واسط مغز و رایانه از مجموعه‌ای از حسگرها و اجزای پردازش سیگنال تشکیل می‌شود که فعالیت مغزی افراد را مستقیماً به یک سری سیگنال‌های ارتباطی یا کنترلی تبدیل می‌کند. در این سامانه ابتدا باید امواج مغزی را با استفاده از دستگاه‌های ثبت امواج مغزی ثبت کرد که معمولاً به دلیل دقت زمانی بالا و ارزان بودن و همچنین استفاده آسان، از الکتروانسفالوگرافی برای ثبت امواج مغزی استفاده می‌شود. الکترودهای EEG در سطح پوست سر قرار می‌گیرند و میدان الکتریکی حاصل از فعالیت نورون‌ها را اندازه‌گیری می‌کنند. در مرحله بعد این امواج بررسی شده و ویژگی‌های موردنظر استخراج می‌شود و از روی این ویژگی‌ها می‌توان حدس زد که کاربر چه فعالیتی را در نظر دارد.

از آن جایی که هنوز سرعت و دقت این سیستم‌ها به حد قابل قبولی نرسیده هنوز به صورت تجاری وارد بازار نشده‌ است. اما از آن جایی که این سیستم‌ها روش نوینی برای برقراری ارتباط، خصوصاً برای افرادی که از نظر جسمی معلول هستند، فراهم می‌کنند، گروه‌های پژوهشی زیادی روی این سامانه‌ها کار می‌کنند و امید است که در آینده‌ای نزدیک بتوان به سامانه‌هایی با سرعت و دقت بالا دست پیدا کرد.

این مطالعه بر روی مغز افرادی انجام شد که تجربه قبلی از فناوری BCI نداشتند. در این تحقیق، افراد به دو گروه تقسیم شدند. به گروه اول این وظیفه داده شد که تصور کنند که در حال تکان دادن دست‌ها یا پاهای خود هستند؛ وظیفه‌ای که نیاز به استفاده از سیستم حرکتی مغز دارد. به گروه دوم نیز گفته شد حروف نمایش داده شده روی صفحه نمایش را شناسایی و انتخاب کنند که مرکز بینایی مغز را درگیر می‌کرد.

این مطالعه نشان داد که گروه دوم از همان ابتدا در کارهای بصری نتایج خوبی کسب کردند و تمرینات بعدی نتایج آزمایش را بهبود نبخشید، در حالی که سیستم حرکتی مغز یک جزء پیچیده‌تر از مغز است و به تمرین نیاز دارد.

محققان برای ثبت تغییرات احتمالی، مغز افراد مورد آزمایش را قبل و بعد از BCI مورد بررسی قرار دادند.

دکتر "تیل نیرهاوس" از موسسه علوم شناختی و مغز مکس پلانک می‌گوید: ما می‌دانیم که آموزش بدنی فشرده بر شکل‌پذیری و انعطاف مغز تأثیر می‌گذارد. شکل‌پذیری در اینجا به معنای تغییر مغز بسته به نحوه استفاده از آن است.

دکتر "کارمن ویدوره" محقق دانشگاه ناوارا نیز گفت: ما از خودمان پرسیدیم که آیا این تأثیرات بر قابلیت شکل‌پذیری مغز نیز در کارهای آزمایشی صرفاً ذهنی BCI اتفاق می‌افتد. به عبارت دیگر اینکه افراد به یک کار بدون انجام دادن آن فقط فکر کنند.

در نهایت مشخص شد که نحوه فکر کردن انسان در واقع به شکل قابل مشاهده روی مغز وی تاثیر می‌گذارد.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/