به گزارش خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، داستان احداث آزادراه اندیمشک-پل زال و پل زال-خرم آباد با هدف بهره مندی مردم از جاده ای ایمن و جلوگیری از تصادفات مرگبار و کاهش تلفات جانی از آنجا شروع شد که برای تامین مساحت مناسب و استاندارد، اراضی کشاورزی این مسیر را از صاحبان آن‌ها خریداری کردند.

قیمت پیشنهادی و مبلغ پرداختی برای هر یک متر مربع از این زمین ها، فقط هر متر مربع ۵۰ هزار ریال تعیین شد و مقاومت صاحبان اراضی بی فایده بود و باید می‌فروختند.

زمین‌ها خریداری و عملیات احداث آزادراه اندیمشک-پل زال و پل زال خرم آباد آغاز شد و سرانجام از سال ۱۳۸۹ به بهره برداری رسید و خودرو‌های سبک، نیمه سنگین و سنگین به این آزادراه قدم گذاشتند.اما قدم گذاشتن در این آزادراه همانا و خالی شدن جیب رانندگان هم همانا.

دریافت عوارض، قصه ای ناتمام که پس از ۹ سال همچنان ادامه دارد

دلیل دریافت عوارض تامین هزینه‌های صرف شده برای احداث این آزادراه عنوان شد، اما با گذشت حدود ۹ سال از احداث این آزادراه همچنان باجه‌های دریافت عوارض به قوت خود باقی هستند و از دریافت عوارض کوتاه نمی‌آیند.

بیشتر بخوانید: معلمان عشایری ناتوان در پرداخت عوارض آزادراه خرم‌آباد-پل زال/ "جاده مرگ" در انتظار مسافران رانده شده از گرانترین آزادراه ایران + تصاویر

بسیاری از رانندگان، جاده قدیم را که به جاده مرگ معروف است را برای تردد انتخاب می‌کنند تا از پرداخت عوارض معاف شوند.این آزاد راه حدود ۱۳۰ کیلومتر است که با وجود طولانی بودن فقط و فقط یک مجتمع رفاهی دارد، جاده در بیشتر نقاط فاقد شانه راه بوده و ناهمواری‌های بسیار دارد و فاقد هرگونه دوربین امنیتی برای حفظ سلامت و امنیت رانندگان و سرنشینان آن است.

علیرغم عریض بودن جاده، این محور آباد نیست و راننده‌ها در طول مسیر جایگاهی برای استراحت ندارند.علاوه بر موارد ذکر شده، تونل‌ها فاقد روشنایی مناسب هستند و برخی نقاط در خاموشی مطلق به سر می‌برند.

دلیل موجه مسئولان مربوطه برای دریافت عوارض سنگین چیست؟

تابلو‌های نصب شده بر باجه‌های آزادراه اندیمشک-پل زال، خبر از افزایش عوارض می‌دهند، به این صورت که از یکم شهریورماه ۹۸، عوارض خودرو سواری ۶۵ هزار ریال تعیین شده و دیگر وسایل نقلیه هم با افزایش روبرو شده اند.

موضوعی که موجب اعتراض رانندگان شده است، افزایش سرسام آور نرخ عوارض در آزادراه پل زال-خرم آباد است که حداقل آن از خودرو‌های سواری به مبلغ ۱۸۰ هزار ریال و حداکثر آن از تریلر به مبلغ ۷۵۵ هزار ریال دریافت می‌شود.

یکی از رانندگان که به دلیل شرایط کاری در طول یک ماه از این آزادراه عبور می‌کند در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز،گفت: این آزادراه امکانات مناسبی ندارد و فقط یک مجتمع رفاهی دارد که با توجه به مسافت زیاد این محور، نیازمند احداث مجتمع رفاهی بیشتری است.

او افزود: بجز این مجتمع رفاهی، حتی جایگاه سوخت در طول مسیر وجود ندارد، جاده ناهمواری‌های بسیار دارد و تردد در این مسیر مشکلات فنی برای خودرو‌ها به وجود می‌آورد.

این راننده بیان داشت: تونل‌های این محور روشنایی مناسب و سیستم مکش هوا ندارد و یکی از تونل‌ها کاملا خاموش و تاریک است (که در تصویر کاملا مشخص است) و می‌تواند خطراتی را برای خودرو‌های عبوری در پی داشته باشد.

او در ادامه اظهار کرد: هر بار رفت و آمد در این مسیر، ۴۹ هزار و ۶۰۰ تومان هزینه دارد و برای رانندگان مبلغ بسیار بالایی است.

این راننده اذعان داشت: تنها حُسن این آزادراه عریض بودن آن است و امکاناتی که ارزش پرداخت این همه عوارض را داشته باشد، ندارد.

چندی پیش معاون وزیر راه و شهرسازی در سفر به خوزستان در گفت‌و‌گو با خبرنگاران اعلام کرد که افزایش عوارض فقط ۱۰ درصد بوده و این قانونی است.

به گفته او، این افزایش در برابر افزایش تورم و قیمت‌ها در کشور بسیار ناچیز است.

بیشتر بخوانید: افزایش ۱۰ درصدی نرخ عوارض آزادراه پل زال قانونی است

حال باید مسئولان به این پرسش پاسخ دهند که آیا از سال ۸۹ تاکنون هزینه احداث این آزادراه تامین نشده است؟

در طول شبانه روز چند خودرو سبک و سنگین از این محور عبور می‌کند و چه درآمد هنگفتی از جیب مردم به دامن مسئولان سرازیر می‌شود؟

با دریافت این همه عوارض‌های سنگین و به گفته معاون وزیر راه و شهرسازی، قانونی چرا امکانات بیشتری در طول این آزادراه تعبیه نمی‌شود؟

علیرغم پیگیری‌های خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان برای دریافت پاسخ این پرسش‌ها، نتیجه ای حاصل نشد و هیچکدام از مسئولان مربوطه حاضر به پاسخگویی نبودند و برخی با وعده دادن پاسخ‌ در زمانی دیگر و بی ارتباط بودن این موضوع به آن‌ها، از پاسخگویی سرباز زدند.

انتهای پیام/گ