به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مرد سرشناسی در پلدختر همراه دو پسرش اقدام به تیراندازیهای هولناکی کردند و پسر جوانی را به یک قدمی مرگ کشاندند.
این پسر اکنون به کما فرو رفته است و اگر مادرش اجازه بدهد دستگاه های پزشکی را که به کمک آنها زندگی اش ادامه دارد قطع خواهند کرد.
شلیکهای خونین
شامگاه شنبه ۲۷ مهر امسال، چهار جوان سوار بر خودرو در خیابان کوی بسیجیان شهرستان پلدختر بودند که ناگهان دو پسر جوان جلوی راه آنها را بستند و با خودروی پراید مانع حرکت آنها شدند. چهار پسر جوان از خودرو پیاده شدند و به این رفتار عجیب دو جوان اعتراض کردند و خواستند تا مسیر را برایشان باز کنند که یکی از دو جوان پراید سوار با کلت کمری به سمت آنها رفت و پای یکی از آنها را هدف دو گلوله قرار داد.
صحنه عجیب و هولناکی برای چهار جوان رقم خورده بود. یکی از آنها که حسین ۳۰ ساله بود به سمت دو پسر جوان رفت تا علت این تیراندازی را بپرسد و در ادامه دوستش را به بیمارستان برساند که ناگهان مرد دیگری که در پشت بام ساختمان کناری محل تیراندازی بود حسین را هدف قرار داد و اقدام به تیراندازی با تفنگ شکاری کرد.
فرار مردان تیرانداز
حسین هدف گلولههای ساچمهای قرار گرفت و روی زمین افتاد و همین کافی بود تا دوستانش در تماس با اورژانس برای نجات جان او و دیگر دوستشان که از ناحیه پا هدف گلوله قرار گرفته بود درخواست کمک کنند و مردان مسلح نیز در ادامه از محل دور شدند.
حسین شرایط سختی داشت. گلولههای ساچمهای زیادی به بدنش شلیک شده بود و خانواده اش با تلاش بسیار توانستند او را به بیمارستان عشایر خرم آباد منتقل کنند، اما وضعیت حسین بدتر از آن بود که خانواده اش فکر میکردند.
پسر بی گناه در کما
پسر جوان به بیمارستان منتقل شد، هفت گلوله ساچمهای در قسمت نخاع بدنش شلیک شده بود که چهار گلوله ساچمهای باعث قطع شدن چهار نقطه نخاع شد، کلیهها از کار افتادند و سطح هوشیاری از سوی پزشکان اعلام شد که نشان میداد حسین ۳۰ ساله در وضعیت کمای مطلق است.
گفتگو
برادر حسین که سجاد نام دارد درباره جزئیات این حادثه به خبرنگار ما گفت: برادرم مجرد است و شب اربعین همراه دوستانش در خیابان کوی بسیجیان پلدختر بود که از سوی دو نفر جلوی راهشان بسته میشود و بعد از این که یکی از دوستان برادرم از سوی دو جوان مسلح از ناحیه پا هدف گلوله قرار میگیرد مردی دیگر از پشت بام خانه با تفنگ ساچمهای برادرم را هدف قرار میدهد.
وی مدعی شد: مردی که از پشت بام خانه، برادرم را هدف قرار داده، پسر عموی یکی از چهرههای سیاسی پلدختر است که همراه دو فرزندش دست به این تیراندازی زده اند.
سجاد ادامه داد: بعد از این که برادرم را به بیمارستان منتقل کردیم شنیدم که مردان مسلح با یک گروه دیگری اختلاف داشته اند و گویا با هم قرار دعوایی گذاشته بودند که برادرم و دوستانش بدون این که از این درگیری اطلاع داشته باشند وارد خیابان شدند و مردان مسلح فکر کردند حسین و دوستانش برای درگیری به آن جا رفته اند که اقدام به تیراندازی کرده اند.
وی گفت: ما از روزی که این اتفاق برای برادرم افتاد به خرم آباد آمدیم و تلاش پزشکان برای نجات جان برادرم نتیجه خوبی نداشته و او در وضعیت کمای مطلق است. حتی یک بار برادرم فوت کرد که پزشکان توانستند او را احیا کنند و به زندگی بازگردانند. مادرم وقتی شنید برادرم فوت کرده است بیهوش شد و یک روز در بیمارستان بستری بود.
برادر نگران ادامه داد: روز گذشته مادرم پس از ترخیص از بیمارستان به پلدختر آمد تا از عاملان این تیراندازی شکایت کند و جالب این که در این مدت پیگیریها ضعیف بود و برادر بی گناهم با مرگ دست و پنجه نرم میکند.
وی گفت: هیچ امیدی برای زنده ماندن برادرم نیست و زندگی ما به خاطر این اتفاق به هم ریخته است، اما از طرف کسانی که به برادرم تیراندازی کردند تماسی گرفته نشده است و امیدوارم خون برادرم پایمال نشود.
بنابر این گزارش، هنوز کسی در این پرونده بازداشت نشده است و از سوی دیگر همه منتظر هستند تا مادر خانواده درباره پسرش و این که دستگاههای پزشکی را قطع کنند تصمیم بگیرد.
تحلیل کارشناس
ناظران خشم در جامعه قربانی خشونت اند
دکتر علیرضا شریفی یزدی جامعه شناس و استاد دانشگاه
خشم و عصبانیت حالتی از پرخاش در رفتار انسانها به شمار میرود. وقتی صحبت از خشم به میان میآید ناخودآگاه به این فکر فرو میرویم که به طور طبیعی هر کدام از ما در طول روز خشمگین میشویم و حالتهایی از خشم را بروز میدهیم. غر زدن، فریاد زدن، با صدای بلند حرف زدن، بد دهانی کردن و... همگی حالتی از خشم به شمار میرود.
اما گاهی خشم تبدیل به پرخاشگری میشود که شامل برخورد فیزیکی، ضرب و شتم، قهر و لجبازی و عصبانیتهایی است که ممکن است اتفاقات هولناکی را رقم بزند. در بحث مدیریت خشم میتوان گفت قبل از این که یک فرد خشمگین شود مراحلی را طی میکند. ابتدا در این فرد اضطراب تشدید میشود، زیرا اضطراب یکی از عوامل اصلی بروز خشم است.
سپس به دلیل نبود احساس امنیت، ناکامی بر فرد مضطرب غلبه میکند و کنترل رفتار خود را از دست میدهد و خشمگین و عصبانی میشود. توانایی نداشتن در کنترل اضطراب گاهی اوقات خشم را در افراد طوری افزایش میدهد که واکنشهای روانی و پرخاشگرانه از خود نشان میدهند که در نهایت به اتفاقات ناگوار اجتماعی و اخلاقی منجر میشود.
برخی پرخاشگریها جنبه عمومی و اجتماعی پیدا میکند از جنبههای اجتماعی میتوان گفت این افراد در سطح جامعه در هر مکان عمومی خشم و عصبانیت خود را نشان میدهند و زمانی که به صورت زنجیرهای خشم و پرخاش افزایش یابد در سطح اجتماعی میزان خشونتها بالاتر میرود و آن جامعه با آسیبهای اجتماعی ناگواری روبه رو میشود. یکی از آسیبهای خشم و عصبانیت و کنترل نکردن رفتار، تخریب روابط فردی در جامعه است.
کنترل نکردن رفتار و عصبانیت روابط مناسب و مثبت با دیگران را تحت الشعاع قرار میدهد و به لحاظ روحی و روانی هم خود فردی که عصبانی است دچار مشکل میشود و هم کسانی که در جامعه ناظر خشم و پرخاش دیگران هستند. تکرار خشم در جامعه بعد از مدتی انسجام اجتماعی را کاهش میدهد و دلبستگی وابستگی اجتماعی در میان مردم از بین میرود و از این رو ادامه حیات جامعه با مشکل مواجه میشود.
آسیب مهم دیگر، بازتولید خشم است. خشم و عصبانیت، رفتارهای غیر اخلاقی دیگری تولید میکند که این حالت فزاینده در جامعه سبب بروز اتفاقات و حوادث تلخ میشود. برخی افراد دچار خشمهای جابه جا شده هستند و، چون از موضوع دیگری عصبانی اند آن عصبانیت و خشم را به خانواده و سپس جامعه منتقل میکنند، زیرا این افراد برای کنترل رفتار خود آموزش ندیدهاند. یکی از بهترین راهکارها آموزش مدیریت کنترل خشم از کودکی، در خانواده و مدرسه است، ولی متاسفانه گاهی اوقات دیده میشود که مدرسه و خانواده از منابع تولید خشم هستند.
به لحاظ اجتماعی وقتی میزان آسیبهای جامعه تشدید پیدا میکند یعنی مشکلات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی زیاد میشود و تاب آوری مردم از این مشکلات کاهش مییابد و میزان خشم در جامعه بالاتر میرود کنترل رفتارها در مواقع بحرانی سختتر میشود.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/
خدارحمت کنه جوان بی گناه (حسین)
بای ذنب قتلت