تر است که بیمار تنها با یک زبان صحبت کند، اما تئوری‌های مختلفی وجود دارد که او ابتدا با کدام زبان صحبت می‌کند.

طبق یک نظریه، این که کسی توانایی صحبت به دو زبان را دارد، اول به زبان مادری صحبت کند یا نه بستگی به این دارد که این زبان را از بدو تولد فرا گرفته باشد، اما نظریه مخالف این است که بیماران فقط با زبان دوم خود صحبت می‌کنند؛ زیرا این اطلاعات در مغز تازه‌تر از زبان مادری است. در برخی موارد بیماران ممکن است همزمان با اختلالات زبان روبه رو شوند. بر این اساس، به دلیل مشکلات به وجود آمده در حافظه، بیمار ممکن است یک روز از هفته به زبان خارجی، روز دیگر با زبان مادری صحبت کند.

آیا بیماران ممکن است دوباره بهبود پیدا می‌کنند؟

در بسیاری از موارد در اختلال گفتار دو زبانه، بیمار بعد از مدتی قادر به صحبت مجدد به هر دو زبان است. بسته به سن، مغز بعد از خونریزی وظیفه سلول‌های مرده را به قسمت‌های دیگر انتقال می‌دهد و سعی در ترمیم این اختلالات دارد. دکتر لوییت گفت: «درمان این بیماران، موثرترین راه حل در روند بهبود است.»

به ویژه بیمارانی که نمی‌توانند به طور صحیح به زبان مادری خود صحبت کنند، نیاز به روان درمانی و همچنین گفتاردرمانی دارند. لوییت می‌گوید بهترین روش درمانی برای این اختلال هنوز تحت بررسی است، اما از آن جایی که این موارد نادر هستند، پیشرفت دشوار است.

اختلالات زبان و گفتار در افراد مسن نه تنها در خونریزی مغزی بلکه در انواع مختلفی از زوال عقل نیز رخ می‌دهد. در هر دو مورد، اگر چه علائمی مانند تلفظ نادرست، دستور زبان نادرست و عدم توانایی به خاطر سپردن یک کلمه وجود دارد، اما این اختلال زبان و گفتار که به طور ناگهانی در افراد مبتلا به خونریزی مغزی رخ می‌دهد، ممکن است با گذشت زمان پیشرفت کند. لوییت با اشاره به این که در زوال عقل این مشکل ممکن به مرور بدتر شود، توصیه کرد که این افراد به متخصص مراجعه کنند.

به دلیل نادر بودن این بیماری پزشکان نمی‌توانند بگویند این بیماران می‌توانند سلامت کامل خود را در آینده به دست بیاورند.

منبع: ایسکانیوز

انتهای پیام/