به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، کسانیکه در مجموعه‌های خوابگاهی پانسیون می‌شوند، فارغ از اینکه بابت آن هزینه‌ای پرداخت کنند یا نه، اگر دارای مهارت‌های ارتباطی لازم باشند، می‌توانند به راحتی این دوران را سپری کرده و از ظرفیت‌های آن بهره‌مند شوند؛ در غیراین صورت خاطره خوبی برای خود و هم خوابگاهی‌هایشان باقی نمیگذارند.

فاطمه ویزشفر عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری شیراز در این خصوص معتقد است: دانشجویان ساکن در خوابگاه برای برقراری رابطه مناسب با هم اتاقی و حتی هم خوابگاهی خود، باید به صحبت‌های آنان گوش دهند؛ زیرا با این کار به مصاحبت او خوشامد گفته‌اند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: با گوش دادن، ضمن فهم دقیق‌تر خواسته‌ها و صحبت‌های هم اتاقی‌ها، می‌توان به آنان نشان داد که حرف هایتان را درک کرده‌ام. اگر ارتباطی بدون صراحت و صداقت باشد، بدون شک قطع شده یا به شکل مخدوش و مبهم و ناسالم ادامه می‌یابد. از طرفی اگر نتوانیم یا نخواهیم منظور خود را با صراحت به هم اتاقی هایمان بگوییم، آن‌ها ممکن است به اشتباه افتاده و به حدس و گمان متوسل و از واقعیت دور شوند.

ویزشفر گفت: نگاه کردن و تماس چهره به چهره هنگام صحبت کردن، نهایت توجه و دقت ما را به طرف مقابل می‌رساند، بی توجهی به این امر امکان دارد موجب کاهش مکالمه و در واقع کوتاه شدن ارتباط شود، امکان دارد طرف مقابل احساس کند شنونده حوصله‌اش سررفته و علاقه‌ای به شنیدن حرف‌های او ندارد یا برای او و حرف‌هایش ارزشی قائل نیست.

این استاد دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: یکی از مهارت‌هایی که می‌تواند اختلاف نظر‌ها را قابل درک کرده و تنش‌ها را کاهش دهد، توانایی ما در درک دیدگاه فرد در مورد مسائل مورد اختلاف است؛ یعنی توانایی دیدن مسائل با تماس چهره‌ای و گوش دادن و ابراز علاقه به شنیدن حرف‌های طرف مقابل.

او اضافه کرد: اغلب افراد در ارتباطات خود با دیگران درصدد ارزیابی آن‌ها بر می‌آیند و فکر می‌کنند یا باید نظرات و احساسات آن‌ها را رد کنند یا به نوعی (مستقیم یا غیر مستقیم) نظرات و احساسات خودشان را به آن‌ها تحمیل کنند. ارتباطی که بر پایه این روش شکل می‌گیرد، اغلب تداوم نمی‌یابد؛ عقاید و نظرات هر کس برای خودش مهم است، در نظر گرفتن اینکه اغلب افراد مثل ما فکر نمی‌کنند، احساس نمی‌کنند و به روش خود به دنیا نگاه می‌کنند، بسیار اساسی است.

این استاد دانشگاه گفت: اگر بتوانیم بپذیریم که دیگران مانند ما نیستند، آن وقت می‌توانیم با نظرات و عقایدی که به نظر ما صحیح نیستند به شیوه مناسب مخالفت کنیم؛ به عبارتی دیگر بدون بحث و جدل مخرب که اغلب همراه با بلند کردن صدا، داد و فریاد، خشم و غضب است، می‌توانیم به نتیجه مناسب دست یابیم. لحن پاسخ ما نیز مهم است؛ اگر پاسخ تحقیرآمیز باشد این روش تاثیر مطلوب در پی ندارد.

به گفته ویزشفر، در مراحل مختلف زندگی باید به خود بگوییم رو به رو شدن با مشکل در زندگی طبیعی است، پس در مواجهه با مشکلات خود را نبازیم، باید صورت مسئله را به درستی و روشن و آشکار تعریف کنیم.

این استاد دانشگاهی در خصوص مهارت‌های حل اختلاف بین دانشجویان هم خوابگاهی گفت: هنگام بروز اختلاف ممکن است احساسات منفی داشته باشیم، بنابراین قبل از هر چیز خود را آرام کنیم. پس از آن با طرف مقابل خود حرف بزنیم؛ البته سعی کنیم لحن ما بدون تحقیر، توهین، طعنه، عصبانیت و سرزنش باشد. طرف مقابلمان را خجالت ندهیم، احساس گناه ایجاد نکنیم، مظلوم نمایی نکنیم. آنچه که ما را ناراحت کرده بیان کرده و به طرف مقابل اجازه حرف زدن بدهیم و خود را جای طرف مقابل بگذاریم. اگر اشتباه کرده ایم از او معذرت بخواهیم.

عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز، در خصوص مهارت‌هایی که دانشجویان باید در زمان بروز اختلاف با هم خوابگاهی و هم اتاقی داشته باشند، گفت: باید راه حلی را انتخاب کنیم که مورد قبول هر دو طرف باشد یعنی راهکار راه حل برنده_برنده، راه حل‌های برنده برنده مختلفی وجود دارد مانند نوبت گذاشتن، قرعه کشی کردن، توافق کردن یا مصالحه کردن، فردی را به عنوان داور گرفتن؛ باید بدانیم در حل اختلاف گاهی لازم است طرفین هر یک گامی به طرف همدیگر بردارند.
انتهای پیام/م

توصیه‌هایی برای دانشجویان خوابگاهی