نسیم عربامیری نویسنده سریال «حکایتهای کمال» در گفت و گو با خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: نگارش «حکایتهای کمال» حدود شش ماه طول کشید و ما به عنوان نویسندگان این مجموعه تلاش کردیم کاری جذاب و شیرین برای مخاطبان تلویزیون خلق کنیم. من به شخصه معتقد به ایجاد حال خوب و دادن امید به مخاطب هستم و از آنجا که خودم سالها در حوزه ادبیات مکتوب کار کردهام به اقتباس از آثار مکتوب هم علاقمند هستم. حتی فیلمنامه نویسی را با اقتباس از نخستین کتاب خودم آغاز کردم و سالها پیش مجموعه انیمیشن پنجاه و دو قسمتی بر اساس این کتاب در مرکز صبا مصوب شد و فیلمنامههایش نیز توسط خود من نگارش و آماده شد. متاسفانه آن کار به خاطر شرایط مالی تهیهکننده و هزینههای بالا تا امروز به تولید نرسیده، اما زمینهای شد که من به شکل جدی و حرفهای به فیلمنامه نویسی ورود کنم.
نویسنده فیلم سینمایی «شکلاتی» درباره روند شکلگیری فیلمنامه «حکایتهای کمال» گفت: ما به عنوان نویسندگان فیلمنامه ساعتها با هم جلسه میگذاشتیم و درباره طرحها و فیلمنامهها گفت و گو کردیم. کار ابتدا قرار بود برای مخاطب کودک و نوجوان ساخته شود و بعد از نگارش، فیلمنامهها به قدری روی کاغذ جذاب و بانمک از کار در آمده بود که تصمیم گرفته شد خانواده نیز در کار دخیل شود تا علاوه بر کودک و نوجوان، خانوادههایشان نیز به تماشای سریال بنشینند. خوشبختانه اتفاق افتاد و آنطور که از مخاطبان بازخورد گرفتهام این کار از هر سنوسالی مخاطب دارد. دلیل آن هم روشن است اول اینکه این فضا و دیدن حوضهای قدیمی، مرغ و خروس در حیاط خانه و بازیهای قدیم کودکانه برای کودکِ آپارتمان نشین امروز که مدام با لپتاپ و تبلت بازی سروکار دارد، غریب و کنجکاو برانگیز است و از آنجا که کودکان کنجکاو هستند تا در مورد ناشناختهها و نادیدهها بیشتر ببیند و بدانند جذب فضای سریال شدهاند و بزرگسالان نیز به خاطر اینکه فضای سریال را زندگی کردهاند و این فضا را دیدهاند، حس نوستالژیک آن را دوست دارند.
نویسنده سریال «مرضیه» درباره اهمیت کار برای کودکان و نوجوانان گفت: من معتقدم بزرگسالان کمتر در بزرگسالی تغییر و تحول برایشان اتفاق میافتد، اما کودکان و نوجوانان بیشتر تحت تاثیر قرار میگیرند، چون شخصیت آنها در حال شکلگیری است. کودکان و نوجوانان امروز به شدت نیازمند تولیدات وطنی هستند که اگر این تولیدات نباشد در آینده با جمعیت جوانانی روبهرو میشویم که نه تنها هیچگونه آشنایی با فرهنگ ایرانی ندارند بلکه علقهای نیز به سنتها و فرهنگ ما ندارند. اینجاست که اهمیت تولید کار فرهنگی برای کودکان و نوجوانان آشکارتر میشود.
عرب امیری گفت:من به شخصه چند سالی است که یکی از دغدغههای بزرگم تولید کار برای کودکان و نوجوانان شده است.چند سال پیش وقتی دنبال کتاب مناسب برای خواهرزادههای خودم بودم به قدری با کتابهای ضعیف روبهرو شدم که تصمیم گرفتم کتابهایی در این حوزه تولید کنم و خوشبختانه دو مجموعه کتاب اخیرم در حوزه کودک و نوجوان با ظاهری شکیل توسط انتشارات «کتاب نیستان» منتشر شده و نه تنها ابایی از کار برای کودکان و نوجوانان ندارم بلکه آن را کاری به مراتب دشوارتر و پر اهمیتتر از کار برای بزرگسالان میدانم. با این حال گاهی وقتها نویسندههایی که در حوزه بزرگسال شناخته شده هستند از نوشتن در حوزه کودک و نوجوان هراس دارند در حالی که کار در این حوزه به قدری تاثیر گذار و با اهمیت است که چه در حوزه فیلمنامه و چه در حوزه کتاب باید به شدت جدی گرفته شود. من اگر مدیر فرهنگی بودم در شرایط امروز جامعه بخش عمدهای از سرمایهگذاریام را روی کودکان و نوجوانان قرار میدادم.
نویسنده مجموعه تلویزیونی «یادداشتهای یک زنخانه دار» در ادامه گفت: «حکایتهای کمال» پیامهای زیادی دارد که در داخل سریال تنیده شده مثل اینکه «کمال» نوجوانی شجاع و تلاشگر است و در سریال میبینیم که مثلا چطور برای کشیدن برق برای خانه تلاش میکند. نمایش این ویژگیها از تلویزیون میتواند حس پشتکار و تلاش و پیگیری برای رسیدن به اهداف را در نوجوان تقویت کند یا عباس با اینکه ترسوست و تکیه کلامش این است که «بدبخت شدیم»، ولی با قرارگرفتن در کنار کمال وارد ماجراجوییهایی میشود که برای مخاطب جذاب است و همین قرارگرفتن این دو شخصیت با ویژگیهای متفاوت در کنار هم در سریال ایجاد طنز موقعیت کرده است. از همه اینها مهمتر اینکه جامعه ما این روزها به امید و حال خوب نیاز وافر دارد و خوشبختانه «حکایتهای کمال» توانسته حال خوبی در مخاطب ایجاد کند و به عنوان یک نویسنده هیچ چیز را از دادن حال خوب و امید به مخاطب مهمتر نمیدانم. هر چند به دلیل سختی شرایط تولید اتفاقاتی در تولید افتاده که با آنچه ما روی کاغذ نوشته بودیم تفاوتهایی دارد و به شخصه دوست داشتم کار در شرایط بهتری تولید شود.
انتهای پیام/