به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، روز گذشته خبری از سوی سازمان بیمه سلامت مبنی بر کاهش ۳۰ درصدی مراجعه مردم به مراکز درمانی در رسانهها منتشر شد؛ آمار و ارقامی که نشان میدهد کاهش توان اقتصادی سبب کاهش مراجعه مردم به بیمارستانها و دیگر مراکز درمانی شده است. این اتفاقات درحالی رخ داده که مدتهاست سازمان بیمه سلامت از بیمه اجباری رایگان اقشار مختلف مردم سخن گفته است؛ بیمهای که البته از نظر شهروندان چندان کارایی ندارد.
انگار همین دیروز بود که نمایندگان مجلس در گفتگوهای مکرر با رسانههای مختلف اعلام میکردند این موج گرانی هرگز به حوزه سلامت نخواهد رسید. حتی مدتی پیش همین نمایندگان مجلس با یک فوریت طرح ممنوعیت افزایش قیمت کالاها و خدمات ناشی از مدیریت مصرف سوخت که بیشتر شبیه یک شوخی بود، موافقت کردند. در این طرح پیشبینی شده است که هیات وزیران میزان افزایش بهای خدمات و کالاهایی را که تحتتاثیر افزایش بنزین هستند، اعلام کند. از همان روزها پیشبینی میشد که این افزایش قیمتهای خودسرانه به حوزه سلامت هم ورود کند.
اما آمارهایی که این روزها مسوولان بهداشت و درمان اعلام کردهاند، نشان میدهند موج گرانی خیلی زودتر از افزایش نرخ بنزین، حوزه سلامت را در برگرفته است؛ این را میتوان از کاهش مراجعات مردم به مراکز درمانی فهمید. درست از همان زمانی که به یکباره نرخ ارز افزایش سه تا چهار برابری را تجربه کرد و هرازگاهی به دلایل مختلف یکی از انواع داروها در کشور کمیاب میشد، زمزمههای گرانی خدمات درمانی به گوش میرسید.
از همان زمانی که بیماران از افزایش سهبرابری قیمت باتری قلب گلایه کردند و همان روزهایی که بسیاری از بیماران صعب العلاج تا روزها داروی مورد نیازشان را نمیتوانستند تهیه کنند، مشخص بود که خیلی زود این موج گرانی سراسر حوزه درمانی کشور را در بر خواهد گرفت.
با افزایش هزینههای زندگی در دولت روحانی، مردم طبقههای مختلف به ناچار از هزینههای زندگی خود کم کردند. مردم در شرایط اقتصادی کنونی از هزینههای ضروری بهداشت و درمان خود کم کردهاند تا آن را به هزینههای ضروریتر مانند خوراک و مسکن و... اختصاص دهند. نشانههای کاهش مراجعه مردم به مراکز درمانی و مواردی از این دست هم از سال ۹۷ هم نسبت به سال قبلتر آن دیده میشد.
حالا روز گذشته آقای کوروش فرزیان، معاون بیمه و خدمات سلامت بیمه سلامت درباره آخرین میزان مراجعه مردم به مراکز درمانی گفت: «آمار مراجعان به نظام خدمات درمانی کشور، نسبت به سال گذشته قریب به ۳۰ درصد کاهش یافته است. نرخ خدمات به گونهای شده است که هزینه درمان نسبت به درآمد خانوارها چشمگیر است. مردم برای مشکلات عادی به پزشک مراجعه نمیکنند، نه به این خاطر که پوشش بیمهای وجود ندارد، زیرا همه چیز گرانتر شده است. اگر کسی با ۷۰۰ هزار تومان امورات خود را میگذراند، امروز باید آن را صرف خورد و خوراک خود کند، حتی برخی پوشاک خود را نمیتوانند تامین کنند.»
وی افزود: «طبیعتا اگر افراد با بیماریهای جدی دست به گریبان نباشند به پزشک مراجعه نخواهند کرد. سازمانهای متولی، به سازمان بیمه سلامت تکلیف کردند تا سرانه بیمه رایگان را برای افرادی که به بخش خصوصی مراجعه میکنند، حذف کند، اما عدم رجوع مردم به بخش خصوصی ربطی به این تصمیم ندارد. با افزایش گرانیها مردم کمتر به پزشک مراجعه خواهند کرد. سعی میکنند یک سرماخوردگی را با درمان خانگی یا استراحت حل کنند، مگر آنکه مشکل حادتر شود.» فرزیان گفت: «پیشتر دولت ابلاغ کرد بیمه همه دهکها رایگان باشد. تصمیم هم برای دولت و هم برای بیمه سلامت مشکلآفرین شد، چراکه اگر بیمهای نتواند به تعهدات خود پاسخگو باشد و بازه زمانی پرداخت بدهی مراکز غیرمنطقی شود، خدمات بیمهای بیمعناست. بیمه یعنی آنکه ما بتوانیم خدمات به موقع به افراد بدهیم.»
همه اینها در حالی رخ داده که دولت در این سالها بارها و بارها اعلام کرده بود اقشار محروم و کمبرخوردار را تحت پوشش بیمه اجباری رایگان قرار داده است. اگرچه این موضوع به خاطر همپوشانی و سوءاستفاده برخی افراد بارها به تعویق افتاد یا به کندی انجام میشد، اما در نهایت ۱۳ آبان سال جاری بهطور رسمی کلید خورد.
در روزهای شروع این طرح یعنی در اواسط آبان سعید نمکی، وزیر بهداشت و درمان کشور اعلام کرد که بیش از هشت میلیون نفر در کشور فاقد هر نوع پوشش بیمهای هستند. بدیهی است که بخش قابلتوجهی از این جمعیت را افراد بیبضاعت و تهیدست در استانهای مختلف کشور تشکیل میدهند.
یکی از شهروندان تهرانی که تحت پوشش بیمه سلامت است میگوید: «من و همسرم سال ۹۵ به صورت رایگان این دفترچه را دریافت کردیم، اما بود و نبود آن چندان فرقی نمیکرد چرا که با وجود این دفترچه هم خدمات دولتی با تعرفههای نزدیک به آزاد به ما ارائه میشد.» وی افزود: «هیچیک از مطب پزشکان متخصص با این دفترچه قرارداد ندارند؛ اما مساله فقط این نیست چرا که در درمانگاهها و بیمارستانهای دولتی هم ماجرا به همین شکل است. ما برای یک ویزیت ساده در اورژانس بیمارستان دولتی هزینه پرداخت میکنیم در صورتی که همین ویزیت با دفترچههای دیگری مثل تامین اجتماعی و خدمات درمانی رایگان است. همچنین دریافت داروها نیز هزینهای نزدیک به هزینه آن در بازار آزاد داشت.»
این شهروند تهرانی ادامه داد: «سال گذشته همسرم در بیمارستان دولتی به صورت دولتی زایمان کرد، اما باز هم هنگام زایمان این دفترچه را از ما نپذیرفتند و تمام هزینههای زایمان را به صورت آزاد پرداخت کردیم. همچنین تمام آزمایشات و سونوگرافیهای او در دوران بارداری با تعرفههای آزاد پرداخت میشد؛ گویی فقط برای آن است که پزشکان در برگههای یکبار مصرف، نسخه خود را برایمان ننویسند. همین موضوع سبب شد که من دیگر دفترچه خود را تمدید نکنم، البته شنیدهام که از ماه گذشته قوانین آن تغییراتی کرده و کمی شامل تخفیف شده است.».
اما بنا بر آنچه از سوی موهبتی، رییس سازمان بیمه سلامت اعلام شده، حق بیمه برای هر نفر سالانه معادل ۵۸۰ هزار و ۸۰۰ تومان است. به همین دلیل با ورود وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بنا شد متقاضیان بیمه سلامت، توسط این وزارتخانه و با اعلام رضایت خود درخصوص دهک درآمدیشان، ارزیابی شوند. به عبارتی دیگر چنانچه در دهک درآمدی اول تا سوم قرار گیرند تمام حق بیمه آنها توسط دولت پرداخت خواهد شد یا تا ۴۰ درصد حداقل حقوق مصوبشده توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را دریافت میکنند.
منبع: صبح نو
انتهای پیام/