به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، میوهای پر از خاصیت که کمتر کسی به سراغ آن میرود و مربای آن میتواند در دسترسترین فرآورده آن باشد. پوست بالنگ بیشتر برای تهیه مربا مورد استفاده قرار میگیرد و همچنین به عنوان ضدعفونی کننده و صفرابر نیز مصرف سنتی دارد. بر اساس تحقیقات جدید نیز اثرات ضد التهابی و کمکنندگی قند خون در گیاه بالنگ تایید شده که این امر نشان از تاثیر این گیاه در درمان مرض قند (دیابت) و آلزایمر است.
بالنگ: ۲ عدد
شکر: هم وزن بالنگ
گلاب: یک چهارم لیوان
زعفران دم کرده: به میزان لازم
۱. بالنگهایی را انتحاب کنید که برجستگی کمتری روی پوست داشته باشند تا به سهولت پوست را جدا کنید. برای جدا کردن پوست، از کارد میوهخوری تیز استفاده کنید و یک لایه نازک از روی پوست بالنگ بردارید. اگر مقداری از پوست باقی ماند اشکالی ندارد، چون باعث عطر بیشتر مربا میشود، اما اگر این مقدار زیاد باشد موجب تلخ شدن مربا میشود.
۲. بعد از اینکه پوست را جدا کردید بالنگ را از وسط به دو نیم کنید و بخش داخلی (مغز) را درآورید و آب یکی از بالنگها را گرفته و صاف کنید که بعداْ به مربا اضافه شود و بخش سفید رنگ پوست که شبیه پنبه است را برای مربا جدا کنید و توسط قیچی یا کارد به قطعات تقریباً ۱ در ۲ سانتی متر ببرید. سعی کنید قطعات کوچک نباشد بعد آن را وزن کنید تا وزن شکر به دست بیاید.
۳. بالنگ را به مدت ۱۲ ساعت در آب خیس کنید. در این مدت مقداری آب جذب میکند.
۴. شکر را با دو لیوان آب بجوشانید تا برای مربا آماده باشد.
۵. بعد از ۱۲ ساعت بالنگها را از آب خارج کنید و با دست فشار دهید تا آب آن گرفته شود سپس در ظرفی آب بریزید و بالنگها را بجوشانید. دو بار این کار را تکرار کنید تا تلخی مربا گرفته شود. دقت داشته باشید که زیاد نجوشد؛ هر بار ۱۰ دقیقه کافیست. هر چه میزان آب هنگام جوشیدن بیشتر باشد تلخی آن زودتر گرفته میشود.
۶. پس از این مرحله بالنگ را روی صافی بریزید و چند بار آب سرد رویش بریزید بعد با دست فشار داده و آبش را بگیرید و در شهد بیندازید. آب صاف شده بالنگ را به جای آبلیمو اضافه کنید (از شکرک زدن شهد غلیظ جلوگیری میکند) شعله را روشن کنید و صبر کنید تا بالنگ کاملاً بپزد و شهد کمی برایش باقی مانده و شیشهای شود. در آخر گلاب و زعفران اضافه کنید و صبر کنید دو سه جوش بزند و شعله را خاموش کنید.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/