اربعین اولی‌ها بخوانند
اگرچه تا اربعین حسینی چند هفته‌ای باقی است، اما مسافران کربلا دارند کم‌کم خود را برای پیاده‌روی معروف این ایام آماده می‌کنند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، آن‌ها که برای بار چندم است قصد سفر به کربلا و پیاده‌روی در ایام اربعین حسینی را دارند که خوب با عراق و شرایطش آشنا هستند و چندان مشکل خاصی ندارند؛ اما آن‌ها که اربعین اولی به حساب می‌آیند سوال‌های زیادی در ذهن دارند. از مسافت و چگونگی پیاده‌روی گرفته تا نحوه استراحت و استفاده از خدمات پزشکی و غیره.
پیاده‌روی از کجا آغاز می‌شود؟
زائران ایرانی معمولاً از نجف تا کربلا را پیاده طی می‌کنند، اما برخی از هیئات مسیر بغداد تا کربلا را طی می‌کنند. این درحالی است که تمامی ورودی‌های شهر کربلا میزبان زایران اربعین حسینی است. فاصله نجف تا ابتدای شهر کربلا حدود ۸۰ کیلومتر است و زایران معمولاً این مسافت را در ۳ روز و ۲ شب طی می‌کنند. یعنی از صبح زود سه روز مانده به اربعین حرکت کرده و شب اربعین به کربلا می‌رسند.
آیا حتماً باید کل مسیر را پیاده برویم؟
هر چند که لحظه رسیدن به کربلا به صورت پیاده لحظه فوق العاده‌ای است و تجربه طول مسیر باعث می‌شود خستگی از یاد انسان برود؛ اما اگر زایری به هر دلیل قادر به طی کردن راه به صورت پیاده نباشد می‌تواند به وسیله خودرو‌هایی که بین راه وجود دارد بقیه مسیر را با ماشین طی کند.
اگر در طول مسیر همراهانمان را گم کردیم چه بکنیم؟
در تمام طول مسیر پیاده‌روی از خروجی نجف تا ورودی کربلا تیر‌های چراغ‌برقی وجود که شماره‌گذاری شده‌اند. شماره از ۱ تا ۱۴۶۰ است و هر کدام از این تیر‌ها که با هم ۵۰ متر فاصله دارند، به نوعی خط نشان هستند که چقدر از مسیر را طی کرده و چه قدر باقی است. معمولاً برای اینکه هم‌کاروانی‌ها با هم قرار بگذارند از شماره‌های این تیر‌ها که سمت چپ یا راست مسیر پیاده‌روی قرار دارد، استفاده می‌کنند؛ بنابراین اگر قرار مدار درستی با هم‌گروهی‌هایتان بگذارید درصد کمی وجود دارد که گمشان کنید. با این حال باز هم اگر به خاطر شلوغی و آنتن ندادن موبایل، همراهانتان را گم کردید بهتر است آخرین جایی که برای قرار با آن‌ها در نظر می‌گیرید، ستاد عتبات عالیات ایران در جوار حرم امام حسین (ع) باشد که نشانی این مکان را بیشتر کسبه اطراف حرم می‌دانند.
برای شارژ موبایل چه باید کرد؟
نگران پایان شارژ گوشی نباشید. در طول مسیر موکب‌هایی هستند (تقریباً هر ۱ کیلومتر) که در کنار جاده پنل‌های ۱۵تایی یا ۲۰تایی برق گذاشته‌اند تا زایران از آن‌ها استفاده کنند.
چه کفشی باید بپوشیم؟
حتماً سعی کنید از کفش راحت استفاده کنید، چون اگر کفشتان ذره‌ای پای شما را اذیت کند این اذیت در آن حجم پیاده‌روی نمود زیادی خواهد داشت. عرب‌ها از دمپایی برای پیاده‌روی استفاده می‌کنند. احتمالاً حرکت با دمپایی به مراتب راحت‌تر از کفش نامناسب است. همچنین معمولاً چند ساعت آخر پیاده‌روی که نزدیک شهر کربلا خواهید شد به خاطر فشاری که کفش به پا خواهد آورد بیشتر مردم پابرهنه راه می‌روند، زیرا پابرهنه راه رفتن راحت‌تر از حرکت با کفش نامناسب است.
برای رفع نیاز‌های دارویی و پزشکی چه باید کرد؟
گرچه باید دارو‌های موردنیازتان را برای ۱۰ روز همراه داشته باشید، اما ایستگاه‌های امدادی و توزیع دارو و ملزومات پزشکی در طول مسیر تعبیه شده تا اگر مشکلی برای کسی پیش آمد با مراجعه به این ایستگاه‌ها از خدمات پزشکی بهره‌مند شود. در طول مسیر هلال‌احمر ایران نیز ایستگاه‌هایی دارد که به زایران خدمات ارایه می‌دهد.
چه ساکی برداریم؟
سعی کنید از کوله‌پشتی استفاده کنید. راحت‌ترین نوع بار جهت حمل در این مسافت کوله‌هایی است که کامل روی دوش قرار می‌گیرد. سعی کنید از کوله‌پشتی راحت و سبکی استفاده کنید که بند‌های آن نازک نباشد و ستون فقرات شما را در طول مسیر اذیت نکند. در غیر این‌صورت از ساک‌های چرخ‌دار که تحمل این مسافت را داشته باشند استفاده کنید، زیرا اگر چرخ این ساک‌ها روی آسفالت مسیر حرکت دچار مشکل شود، مطمئناً مجبور به حمل آن به روش‌های دیگر خواهید بود که کار را برای پیاده‌روی دشوار می‌کند. رول دستمال‌کاغذی، مسواک، حوله شخصی، لیوان و کلاه آفتاب‌گیر همراه داشته باشید. یک عدد کیسه‌خواب نیز به همراه داشته باشید تا در صورت مناسب نبودن و سرد بودن مکان‌ها برای استراحت از شما در برابر خاک و سرما محافظت کند. یادتان باشد به آب‌وهوا اعتمادی نیست؛ پس لباس گرم بیرون از کوله همراه داشته باشید که آن را بپوشید یا روی دست بگیرید. لباس‌های گرمتان را حتی‌الامکان طوری انتخاب کنید که دکمه یا زیپ داشته باشد و قابلیت کم یا زیاد کردن لباس‌هایتان را در طول مسیر داشته باشید.
به حمل خوردنی و نوشیدنی نیاز داریم؟
تقریباً می‌توان گفت همه نوع خوراکی در طول مسیر به صورت رایگان در اختیار است! در خیلی از موارد صاحبان موکب‌ها (هیئت‌هایی که بین راه چادر زده‌اند) به اصرار شما را مجبور می‌کنند از خوراکی‌های آن‌ها بردارید. معمولاً میوه‌ها را در وسط راه پیاده‌روی به زور به دستتان می‌دهند. خرما و شیرینی‌های محلی عراق هم به وفور در طول مسیر دیده می‌شود. چیزی که شاید در تمام مسیر به صورت یکنواخت پراکنده شده است چایی شکر معروف عراقی‌هاست که در استکان‌های کمر باریک زایران را برای رفع خستگی و عطش به سوی خود می‌خواند! علاوه بر چایی، قهوه تلخ و آب معدنی و انواع نوشابه هم در طول مسیر توزیع می‌شود. درباره استراحت هم بعضی از موکب‌ها طوری شرایط موکب را طراحی کرده‌اند که محل استراحت زائران فراهم باشد. در این موکب‌ها پتو و بالش و سایر ملزومات یافت می‌شود و معمولاً در هر ساعتی عده‌ای در این موکب‌ها مشغول استراحت هستند.
در پیاده‌روی پول همراهمان باشد؟
معمولاً به خاطر رایگان بودن خدمات در طول این سه روز هزینه‌ای نخواهید داشت، اما همراه داشتن مقدار کمی پول هم ضرر ندارد. بهتر است از دینار که پول ملی خود عراق است، استفاده کنید. دینار را هم قبل از حرکت از صرافی‌های شهر خود تهیه کنید، چون هزینه تبدیل ارز در مرز به مراتب خیلی بیشتر خواهد بود.
بازگشت از عراق چگونه است؟
در راه بازگشت، برای رفتن به مهران، کاظمین یا بغداد، از گاراژ بغداد ماشین کرایه کنید. برای رفتن به نجف، چزابه، شلمچه یا فرودگاه نجف از گاراژ نجف یا میدان «ساحت الزهرا»، خود را به عمود ۶۷۲ برسانید و بعد ازآنجا نسبت به تهیه وسیله نقلیه اقدام کنید. اگر می‌خواهید به‌صورت هوایی خارج شوید، حتماً ۸ ساعت قبل از پرواز اقدام به خروج از کشور کنید، چون بیشتر مردم عراق در بعدازظهر اربعین به شهر‌های خود برمی‌گردند، بهتر است در روز اربعین برای بازگشت به کشور اقدام نکنید. اگر بعد از اربعین هم قصد ماندن دارید، حتماً ارز کافی همراه داشته باشید. در بازگشت از سفر اربعین و در صفوف زمینی به احتمال زیاد با ازدحام جمعیت روبرو می‌شوید. پس سعی کنید بیش از هر چیز صبر و شکیبایی را تمرین کنید.
منبع:ایرنا
انتهای پیام/
