حسن بشیر، رییس هیئت مدیره انجمن سواد رسانهای و استاد دانشگاه امام صادق در گفتوگو با خبرنگار
حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره فهم متن رسانهای اظهار کرد: هر سواد رسانهای معطوف به فهم رسانهای میشود. متن، در این وضعیت یک حوزه محتوایی مشخصی است که در چارچوبهای خاص خودش محصور است. سواد رسانهای درصدد فهم این محتوا و تحلیل آن است.
او افزود: این تحلیل میتواند یک تحلیل جدا شده از سایر محتواهای دیگر رسانهای باشد. به عبارت دیگر، تحلیل کامل سواد رسانهای زمانی صورت میگیرد که بتوان بین محتواهای گوناگون رسانهای یک پل ارتباطی برای تحلیل ایجاد کنیم. بدون توجه به سایر متون رسانهای مرتبط نمیتوان به یک سواد مؤثر رسانهای رسید.
بشیر درباره سواد گفتمانی توضیح داد و گفت: سواد گفتمانی به معنای فهم یک حرکت درونی برای شناخت است که اگر تشابهها و تمایزهای موجود میان گفتمانها را نتواند تشخیص دهد، فهم مؤثر و قابل طرح که منجر به یک اقدام مفید باشد، را ایجاد نخواهد کرد. بنابراین، فهم فکر، فهم گفتمانها است. تولید فکر نیز به نحوی هژمونیک کردن گفتمان است. فکری که نتواند غالب و مسلط شود، یک فکر مؤثر، مفید و کارساز نیست.
بیشتر بخوانید: ماجرای مدارس وحشتناکی که دانشآموزان را فراری میدهد
سواد گفتمانی تحلیل رابطه متن و فرامتن رسانهای است
این استاد دانشگاه بیان کرد: سواد گفتمانی تحلیل رابطه متن و فرامتن رسانهای است و سواد گفتمانی، شناخت گفتمانهای گوناگون برای تحلیل متن رسانهای است. بدون شناخت کافی فکر غالب که همان گفتمان مسلط است، نمیتوان محتوای رسانهها را شناخت و روابط این محتوا را با سایر محتواها به دست آورد.
بشیر افزود: نیازمند خارج شدن از متن و کشف روابط بین متنی و فرامتنی هستیم. این وضعیت را نمیتوان در سواد رسانهای به دست آورد. سواد رسانه ای، در چارچوبهای خودش حرکت میکند و تعاریف خاص خود را دارد. این کار تنها از تحلیل گفتمان و سواد گفتمانی برمی آید.
رییس هیئت مدیره انجمن سواد رسانهای بیان کرد: برای فهم متن رسانهای فقط سواد رسانهای داشتن کافی نیست. سواد رسانهای مرحله آغازین برای فهم متن رسانهای است و مرحله کاملتر سواد گفتمانی است. بنابراین، میتوان این دو سواد را مکمل همدیگر دانست. بدون شناخت مقدمات فهم متن رسانه ای، نمیتوان تحلیل گفتمانی و سواد گفتمانی را به یک سواد مسلط و غالب تبدیل کرد.
انتهای پیام/
آیا برای فهم متن رسانهای فقط سواد رسانهای داشتن کافی است؟