* به‌نظر شما چرا میان تمام ائمه(ع) اینقدر به زیارت امام حسین(ع) تأکید و تشویق شده است؟
در طول تاریخ حاکمان جور مردم را از زیارت امام‌حسین علیه‌السلام منع می‌کردند، به‌تعبیر دیگر دوست نداشتند تجمع شیعیان را ببینند، در هر تجمعی اتفاقی می‌افتد، در اجتماعاتی که برای امام‌حسین علیه‌السلام ایجاد می‌شد حرف زده می‌شد، منظورم از حرف، همان ذکر مصیبت و روایتگری ماجرای حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام است. بر اساس شواهد تاریخی حتی در زمان امویان زائران حضرت را به‌قتل می‌رساندند. حاکمان ظالم نمی‌پسندیدند که جمعی از شیعیان به حرم امام حسین علیه‌السلام بروند و در آنجا ذکر مصیبتی صورت بگیرد، آنها می‌دانستند که اگر این اجتماع صورت بگیرد اتفاقاتی در پی آن رخ می‌دهد، اتفاقاتی مانند تحریک توده مردم به ظلم‌ستیزی، مخالفت با شیوه حکومت‌داری حاکمان جور، ترویج سیره آزادی‌خواهی، حُرّیت و...، این عوامل نشان می‌دهد که آنان از زیارت امام حسین علیه‌السلام که بیانگر احیای نام و یاد آن حضرت است هراس داشتند.
دشمن از ترویج فرهنگی حسینی می‌هراسد
البته باید به این نکته نیز اشاره کنم که نام و یاد اهل‌بیت علیهم‌السلام به خودی خود واهمه‌ای ایجاد نمی‌کند، زمانی واهمه ایجاد می‌کند که بگوییم امام‌حسین علیه‌السلام علیه ظلم قیام کرد. پذیرش این رفتار برای کسی که دارد به دیگری ظلم می‌کند سخت است و نمی‌تواند نسبت به آن بی‌تفاوت باشد. حسین حسین کردن به‌تنهایی واهمه ایجاد نمی‌کند اما وقتی بگوییم این شخصی که داریم برای او سینه می‌زنیم و اشک می‌ریزیم، دارای این تفکر و خصوصیات اخلاقی و رفتاری بوده، آن موقع است که عده‌ای مقابل این اجتماعات جبهه‌گیری می‌کنند.
* امروز در بعضی هیئت‌ها و به‌خصوص در مراسم سینه‌زنی آنها، فضایی ایجاد می‌شود که برخی‌ها آنها را نمی‌پسندند و حتی وهن می‌دانند، نظر شما در این باره چیست؟
فقها معمولاً مرزی دارند و می‌گویند هر جایی که وهن و توهین صورت بگیرد آنجا محل اشکال است اما بالأخره هر کشوری یا هر قوم و عشیره‌ای سبک عزاداری‌شان بر اساس عرف آنجاست و همه‌جا یک‌شکل نیست. من در مدینه و کنار قبرستان بقیع بودم، تعدادی از آفریقایی‌ها آنجا مشغول عزاداری بودند، در ابتدا فکر کردم دارند می‌رقصند اما بعد متوجه شدم که آنان با این رفتارشان در حال عزاداری‌اند و در آن فرهنگ این نوع عزاداری پذیرفته شده بود. باید به این نکته توجه داشت که اگر مجالس اهل‌بیت(ع) و نوع سینه‌زنی‌ها به‌گونه‌ای باشد که وقتی فردی از بیرون آنها را نگاه می‌کند حالت حزن و اندوه در او ایجاد شود، این مشکلی ندارد اما اگر به‌گونه‌ای باشد که احساس ناخوشایند در او ایجاد شود و توهین تلقی شود، محل اشکال است.
یکی از شعارهایی که عمر سعد ملعون می‌داد این بود: «المَوتُ اولی مِن رُکوبِ العارِ؛ مرگ بهتر از زیر بار ننگ و عار رفتن است»، این دقیقاً همان شعار امام‌حسین علیه‌السلام یعنی «هیهات منّا الذلة» است، اما امام‌حسین علیه‌السلام دقیقاً همان شعار را اما با اضافه کردن چیزی به آن بیان فرمود: «المَوتُ اولی مِن رُکوبِ العارِ وَالعارُ أولى مِن دُخولِ النّارِ؛ مرگ از ننگ بهتر است و ننگ از ورود به آتش به‌خدا سوگند نه ننگ که مرگ واقع خواهد شد.»
امروز باید آموزه‌های حسینی به‌معنای کامل وارد صحنه زندگی فردی و اجتماعی ما شود، مثلاً امام حسین علیه‌السلام فرموده سر دیگران کلاه نگذارید، زیر و رو نکشید و تقوا را در این زمینه‌ها رعایت کنید که خداوند برکت می‌دهد؛ باید به کلام حضرت ایمان واقعی داشته باشیم. باید به آنچه اهل‌بیت(ع) فرمودند ایمان داشته باشیم، پایبند و مقیّد باشیم تا از این طریق علاوه بر همراهی با آن بزرگواران، از محبت‌های بی‌شمار الهی نیز بهره‌مند شویم. یکی از درس‌هایی که امام حسین علیه‌السلام به ما داد «گذشت و صبوری» بود، واقعاً چقدر به این مؤلفه در زندگی‌هایمان پایبندیم؟ ببینید دوستان! ما باید از جزئی‌ترین مسائل کارمان را آغاز کنیم؛ مثلاً مراعات حال همسایه، فامیل، همکار و... در نشست و برخاست و مراودات مالی و بسیاری مسائل دیگر.
شجاعت رهبر انقلاب ثمره تربیتی حسینی است
این‌که امام خمینی(ره) فرمود "هرچه داریم از محرم و صفر داریم"، منظور تفکر و ارزش‌های حسینی بوده است. نماز و روزه نیز چنین وضعیتی دارد؛ امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حکمت 142 نهج‌البلاغه می‌فرماید: «کَممِنصائمٍلَیسَلَهُمِنصِیامِهِإلاّالجُوعُوالظَّمَأُ،وکممِنقائمٍلیسَلَهُمِنقِیامِهِإلاّالسَّهَرُوالعَناءُ،حَبَّذانومُالأکیاسِوإفطارُهُم؛ بسا روزه‌دارى که از روزه‌اش جز گرسنگى و تشنگى نصیبى نیابد و بسا شب‌زنده‌دارى که از عبادت شبانه‌اش جز رنج و بى‌خوابى بهره‌اى نبرد، زهى خواب زیرکان [عارف] و روزه نگرفتن آنان.»
تفکر و شعائر حسینی پیوسته در جهان از دیرباز تاکنون باعث واهمه و هراس دشمنان بوده است، در گذشته به‌شدّت از زیارت امام‌حسین علیه‌السلام منع می‌کردند اما در مقابل این منع و تلاش‌های دشمنان برای جلوگیری مردم از رفتن به زیارت، اهل‌بیت علیهم‌السلام بسیار تأکید به زیارت سیدالشهداء علیه‌السلام می‌کردند و گویی این‌طور بیان می‌کردند، حال که دشمن تلاش خود را در این زمینه بیشتر کرده است شما هم بیشتر به زیارت امام‌حسین علیه‌السلام بروید.
جالب است امام‌خمینی(ره) فرمود: «بکشید ما را ملت ما بیدارتر می‌شود»، این یعنی وقتی دشمن مانعی ایجاد کرد، شما برو و این مانع را کنار بزن. امام‌حسین علیه‌السلام در روز عاشورا فرمود: «یا سیوف خذینی» امام‌حسین از دشمن نمی‌هراسید، این صفت «شجاعت» به تمام اصحاب آن حضرت نیز منتقل شده بود، امام‌خمینی(ره) در گذشته و رهبر معظم انقلاب امروز حسینی‌وار مقابل دشمن، سر بلند کردند؛ آنها مصداق آیه «أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِینَ»اند. امام‌خمینی و رهبر انقلاب را باید از ساخته‌ها و دست‌پرورده‌های اهل‌بیت(ع) دانست. امام زمان(عج) فرمود: «نَحنُ صَنائِعُ رَبِّنا، وَالخَلقُ بَعدُ صَنائِعُنا» حضرت نمی‌فرماید «خلایقنا» بلکه می‌فرماید «صَنائِعُنا» شیعیان ما پرورش‌یافته مایند، تفکر و اندیشه ما در وجود آنان نشسته و هیچ‌گاه از دشمن نمی‌هراسند و دشمن از این جبهه می‌ترسد.
آموزه‌های حسینی عامل وحدت‌آفرین ملت‌های جهان است
* از نظر شما مهم‌ترین درس‌ها و عبرت‌‌های نهفته در ماجرای امام‌حسین(ع) که لازمه زندگی امروز و همراهی با امام زمان(عج) است، چیست؟
یکی از مهم‌ترین درس‌ها مسئله «وحدت و عدم تفرقه» است، امام‌حسین علیه‌السلام در مسیر حرکتشان وقتی چادر و خیمه‌ای دیدند، ایستادند و نزد او رفتند، آن فرد مسیحی که به‌دنبال آب بود، در تاریخ آمده که امام حسین علیه‌السلام آب برایش فراهم کرد، آن فرد «وهب مسیحی» بود که با امام‌حسین همراه و در رکاب مولایش شهید شد. خودِ ماجرای حرّ بسیار عجیب است، او در مقابل امام ایستاد اما در نتیجه با حضرت همراه شد. امروز ممکن است خیلی‌ها با حزب‌اللهی‌ها و قشر مذهبی و روحانیت... مشکل داشته باشند و حتی حرف‌هایی علیه آنها بزنند اما باید حواسمان باشد که از میان آنها نیز می‌توان عده‌ای را همراه کرد، ما باید تا جایی که می‌شود به‌تأسی از مولایمان امام حسین(ع) عمل کنیم و با بیان ارزش‌ها و زیبایی‌های دین آنان را جذب کنیم و کنار نزنیم، در حقیقت امام‌حسین علیه‌السلام نخ تسبیح را در جریان کربلا گرفت و همه را از هر قشری با خود همراه کرد و اینچنین تلاش برای وحدت و همدلی میان اقشار و افراد مختلف را به ما آموخت. امام‌حسین علیه‌السلام و آموزه‌های حسینی عامل وحدت‌آفرین ملت‌های جهان است؛ این سیره عملی تمام اهل‌بیت(ع) بوده است.
یکی دیگر از درس‌های مهم ماجرای عاشورا «شکرگزاری و رضایت» است، امروز جامعه ما از شکرگزاری دور شده است، امام‌حسین علیه‌السلام خاندانش را به کربلا آورد و همگی جلوی چشمان مبارک آن حضرت شهید شدند اما باز هم می‌بینیم که آن حضرت میان آن همه مصیبت شکر خدا را به‌جا می‌آورد. امروز چقدر در سخت‌ترین شرایط شکرگزار خدا و راضی به رضای اوییم؟ امام حسین علیه‌السلام در قلّه مقام رضا بود، اگر می‌خواهیم حسینی زندگی کنیم باید این‌گونه باشیم.
اربعین بیانگر اخلاص و همدلی عاشقان حسینی است
* نظر شما راجع به جریان راهپیمایی اربعین که در سال‌های اخیر شکل خاصی پیدا کرده است و مردم با شور و شوق بسیاری به اربعین می‌روند، چیست؟
پیاده‌روی مفاهیم مختلفی در بر دارد، یکی از مهم‌ترین آنها نمایش اخلاص و همدلی میان عاشقان امام‌حسین علیه‌السلام است و بخش مهم دیگری که حتماً نباید آن را فراموش کرد این است که آموزش کناره‌گیری از تکلف و تجملاتی است که در زندگی روزمره طوری غالب می‌شود که گاهی فاصله گرفتن از آن یا سخت و یا محال است، همان‌طور که امام صادق علیه‌السلام در حدیث شریفی وقتی آداب زیارت امام‌حسین علیه‌السلام را می‌فرمود سفارش می‌کرد که «خاک‌آلوده و غبارآلود به‌زیارت جد ما بروید، گرسنه و تشنه بروید؛ چراکه حسین علیه‌السلام اینچنین بود.»، حتی سفارش کردند که آنجا کمتر از گذشته آب یا غذا بخوریم و از غذاهای آن‌چنانی پرهیز کنیم. این فضا بهترین محیط برای آموزش دوری از زرق و برق دنیاست به‌ویژه وقتی ممزوج با همزیستی محبت‌آمیز میان جماعتی است که اگرچه همدیگر را نمی‌شناسند اما وجه مشترکی به‌نام امام‌حسین علیه‌السلام دارند.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/
