به گزارش گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از بوشهر، امروز سی و نهمین سالروز عملیات مروارید است. عملیاتی که ۶۷ روز پس از آغاز جنگ تحمیلی در خلیج فارس انجام گرفت و در آن، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با اجرای عملیاتی جسورانه، ضمن انهدام اسکله‌های نفتی «البکر» و «الامیه»، چندین ناو جنگی و هواپیمای دشمن را به قعر دریا فرستاد.

در این عملیات، دریادلان نیروی دریایی ارتش ناوچه موشک‌انداز پیکان به فرماندهی شهید محمد ابراهیم همتی از پایگاه دریایی بوشهر دل به خلیج فارس زدند و در رویارویی با رژیم بعث عراق حماسه‌ای به یادماندنی آفریدند.

پس از ساعت‌ها نبرد بی‌امان، هنگام ظهر در حالی که دلاورمردان نیروی دریایی آخرین گلوله‌های خود را به سوی دشمن نشانه می‌رفتند، چند موشک به ناوچه پیکان برخورد کرد و ناوچه همراه با چند سرنشین شجاع خود در دل آب‌‎های شمال خلیج فارس، جای گرفت.

آنان با حمله به پایانه‌هاى صدور نفت «البکر» و «الامیه» عراق، ایـن پـایـانـه‎هـا را مـنـهـدم کـردند و پـرچـم ایران را بر مرتفع‎ترین دکل این پایانه‌ها به اهتزاز درآوردند.

در عملیات مروارید تیز پروازان نیروی هوایی در پایگاه ششم شکاری بوشهر در کنار دریادلان نیروی دریایی ارتش حماسه ساز شدند و نتایج ارزشمند عملیات مروارید موجب شد که به فرمان امام خمینی هفتم آذر روز نیروی دریایی ارتش نام گیرد.

راوی مروارید

به بهانه این روز به سراغ مجید پورعبدالله می‌رویم. جانباز و از بازماندگان عملیات مروارید و ناوچه پیکان.

صبح پنجم آذر در حالی که دو روز به سالروز عملیات مروارید باقی مانده با آقای پورعبدالله تلفنی گفت گو می‌کنیم. به شدت سرماخورده. از صدایش مشخص است. با این‌که حالش چندان مساعد نیست، اما وقت می‌گذارد و برایمان از روز واقعه می‌گوید.

مجید پورعبدالله در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از بوشهر، گفت: ۲۵ سال داشتم و در پایگاه دریایی بوشهر کار می‌کردم ششم آذر ۱۳۵۹ در حالی که ۶۶ روز از آغاز جنگ تحمیلی گذشته ساعت حدود ۱۷ بود که همراه با دیگر همرزمان سوار بر ناوچه پیکان راهی خلیج فارس شدیم. فرمانده، شهید امیر دریادار همتی بود و مقصد سکو‌های نفتی غول پیکر البکر و الامیه عراق.

این جانباز نیروی دریایی ارتش افزود: تکاوران با دو فروند بالگرد در کنارمان بودند و شناور «فردوس یک» متعلق به شیلات و یک یدک‌کش هم مهمات حمل می‌کردند. این دو شناور جلو بودند و ناوچه پیکان را تا سکوی نفتی نوروز هدایت می‌کردند.

او ادامه داد: بالگرد‌ها حدود ساعت ۹ یا ۱۰ شب بود به سمت سکو البکر رفتند. تکاوران متوجه شدند که سکو‌های البکر و الامیه پر از نیروی عراقی است. ۵۰ نیروی عراقی با لباس غواصی در سکو البکر بودند که اگر مشکلی برایشان پیش آمد بتوانند وارد دریا شوند. سکوی البکر در یک مایلی یعنی هزار و ۸۵۰ متری سکوی نوروز ما بود. فرمانده تکاوران خبر داد که به سمت سکو نیایید، عراقی‌ها قصد دارند ما را گروگان بگیرند.

پورعبدالله گفت: ساعت ۲ بامداد هفتم آذر شهید امیر همتی فرمانده ناوچه گفت باید به سمت سکوی البکر برویم و تکاوران را نجات بدهیم. حرکت کردیم. با زاویه‌هایی که تکاوران به ما معرفی کردند داستان برعکس شد و  عراقی‌ها گروگان ما شدند.

او بیان کرد: ۱۰ تکاور ایرانی در سکوی البکر بودند. عراقی‌ها چراغ یا فانوس‌های دریایی دور و بر کانال را خاموش کرده‌بودند که کسی نتواند وارد کانال شود، اما به هر ترتیبی بود ساعت ۴ صبح ناوچه پیکان در اسکله البکر پهلو گرفت. عراقی‌ها به سمت سکوی الامیه رفتند. این سکو با البکر یک مایل دریایی (هزار و ۸۵۰ متر) فاصله داشت. البته ۱۰ تکاورشان نتوانسته بودند فرار کنند که آنها را دستگیر کردیم و به ناوچه آوردیم. اسیران عراقی را در قسمتی از ناوچه به نام باشگاه افسران جا دادیم و یکی از نیروهایمان مراقبشان بود.با توجه به اینکه درگیر عملیات بودیم هیچ کدام شب قبل شام نخورده بودیم با این وجود شام خود را به اسیران عراقی دادیم. سیر نمی‌شدند. خیلی گرسنه بودند. از آن‌ها پرسیدیم چرا این قدر گرسنه‌اید گفتند دو – سه ماه است روی سکو هستیم و با توجه به اینکه دریا شرایط مساعدی ندارد بالگرد غذا را پرتاب می‌کند که خیلی‌هایشان درون دریا می‌افتد و به دست ما نمی‌رسد. رفتارمان با آن‌ها خوب بود فکر نمی‌کردیم که دشمن هستند.

پورعبدالله گفت: ناوچه پیکان مرتب از سکوی البکر جدا می‌شد تا ببینیم کشتی‌های عراقی کجا هستند. ۵ صبح بود که سه ناوچه عراقی از سکوی الامیه به سمت ما آمدند که هر سه را منهدم کردیم. رفتیم به سمت سکوی الامیه. سکویی که مانند البکر عظیم بود و نفتکش‌های غول پیکر آنجا نفت بار می‌زدند. البته آن روز‌ها نفتکشی آن‌جا نبود. هفت ناوچه، یک هواپیما و یک بالگرد را منهدم کردیم.

او سپس به لحظه اصابت موشک به ناوچه پیکان اشاره کرد و افزود: ساعت حوالی ۶ صبح بود که یک موشک به ناوچه پیکان برخورد کرد. در سکو پهلو گرفتیم. پایگاه هوایی بوشهر به عنوان یگان پشتیبان مراقب ما بودند. تا ساعت ۱۱ درگیر بودیم. ۱۰ دقیقه ای بود که از سکو جدا شده بودیم که موشک به ناوچه خورد. موتورخانه از کار افتاد. در همین حال و هوا یکی از نیرو‌ها داد زد که موشک دوم در حال نزدیک شدن است. این موشک به زیر پل فرماندهی اصابت کرد و ۱۵ دقیقه بعد پیکان در خلیج فارس غرق شد. همه درون آب افتادیم. برخی از رزمندگان بر اثر فشارضرب موشک به شهادت رسیدند. ۱۸ نفر با بدن زخمی در آب بودیم. آب دریا سرد بود. زخمی هم بودیم. شرایط بسیار بدی بود.

پورعبدالله بیان کرد: تا حدود ساعت ۶ بعدازظهر درآب شناور بودیم تا این‌که ناوچه‌ای توانست پنج نفرمان را نجات دهد. بعضی از همرزمان ۴۸ ساعت بعد از آب گرفته شدند.در حالی که ناوچه برای نجات ما تلاش می‌کرد، صدای هواپیمای خودی را شنیدم که به ناوچه عراقی راکت زدند.من و یکی دیگر از زخمی‌ها با یک فروند بالگردی که روی سکوی نوروز بود، به بوشهر منتقل شدیم.

او ادامه داد: من ترکش در سرم بود و از ناحیه کمر و زانو آسیب دیده بودم. البته فشار دریا را هم باید به آسیب‌ها اضافه کرد. بیش از یک ماه درگیر بیمارستان بودم.

این جانباز و بازمانده عملیات مروارید از وفاداری ترکش گفت و افزود: ترکشی که به سرم خورد یار وفاداری است که هنوز همراه من است.

مروارید نیروی دریایی عراق را فلج کرد

عملیات مروارید با پشتیبانی نیروی هوایی ارتش برای بمباران بندر ام‌قصر و دو سکوی نفتی مهم البکر و الامیه عراق در ساحل اروندرود انجام گرفت.در این عملیات، علاوه بر نابودی اسکله نفتی البکر و الامیه، رزمندگان ایرانی چندین ناو جنگی و هواپیمای دشمن را به اعماق دریا فرستادند.

این عملیات تکمیل‌کننده دو عملیات پیشین نیروی دریایی ارتش بود که با مجاهدت «نیروی رزمی ۴۲۱» اجرا شده بود.آن دو عملیات به نام‌های «اشکان» و «شهید صفری» معروف شدند.

در این عملیات چهار فروند ناوچه موشک‌انداز عراقی کلاس «اوزا» و هفت فروند شناور دیگر عراقی غرق، و ۶ فروند میگ-۲۳، یک فروند میگ-۲۱ و یک فروند بالگرد سوپر فرلون نیروی هوایی عراق سرنگون شد.پس از عملیات مروارید، نیروی دریایی عراق نتوانست کمر راست کند و سکو‌های نفتی البکر و الامیه که بزرگترین پایانه نفتی عراق بود، از کار افتاد.

سکوی البکر را با مهمات خود بعثی‌ها منفجر کردیم

امیر دریادار ناصر سرنوشت، پیشکسوت دفاع مقدس در دوران جنگ تحمیلی، چندی پیش گفته بود، مهمترین هدف عملیات مروارید شکستن دست و پای دشمن در عرصه دریا بود.

او گفت: صدام اعلام کرده بود مسیر اقتصادی ایران، در صادرات نفت را بسته است و این مساله برای نیروی دریایی قابل تحمل نبود بنابراین نخستین عملیات ویژه نیروی دریایی ارتش در پاسخ به این ادعای صدام به عنوان عملیات شهید صفوی صورت گرفت.

دریادار سرنوشت افزود: درعملیاتی با حضور هفت تکاور نیروی دریایی، پرچم جمهوری اسلامی ایران را بر سکوی نفتی البکر عراق به اهتزاز در آوردیم. صدام ۴۵۰ تفنگدار دریایی را مامور بازپس‌گیری این سکوی نفتی کرد، اما ما سکو را با مهمات عراقی‌ها منفجر کردیم.

او بیان کرد: بعد از این عملیات ما تنگه هرمز را بر روی نفتکش‌های رژیم بعثی بستیم و آن‌ها نتوانستند حتی یک لیتر نفت صادر کنند و مجبور شدند بر نیروی هوایی خود متکی شوند.

عملیات مروارید توانمندی‌ جمهوری اسلامی را در دریا نشان داد

امیر دریادار حبیب الله سیاری معان هماهنگ کننده ارتش و فرمانده پیشین نیروی دریایی ارتش، چندی پیش، از جمله نتایج عملیات مروارید را شکست کامل نیروی دریایی عراق عنوان کرده بود.

او، دومین نتیجه این عملیات را سیادت جمهوری اسلامی بر شمال خلیج‌فارس تا امروز اعلام کرده و گفته بود، سومین نتیجه انهدام پایانه‌های نفتی البکر و الامیه و وارد کردن ضربه بزرگ به اقتصاد دشمن و چهارمین نتیجه محاصره دریایی کشور دشمن با نگرش به اینکه بالای ۹۰ درصد از صادرات و واردات کشور دشمن از طریق دریا انجام می‌گیرد و با انهدام دو سکوی نفتی توان اقتصادی دشمن کاملا شکست خورد و اگر کشور‌های دیگر به آن کمک نمی‌کردند هیچ گاه نمی‌توانست جنگ را ادامه دهد.

فرمانده پیشین نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران گفت: نتیجه دیگر عملیات مروارید نشان دادن توانمندی‌های نظام جمهوری اسلامی در عرصه دریا بود  تا کسی دیگر به فکر تعرض به منابع و منافع جمهوری اسلامی را در عرصه دریا نباشد.

مژده پاینده

انتهای پیام/ک