او افزود: آرزمجو ۱۲ سال از عمرش را با استفاده از چوب خلق هنر کرده و امروز توانسته از بستر شرکت تعاونی و راه اندازی آموزشگاه، برای ۲۰ نفر اشتغال ایجاد کند.
عباس زاده ادامه داد : امروز این حرفه زیبا در بسیاری از شهرها و استان ها با دستان پرتوان جوانان و نوجوان خودنمایی می کند. جوانان و حتی بانوان زیادی در خراسان جنوبی به این حرفه روی آورده اند تا هنرشان را بر تنه بی جان درختان حک کرده و از آن تصویری خلق کنند که گویای دنیایی از مفهوم است.
معاون صنایع دستی استان با بیان اینکه این کار در سبک های مختلف ساده و پیشرفته انجام می شود، اظهار کرد: بیشتر هنرمندان در سبک های پیشرفته کار می کنند که این امر رقابت را افزایش می دهد.
او ادامه داد: سبک پیشرفته نوعی طراحی با حجم سه بعدی بوده که در هنگام دست کشیدن روی کار، سطح یکسان است اما از دور پلکانی دیده می شود.
سوخته کاری روی چوب یا سوخت نگاری هنری با سابقه ای دیرینهاست که اشکال گوناگون در اعصار مختلف اجرا شده است. روش اجرای آن اغلب به صورت داغ گذاری بوده بدین صورت که فلزی را در آتش گداخته و آن را روی چوب قرار می داده اند.
بر اساس شواهد تاریخ، هنرسوخت نگار یا 'پیرو گرافی' ابتدا درسه هزار سال قبل در یونان قدیم شكل گرفت و سپس به شیوه سنتی در كشورهای اروپایی، آسیایی، استرالیا و آمریكا برای تزیینات مصنوعاتی نظیر موسیقی و وسایل آشپزخانه استفاده می شد.
هنر سوخت روی چوب، در ایران هنری به جای مانده از عهد صفویان بوده که در اوایل به صورت سوخت روی چرم انجام می شد، بدین صورت كه ابتدا طرح مورد نظر را روی چرم منتقل می كردند و سپس با استفاده از میله‌های داغ طرح مورد نظر را می سوزانند و از این كار بیشتر برروی جلد كتاب قرآن بكار می رفت.
در اواخر عهد صفویان این هنر كم كم از روی چرم بر روی انواع ظروف چوبی به خصوص پایه پیكره‌های چوبی انتقال یافت كه متاسفانه به علت دشوار بودن اجرای این تكنیک روی چوب كم كم از تعداد آثار سوخت روی چوب كاسته و در نتیجه این امر باعث از بین رفتن این هنر شد.
انتهای پیام / ط ا
