وصله ناجور این روز‌های فوتبال؛
سم زدایی، نیاز امروز ورزشگاه‌های کشور
معضل خشونت و فحاشی در استادیوم‌ها، در سال‌های گذشته نه تنها تعدیل نشده، بلکه به سمت و سوی نگران کننده تری هم رفته است.
به گزارش گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، موضوع، پیچیده‌تر از آن است که بتوان یک دلیل برای آن مطرح و راهکار مناسبی هم پیشنهاد داد، چرا که این ناهنجاری اجتماعی ریشه در عدم زیرسازی‌های فرهنگی در طول سال‌های متمادی دارد.
متاسفانه در هر دوره از بازی‌های لیگ و دیگر مسابقات، شاهد افزایش خشونت، فحاشی و رفتار‌های منافی شئون و عفت عمومی جامعه هستیم.
در تقابل با این آسیب تمام انتظارات متوجه کمیته انضباطی می‌شود. همانطور که تجربه ثابت کرده، دستورالعمل‌های سازمان لیگ، اعمال جریمه و محرومیت تماشاگران از حضور در ورزشگاه‌ها نتیجه‌ای در پی نداشته است.
دکتر غلامرضا قاسمی کبریا می‌گوید: «هوادارانی که با هزار امید برای حمایت تیم محبوبشان به ورزشگاه می‌روند، واکنش‌های احساسی زیادی از خود نشان می‌دهند. اگر مدیریت فرهنگی، این موارد را به خصوص در هنگام شکست هدایت نکند، رفتار‌های ناهنجار و غیرارادی در این افراد بروز می کند. گاهی حتی واکنش مربیان و بازیکنان از هواداران احساسی‌تر است.
شایسته است روی بازیکنان، مربیان، فضا و حتی لیدر تیم‌ها کار شود تا بتوانند هیجانات خود را زمان پیروزی یا شکست با کلمات مودبانه و رفتار‌های درست نشان دهند.»
در فوتبال اروپا فرآیندی برای پیشگیری از رفتار و گفتار ناهنجار تماشاگران از باشگاه‌ها آغاز می‌شود.
یکی از فوتبالسیت‌های مطرح کشورمان معتقد است فحاشی در لیگ‌های اروپایی بیشتر است! اما بررسی‌ها نشان می‌دهد خشونت کلامی تماشاگران در فوتبال اروپا بحران فوتبالی نیست و نمونه‌های معدود و قابل ذکری دارد. شاید یکی از مهم‌ترین دلایل آن بستر سازی‌هایی باشد که به ظاهر ساده است، اما بسیار کنترل کننده و تاثیرگذارند.
به عنوان مثال سیستم بلیت فروشی حساب شده، پارکینگ‌ها، نحوه ورود و خروج به ورزشگاه و همینطور امکانات رفاهی داخل استادیوم‌ها، از جمله اقدامات سازنده در این زمینه است.
بیشتر بخوانید: خطیبی: باید فرهنگ احترام به حریف در ورزشگاه های ایران ایجاد شود/ پسرم در رختکن گریه می کرد
دکتر محمد قاسمی تصریح کرد: «معمولا افرادی که قدرت خودکنترلی پایینی دارند و در این زمینه ضعیف هستند، در موقعیت‌های اجتماعی کنترل رفتار‌های هیجانی خود را از دست می‌دهند.
هواداران و حتی بازیکنان باید متوجه باشند جریمه‌هایی همچون محرومیت تیم از تشویق طرفداران، نه تنها به لحاظ اقتصادی برای تیمشان مخاطره آمیز است، بلکه به طور کلی شخصیت تیم محبوبشان را خدشه دار می‌کند.»
منتقدان یکی از دلایل مهم این ناهنجاری را نبودن مکانیسم مشخصی برای انتقال دیدگاه هواداران معترض به مسئولان باشگاه می‌دانند. در نتیجه راهی بهتر از فحاشی روی سکو‌ها پیدا نمی کنند.
یکی از باشگاه‌های بوندس لیگا، ساختار کانونی منسجمی برای هواداران ایجاد کرد، که حتی وظایفی چون تامین هزینه‌های رفت و برگشت به ورزشگاه حریف، تامین بلیت یا حتی هماهنگی برای عکس و امضاء با بازیکنان را به عهده دارد.
پلیس هر شهر نیز در روز‌های بازی با مسئولان این گروه‌های هواداری در ارتباط است. مثلا پلیس شهر میزبان، آگاه است که هواداران رقیب با کدام قطار و در چه ساعتی وارد ایستگاه مرکزی شهر می‌شوند. چگونه جا به جا می شوند و آیا امکانات کافی برای حمل و نقل شهری فراهم شده است؟
به طور حتم اگر این تمهیدات ساده، ولی اثرگذار اندیشیده شود، در آرامش و کنترل هیجان تماشاگران سهم بزرگی خواهد داشت. البته قوانینی از سوی فیفا و یوفا و برخی کشور‌های پیشرفته در راستای برقراری نظم وضع شده است. به عنوان مثال: حذف موضوعات جنسیتی، شماره دار کردن صندلی‌ها، نصب دوربین‌های مدار بسته، بلیت فروشی الکترونیکی با کد ملی و هویت، سپردن نظم به باشگاه‌ها با استخدام افسران امنیتی و ...
بیشتر بخوانید: خطیبی: مسئولان باید اقدام به فرهنگ‌سازی کنند/ از شب گذشته وزیر ورزش پیگیر برخورد با کسانی که فحاشی کردند بود
یکی از نظریه پرداز‌های فوتبال ایران، ناهنجاری در ورزشگاه‌ها را برآیند خشونت‌های رایج جامعه می داند ومی گوید: «اجتماع ما تا حدی به سمت پرخاشگری رفته، نوع رانندگی و گفتمانی که متاسفانه در کشور رایج شده، نشان از این موضوع دارد. غیرممکن است بخواهیم معضلات ورزش را کند و کاو کنیم، در حالی که مشکلات اجتماعی کشور را نادیده گرفته باشیم. در واقع ورزش جزئی از کل اجتماع است.»
البته برخی روان شناسان عدم وجود کارناوال‌های شادی و یا راه‌های جایگزین برای تخلیه هیجانات، به خصوص در جوانان را یکی از دلایل مشکلات پیش رو می‌دانند.
برخی صاحب نظران هم بر این باورند که اگر فضای ورزشگاه‌ها به محیطی برای حضور بانوان و خانواده‌ها تبدیل شود، احتمالا فضا تلطیف می شود، چرا که استادیوم‌ها تبدیل به مکانی مجردی برای جوانان شده که تا حدی چارچوب‌ها را تخریب کرده است.
به نظر می‌رسد معضل این روز‌های ورزشی کشورمان نه فقط با توقعات از کمیته انضباطی، که با همکاری تمامی نهاد‌ها و زیرسازی‌های فرهنگی و اجتماعی گسترده و حساب شده قابل کنترل و حل می‌باشد.
انتهای پیام/
اخه این کجاش فوتباله اون از کیفیت بازی اون از حیف میل پول مردم مخصوصا توسط اون دوتا تیم که تازه سرآمد باقی تیما هستند تو این اوضاع و احوال اقتصادی که مردم شرمنده زن و بجشونن
جمع کنید بیش از اینم خودتونو مدیون مردم نکنید