به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، معمولا هنرمند را به اخلاق می‌شناسند و او را الگویی در زندگی قرار می‌دهند تا در مواردی از زندگی از رفتار و منش وی الگوبرداری کنند.

هنرمندانی که در این چند ساله سعی بر این داشته اند که خودشان را به مردم نزدیک و نزدیک‌تر کنند، به جای آن‌ها و برای آن‌ها تصمیم بگیرند و در سرنوشت سازی آن‌ها در آینده تاثیر بگذارند و در مسائل مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مانیفست می‌دهند، هر روز ایران را به رنگی در می‌آورند، یک روز بنفش و روز دیگر آن را سیاه می‌کنند.

سلبریتی‌ها که متاسفانه در مسائل مختلف فرهنگی، اجتماعی و سیاسی دخالت می‌کنند و سعی می‌کنند جامعه را با نظر خود همراه کنند، زمانی که از آن‌ها خواسته می‌شود پاسخگوی رفتارشان باشند مطرح می‌کنند که زندگی خصوصی آن‌ها به کسی ارتباطی ندارد. از یک سو سلبریتی‌ها سعی می‌کنند در جامعه تاثیرگذار باشند، اما از سوی دیگر نه پاسخگوی اعمال و رفتارشان هستند و نه شان و شخصیت الگو شدن در جامعه را دارند؛ اخیرا مهراب قاسمخانی برای روز تولد خود یک پست در اینستاگرام انتشار می‌کند که امیرمهدی ژوله زیر آن پست با ادبیاتی بسیار نازل تولد قاسمخانی را به او تبریک می‌گوید و قاسمخانی نیز مانند ژوله با همان ادبیات جواب او را می‌دهد و می‌بینیم که به همین شکل به شوخی‌های جنسی و ناموسی با یکدیگر می‌پردازند.

وقتی چراغ راه یک جامعه افرادی باشند که اول از همه به خودشان احترام نمی‌گذارند، چگونه می‌توان انتظار داشت که به مردم آن جامعه احترام بگذارند؟ چگونه می‌توان انتظار داشت وقتی افکار عمومی کشور با به سمت یک جریان خاص سوق می‌دهند و سرنوشت آنان را نامعلوم و زندگی شان را مختل می‌کنند، بابت این عملشان از مردم عذرخواهی کنند؟ این‌ها همان شوخی‌های اروتیک است که در فیلم‌های به ظاهر طنزشان استفاده می‌کنند، اکنون می‌بینیم که در زندگی روزمره هم در یک فضای عمومی به راحتی از همان شوخی‌ها استفاده می‌کنند تا این گونه سبک دیگری از فرهنگ غربی را به جامعه تزریق کنند، سکان فرهنگ را باید به دست فرهنگی‌ها داد نه افرادی که ضدفرهنگ را در جامعه رواج می‌دهند.

منبع: راه دانا

انتهای پیام/