اثرات منفی کتک زدن فرزندان/سلامت روان فرزندان در گرو آگاهی والدین
کتک زدن فرزندان از موضوعات بحث بر انگیز میان روانشناسان و والدین است، با وجود اینکه روانشناسان، والدین را از چنین کاری منع میکنند.
محمدامین معتمدی راد کارشناس روانشناسی در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد،گفت:کتک زدن کودکان یک حرکت آنی است که به شدت در روح و روان کودک تاثیر گذار و آثار بلند مدتی را به دنبال دارد.او ادامه داد: اینکه والدین فرزندان خود را تحت شرایط فشار عصبی کتک میزنند، این رفتار اشتباه را توجیه نمیکند و هیچ سودی ندارد و تبعات جبران ناپذیری در پی خواهد داشت.
کارشناس روانشناسی با تاکید بر اینکه تربیت فرزند در سنین سه تا ۷ سال از سال های حیاتی برای تربیت فرزند محسوب می شود، گفت: طبق تجربیات روانشناسان غالب ۷۰ تا ۷۵ درصد مردم عواقب این کار را نمی‌دانند و آگاهی ندارند.
معتمدی راد ضمن تشریح اثرات منفی کتک زدن فرزندان، افزود:
۱-اعتماد به نفس فرزند ازبین میرود.
۲-احساس گناه میکند و هر کاری که انجام میدهد فکر میکند که اشتباه است.
۳-باعث دور شدن فرزند از خانواده و در نهایت پناه بردن به دوستان می شود.
۳-رفتاری که والدین انجام میدهند، ازجمله:پرخاشگری، کتک زدن، بچه همان کار را در جامعه یا مدرسه از خود نشان میدهد.
۴-باعث افسردگی در فرزندان می‌شود.
۵-افرادی که در چنین خانواده‌هایی رشد میکنند بر این باورند که خانواده دوستشان ندارد و در سنین بزرگسالی با عواقب جبران ناپذیر از جمله اعتیاد رو به رو خواهند شد.
۶-فرزندان ترسو بار می‌آیند.
راهکارهای جایگزین کتک زدن فرزندان
کارشناس روانشناسی گفت: والدین می توانند به هنگام عصبانیت راهکارهای جایگزین را برای تربیت فرزندان در پیش گیرند.
۱-تغافل (غفلت زدن)
او تصریح کرد: والدین به جای اینکه به رفتار غلط فرزندشان خشونت نشان بدهند، می‌توانند با روش‌های مختلف مثل نادیده گرفتن برخی رفتار‌های غلط کوچک فرزند که موثرتر از عکس العمل نشان دادن است و برخی برخی مواقع واکنش در برابر این رفتار‌ها موجب تشدید آن‌ها خواهد شد، البته این بدین معنا نیست که شما نباید در قبال رفتار‌های خطرناک فرزندتان عکس العمل نشان ندهید، اما لازم نیست که به هر رفتاری که فرزندتان برای جلب توجه انجام میدهد توجه کنید.
۲-پاداش دادن
معتمدی راد افزود: به جای اینکه فرزندتان را به خاطر یک رفتار بد کتک بزنید، به او برای رفتار‌های خوب، پاداش دهید. تقویت رفتار‌های خوب، رفتار‌های بد را سریع‌تر ازبین می‌برد و می‌توانید هر از گاهی فرزندتان را با پاداش دادن غافلگیر کنید تا بدین وسیله انگیزه او در اصلاح رفتار هایش افزایش یابد.
او ادامه داد: پاداش باعث می‌شود فرزند بر رفتار‌هایی که باید انجام دهد تمرکز کند نه رفتاری که موجب کتک زدن او می‌شود.
۳- استفاده از دستورات کوتاه، روشن و شفاف به جای انواع دستورات سخت و مبهم
کارشناس روانشناسی گفت: والدین گاهی اوقات به فرزند دستوری میدهند که زمان مناسبی نیست به عنوان مثال: بچه در حال تماشای تلویزیون است و عملا مخالفت از خود نشان میدهد و والدین در همان لحظه پافشاری میکنند و با داد و فریاد و کتک زدن مواجه خواهند شد.
شرایط درخواست صحیح به اینگونه است که: ۱- همیشه دستور را به صورت واضح بیان کنید. به طور مثال جملاتی از قبیل دختر خوبی باش یا عزیزم کار بد نکن هیچ مفهومی برای فرزندتان ندارد. به جای اینها منظورتان را کوتاه بیان کنید. مثلا: در مهمانی بدون اجازه به وسیله کسی دست نزن.
۲- از جملات کوتاه و کلمات کمتر برای دستور دادن استفاده کنید.
۳-هیچ توضیح اضافه‌ای را به دلیل اینکه ممکن است جنبه سرزنش پیدا کند، در دستور دادن به کار نبرید.
۴-هنگام دستور دادن، چون تمرکز روی رفتار است، نه روی اشخاص، اسم کودک را هنگام دستور دادن صدا نزنید. مثلا بگویید عزیزم وسایلت را جمع کن.
۵- قبل از دستور دادن کار‌های خوب و مثبت کودکتان را به او بگویید و او را تشویق کنید سپس در انتها خواسته خودتان را بیان کنید.
۶- برای اجرای دستورهایتان صبور باشید. هر وقت احساس کردید که کودک ممکن است دستور شما را انجام ندهد، خواسته خود را بیان نکنید.
معتمدی راد افزود: والدین باید به این نکته توجه کنند که تنبیه و کتک زدن نتیجه‌ای قطعا جز پرخشگری و ترسو بودن و... در فرزندان نخواهد داشت و یکی از دلایلی که فرزندان خوب تربیت نمی‌شوند یا ارتباط خوبی با والدین ندارند ناآگاهی والدین است، و سبب گسترده شدن روز به روز مشکلات خواهد شد.
او تصریح کرد: والدین باید اول از همه اطلاعات لازم را یاد بگیرند بعد فرزندشان را تربیت کنند همان طور که برای خرید یک وسیله مثلا تلویزیون اول به سراغ اطلاعات از کیفیت و قیمت می رویم و بعد خریداری می‌کنیم، که متاسفانه در تربیت فرزندان و روابط بین همسران این کاربا تعلل و ناآگاهی صورت می گیرد و در نهایت عدم آگاهی باعث این اتفاقات جبران ناپذیری خواهد شد.
انتهای پیام//ز.ق
من ۱۱ سالمه ولی از وقتی یادمه دارم کتک می‌خورم
۳ ساله که بودم تو شلوارم جیش میکردم منو تو دستشویی به طرز فجیعی میزد خواهرم هم همینطور.....
هر دفعه هم که منو میزنه احساس تنفرم به مادرم بیشتر و بیشتر میشه
دلم میخواد بچه یک نفر دیگه باشم
خیلی بهتر از مسائل سیاسی و بی ارزش بود...
مسائل سیاسی سر وقت خودش، مسائل غیر سیاسی هم همینطور.
شما نمیتونی وقتی یه مشکل سیاسی پیش میاد، بیاد سایت و مقاله روانشانسی رو بخونی و توقع داشتی که مشکل رو حل کنه و برعکس. پس خواهشا موقع کامنت گذاشتن جوگیر نشید.