به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، تیم ملی فوتبال ایران روزهای خوبی را سپری نمیکند. درست از همان روزی که کارلوس کی روش برای همیشه از نیمکت تیم ملی جدا شد، تا همین امروز فوتبال ایران در عرصه ملی نتوانسته روزی آرام را به خود ببیند. حضور مارک ویلموتس به عنوان سرمربی تیم ملی از همان ابتدا تردیدهای زیادی را در بین اهالی فوتبال ایجاد کرده بود و خیلیها در مورد موفقیت او شک داشتند. البته عدهای دیگر هم با بیان اینکه ویلموتس قرار است برای ما فوتبال هجومی را به ارمغان بیاورد و دوران او با دوران کی روش متفاوت خواهد بود، از حضور این مربی بلژیکی روی نیمکت تیم ملی حمایت کردند.
اوضاع برای ویلموتس هم چندان بد پیش نمیرفت. دو برد دلچسب مقابل هنگ کنگ و کامبوج شروع خوبی را برای ملی پوشان رقم زده بود، اما دو جدال سخت مقابل بحرین و عراق و دو شکست تلخ و ناباورانه در این دو مسابقه، شرایط را به کلی برای تیم ملی دگرگون کرد.
این دو باخت دو پیامد مهم برای تیم ملی داشت. ابتدا ایران را در وضعیتی بسیار دشوار و سخت در جدول رده بندی گروه خود قرار داد و کار صعود به دور نهایی مرحله مقدماتی رقابتهای جام جهانی ۲۰۲۲ را به سختترین درجه خود رساند و هم اینکه به همکاری فدراسیون فوتبال با مارک ویلموتس پایان داد. ویلموتس که از دریافت نکردن مطالبات خود به شدت گلایهمند بود، برای زیرنظر گرفتن تمرینات تیم ملی پیش از بازی با عراق خیلی دیر به تهران آمد و نتیجه اش هم ناآماده بودن و تیم و باختی تلخ در دقیقه ۹۲ بود. طبق ادعای فدراسیون فوتبال، ویلموتس پیش از دیدار مقابل عراق قرارداد خود را فسخ کرده بود و حال آنکه مشخص نیست اگر او پیش از این دیدار قراردادش را با ما فسخ کرده بود، با چه عنوانی و به چه دلیلی روی نیمکت تیم ملی مقابل عراق نشست؟ ماجرای ویلموتس و فدراسیون البته هنوز ادامه دارد و دو طرف بر سر نحوه پرداخت غرامت و این که کدام یک مستحق آن هستند، با هم اختلافاتی جدی دارند، اما آن چه مشخص است این است که ویلموتس دیگر سرمربی تیم ملی فوتبال ایران نخواهد بود.
صدای پای برانکو میآید
از همان ابتدا که پایان همکاری ویلموتس و فدراسیون فوتبال به طور قطعی و رسمی اعلام شد، گزینههای مختلفی برای هدایت تیم ملی مطرح شدند که اصلیترین آن برانکو ایوانکوویچ بود. برانکویی که تا همین فصل پیش سرمربی پرسپولیس بود و یکی از درخشانترین دورانهای این باشگاه را برای قرمزها ساخت. برانکو در زمان حضورش در ایران یکی از جدیترین و سرسختترین مخالفان کی روش بود و بدون توجه به جایگاه تیم ملی در مقاطع مختلف علیه سرمربی وقت تیم ملی مصاحبههای تندی انجام داد. همان زمان هم عدهای معتقد بودند برانکو برای جانشینی کی روش خود را آماده میکند. اتفاقی که خودش آن را تکذیب میکرد، اما حالا پس از اینکه هم جانشین کی روش (ویلموتس) شغلش را از دست داده و هم اینکه خود برانکو پس از ناکامی در الاهلی عربستان دیگر مشتری ندارد، او چندان بدش نمیآید که در قامت سرمربی تیم ملی یک بار دیگر به ایران برگردد. مسئلهای که مهدی تاج هم به آن صحه گذاشت و اعلام کرد که برانکو یکی از گزینههای فدراسیون است و مذاکراتی هم با او انجام شده.
در نهایت باید صبر کرد و دید فدراسیون فوتبال پس از تجربه تلخ ویلموتس آیا بازهم به سراغ یک مربی خارجی با چالشهای زیادش خواهد رفت یا به انتخاب یک سرمربی داخلی، مثلا یحیی گل محمدی اکتفا خواهد کرد؟ این سوالی است که جوابش باید هرچه زودتر مشخص شود، زیرا تیم ملی در بهار ۱۳۹۹ چهار بازی سرنوشت ساز در دور برگشت مرحله گروهی رقابتهای مقدماتی جام جهانی دارد که اگر در یکی از آنها هم پیروز نشود، شاید هرگز رنگ کشور قطر را در سال ۲۰۲۲ نبیند.
منبع: خبرآنلاین
انتهای پیام/