به گزارش خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، سید مجید حسینی، استاد دانشگاه تهران در همایش عدالت آموزشی که از سوی انجمن اسلامی دانشجویان در دانشکده علومِ دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار شد، در خصوص وضعیت آموزش در ایران گفت: طی ۵ سال گذشته هزینه آموزش در کشور ما بیش از ۱٧ برابر شده است. تنها ٢ مدرسه از تهران ٧ نفر را راهی المپیاد ریاضی کرده اند، یعنی افراد لایق المپیاد کشور ایران تنها در ٢ مدرسه کلانشهر تهران بوده اند و البته پذیرفته شدگان ۵ دانشگاه برتر کشور نیز اکثرا از مدارس غیرانتفاعی هستند.
او با اشاره به درآمد پزشکان ایرانی افزود: معدل کسب پول توسط پزشکان ایرانی در خوشبینانهترین حالت ٢٧ میلیون تومان است و این در حالی است که یک و نیم درصد از کنکوریها رشته پزشکی قبول میشوند.
حسینی بیان داشت: در برخی شهرهای ایران هر چه افراد مدرک بالاتری داشته باشند، فقیرتر هستند. دانشگاه آزاد پول را از مردم گرفته و آنان را نیاز مندتر میکند. لازم به ذکر است که در دانشگاههای دولتی نیز به روشهای گوناگون از دانشجویان هزینه دریافت میشود. و موضوع دیگر وجود ٨۰ هزار هیئت علمی دانشگاه در ایران است که تمام خانواده آنان سهمیه نقل و انتقال از دانشگاهی به دانشگاه دیگر را دارند.
این استاد دانشگاه تهران اظهار کرد: افکار عمومی در خصوص مسائل مختلف سکوت میکند؛ و این یک سوال است که چرا تبعیض در جامعه ما طبیعی شده است؟! اگر دولت بد است، ملت نیز دست کمی ندارد. مردم برای دختر آبی کمپین به راه میاندازند و در جهان غوغا میکنند، اما برای دختر سیل زده درون چادر در کرمانشاه سکوت میکنند! ما اینها را نمیبینیم، زیرا به آزادیهای فردی طبقه بالا و قشر مرفه ارتباطی ندارد. جامعه ما یک لشکر شکست خورده دارد و یک لایه برنده که معمولا مردم نیز دنباله رو افکار طبقه برنده هستند. ملتِ پول پرست و دولتِ سرمایه!
سید مجید حسینی تصریح کرد: آدام اسمیت میگوید هرگز با کسی کاری نداشته باشید و باید کلاه خود را بچسبید! حالا ٢۰۰ سال بعد همان سخن را در دانشگاه شریف میشنویم! و نتیجه آن شده که ما گمان کردیم میتوان تک نفره خوشبخت شد. اکنون سهم سرمایه داران از ثروت کشور ما ٧۵ درصد است و مردم سهم بسیار ناچیزی دارند. در کانادا ۱۰ درصد از طبقه بالا جامعه ٨۰ درصد مالیات کشور را پرداخت میکنند و همین رقم در ایران تنها ٧ درصد است.
حسینی ادامه داد: پس از جنگ تحمیلی عراق و ایران، رئیس جمهور وقت از بانک جهانی درخواست ۱٣ میلیارد دلار وام کرد. بانک جهانی در پاسخ از دولت خواست تا خصوصی سازی انجام دهد و در عوض ٣۵ میلیارد وام دریافت کند. از آن پس بود که یک فرایند توسعه بدون عدالت آغاز شد. در سال ۱٣٧۰ دولت مسئولیت آموزش و درمان را به سرمایه دار واگذار کرد و افراد مناطق بالاشهر تهران با آن درآمد سرسام آور خود که بر پایه همین سیستم دولت سرمایه و با مکیدن خون مردم عادی شکل گرفته، پول هایشان را در ایالات متحده آمریکا خرج میکنند.
استاد دانشگاه تهران در پایان اظهار داشت: تنها راه نجات مردم از این وضعیت تغییر سیستم آموزشی است. آموزش، درمان و مسکن خصوصی شده اند. مگر پزشکان ما اورانیوم غنی میکنند که این همه پول دریافت میکنند؟! در جامعه ما بازندهها گمان میکنند باید ادامه دهنده گفتمان برندهها باشند. جامعه به ٢ بخش برنده و بازنده تقسیم شده است. تغییر از دگرگونی افکار عمومی شروع میشود. از لحظهای که مردم میفهمند باید چه موضوعی را بپرسند. آغاز تغییر از لحظهای است که تک تک مردم ما نمایشی علیه تبعیض بشوند. اگر که یکایک شما به دنبال تغییر و مبارزه علیه تبعیض باشید و به مسائل بی توجه نباشید یک ایران برابر و آباد آینده شما است و در غیر این صورت با یک ایران دوپاره مواجه هستیم. من مطمئنم که جنبشهای دانشجویی نقطه آغاز دگرگونی هستند.
انتهای پیام/ ن