به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، خودرو آبسوز، نام اختراع جدیدی است که بعد از طرحهای ترافیک، ذوجوفرد و ... ایران را از آلودگیهوا نجات بدهد؛ اختراعی رویایی که طرفدارنش آن را عامل نجات میدانند و به گفته مخالفانش، کلاهبرداری بیش نیست.
گرانی بنزین و آلودگی شدید هوا در مناطق مختلف ایران، دوباره تب بحثها درباره خودروهای آبسوز را افزایش داده است، خودروهایی که اگر مثل اسمش به جای بنزین، از آب انرژی بگیرد، دیگر کلید اصلی بسیاری از بحرانهای زیستمحیطی چه در ایران و چه در جهان پیدا شده است.
چند سال پیش بود که فردی با ارسال نامهای معصومه ابتکار، رییس وقت سازمان حفاظت از محیطزیست از اختراع خودرویی خبر داد که انرژی آن از آب تامین میشود، خودروهایی که در دنیا به خودرو آبسوز معروف هستند.
مخترعین در دنیا سالهاست که به دنبال اختراع چنین خودرویی هستند، خودرویی که شیوه کارکردش هم ساده است؛ مولکولهای هیدروژن آب را از اکسیژن جدا میکنید و بعد آن را میسوزانید تا سوخت تولید شود.
حالا با گذشت چند سال از این ماجرا با گرانی بنزین، شرکتی مدعی شده است که رویای مخترعین در سرتاسر دنیا را اجرایی را واقعی کردهاند، میگویند با ثبتنام در این سایتشان و پرداخت هزینهای چند میلیون تومانی خودروی شهروندان را آبسوز میکنند.
مخترع این سیستم گفته بود: «فقط با نصب سامانهای بر روی خودروی شخصی که زمان نصب ان ۴۵ دقیقه طول میکشد و تهیه کردن قرص شیمیایی ساختهشده و استفاده در باک بنزین خودرو به همراه آب خودروی شما روشنشده و کار میکند. هزینه نصب سامانه در بازار با همکاری دولت ۶۰۰هزار تومان و بدون همکاری دولت ۲.۵ میلیون تومان هزینه میبرد که بعد از نصب آن میتوان با خرید قرصهایی با قیمت حداکثر ۱۰۰۰ تومان خودروی خود را آب سوز کرد.»
خودروی آبسوز؛ خیال یا واقعیت؟
تا اینجا همهی داستان قشنگ است؛ هر راننده چند میلیون تومان پرداخت میکند و دیگر نه هوای شهر را آلوده میکند و نه نیازی به پرداخت هزینهی بنزین است.
اما داستان به این سادگیها نیست و گره عظیمی در آن وجود دارد که میتواند همه این رویا را به هم بزند؛ «انرژی جدایی هیدروژن از بنزین از کجا تامین میشود؟»
حسین رضا شهید زاده، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوا، در این رابطه گفت: «جدایی هیدروژن از آب خود نیاز به انرژی زیادی دارد و در نتیجه این چرخه اصلا به صرفه نیست. این کار شدنی هست، ولی شرایط خاص خودش را دارد و تلفات انرژی زیاد یکی از این شرایط است.»
از سویی استفاده از این نوع خودروها میتوانند پیامدهای ترسناکی هم داشته باشد، هیدروژن عنصر قابل اشتعالی است و، چون این عنصر به شکل گاز است به راحتی منفجر میشود.
همچنین به نظر میرسد، داستان کاهش انتشار آلودگی هوا با سوزاندان آب هم چندان واقعی به نظر نرسد.
شهیدزاده میگوید: «در این خودروها هیدروژن از مصرف انرژی زیادی به دست میآید که همین تامین انرژی میزان زیادی آلودگی تولید میکند. پس اگر به کل چرخه را نگاه کنیم عملا باز هم آلودگی زیادی به وجود میآید، البته محل تولید آلودگی از شهرها به نیروگاهها تغییر میکند.»
سازمان محیطزیست هیچ مجوزی نداده است
از سوی دیگر به نظر میرسد سازمان حفاظت از محیطزیست هم مانند چند سال پیش با این اختراع موافق نباشد و موضع آنها نسبت به چند سال پیش اصلا تغییری نکرده باشد.
بهزاد اشجعی، دبیر کمیته فنی صدور گواهی نامه زیستمحیطی، در این رابطه میگوید: «حقیقیت این است که این موضوع به لحاظ فنی امکان پذیر نیست و حداقل من که تخصصم مکانیک است، قانع نشدم. این طرح خام بود و ما را راضی نکرد. اصلا هیچ جایی این ایده تست نشده است. به هر حال باید مدارک به ما ارائه شود و اینکار صرفا ادعای مخترعین است. اما هنوز مستنداتی که عملکرد این سیستم را در کاهش آلودگی هوا اثبات کند، به سازمان محیط زیست ارایه نشده است.»
با وجود مخالفت سازمان محیطزیست، سایت ثبتنام برای آبسوز کردن خودروها راهاندازی شده است.
به طور کلی برای اختراع و تولید یک خودرو نیاز به دریافت مجوز از سازمان استاندارد و سازمان محیطزیست وجود دارد، اما در رابطه بحث «آبسوز کردن خودروها» تکلیف قانون دریافت محوز اصلا مشخص نیست.
دبیر کمیته فنی صدور گواهی نامه زیستمحیطی، در این رابطه میگوید: «باید ببینیم این سیستم از کجا مجوز گرفته است، راه اندازی چنین سایتی باید چهارچوب داشته باشد. این موضوع چیز جدیدی است و باید درباره آن بحث شود. سازمان محیطزیست باید چنین قدرتی داشته باشد که در چنین مواقعی از آن مجوز دریافت شود.»
منبع: نیو صدر
انتهای پیام/