طلبه‌های جوان مدرسه سلیمانیه دست در دست یکدیگر گذاشتند و رسم مردی و مردانگی را در این روزگار زنده کرده‌اند، آن‌ها جای خالی شهدا را برای خانواده‌هایشان پر کردند و با رتق و فتق برخی امور در منازل خانواده شهدا، به این خانواده‌ها کمک می‌کنند.

طلبه‌هایی که جای خالی شهدا را برای خانواده پر کردند/ از تعمیر وسایل تا رنگ‌کاری منازل شهدابه گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، پسر داشته باشی و نیاید سخت است در خانه مرد داشته باشی و نامردی عده‌ای او را از تو جدا کند سخت‌تر.

زندگی با فراقی که وصالی در دنیا برای آن نیست دردآور است، مادران و همسران شهدای مدافع حرم هر روز خود را با مرور خاطرات مردان مردی می‌گذرانند که اگر امروز در کنار خانواده بودند اجازه نمی‌دادند لحظه‌ای زندگی برای عزیزترین‌هایشان ناملایم شود.

حالا، اما طلبه‌های جوان مدرسه سلیمانیه دست در دست یکدیگر گذاشتند و رسم مردی و مردانگی را در این روزگار زنده کرده‌اند.

آن‌ها جای خالی شهدا را برای خانواده‌هایشان پر کردند و با رتق و فتق برخی امور در منازل خانواده شهدا، به این خانواده‌ها کمک می‌کنند.

این طلبه‌های جوان همچون نسیمی ملایم می‌وزند و مهربانی را با خود به نقاط مختلف شهر می‌برند، نسیم ملایمی که گرد و غبار را از خانه‌ها می‌برد و حال و هوای آن‌ها را بهاری می‌کند، آن‌ها دغدغه‌هایی دارند که به‌نظر ما خیلی دور از ذهن است، ولی برخی از آن‌ها را برطرف کرده‌اند و اطمینان دارند که بقیه دغدغه‌هایشان روزی حل می‌شود و اصرار دارند که اگر دیگران نمی‌توانند خودمان انجام می‌دهیم.

به‌دنبال این اتفاق شیرین قضیه را از مسؤول فرهنگی مدرسه سلیمانیه جویا شدم، که در ادامه می‌خوانید:

حجت‌الاسلام حسن رحم دل گفت: با توجه به اینکه مدرسه علمیه سلیمانیه جزو مدارسی است که از لحاظ آموزشی سرآمد است همین که کسی از عهده کار‌های علمی خودش بر بیاید، شاهکار است.

مسؤول فرهنگی مدرسه علمیه سلیمانیه خاطرنشان کرد: اولین چیزی که در کار‌های جهادی پیش می‌آید، آشنایی با مشکلات مردم است، اولین فایده کار جهادی این است که اشخاص با مشکلات و رنج‌های مردم آشنا می‌شوند، که این آشنایی ثمرات و برکاتی همچون تزکیه نفس دارد، ممکن است طلاب در کار‌ها متخصص نباشند، اما سبب می‌شود که شخصیت آن‌ها تربیت شود، آن‌ها بدون چشم داشت کار می‌کنند و گاهی از همان مقدار پول کم خود نیز کمک می‌کنند، در موقعیت‌های دیگر این کار‌ها را نمی‌کنند، اما وقتی با این مسائل آشنا شوند و ببینید افراد نیازمندی وجود دارند به آن‌ها کمک می‌کنند و به‌اصطلاح در زندگی خود با آن‌ها شریک می‌شوند.

وی افزود: این مسائل سبب می‌شود تا از روی تکلیف الهی به آن‌ها کمک کنند، نفس کارِ بدون توقع، موجب رضای پروردگار و صفای روح و باطن انسان است که همین موجب خودسازی و تربیت می‌شود، این نکته بسیار کلیدی است، بعضی اوقات می‌بینیم که روحیه شکرگذاری و ایثار و انفاق کم است که با این کار‌ها این روحیه تقویت می‌شود و به خدمت در راه پروردگار روی می‌آورند.

رحم دل عنوان کرد: در قسمت کار جهادی، خود طلاب اقدام کردند و من فقط پشتیبانی می‌کنم، برنامه مدرسه این است که هرهفته از خانواه شهدا بازدید کنند، دیدیم اینگونه خوب نیست و وقتی می‌دیدم اوضاع مناسب نیست مصمم‌تر می‌شدیم و طلاب از سال گذشته این طرح را کلید زدند که در اقدام به تعمیر خانواده شهدا به‌خصوص شهدای فاطمیون کردند.

مسؤول فرهنگی مدرسه علمیه سلیمانیه اضافه کرد: این خانواده‌ها مغفول واقع شده‌اند، پدر یا پسر خانواده شهید شده و کسی نیست به آن‌ها رسیدگی کند، طلبه‌ها آستین بالا زدند و گفتند در حد توان کمک می‌کنیم، اول کار می‌گفتیم وسایل از کجا بیاوریم، هزینه از کجا بیاوریم و از این مشکلات، ولی ابتدای کار همه چیز جور شد، همت اصلی از طرف خود طلبه‌ها بود و هیچ سازمانی کمک نکرد.

وی افزود: حقیقت این است که شهدا به ما نیاز ندارند بلکه ما به شهدا نیاز داریم، ما مدیون شهدا هستیم، شهیدی که خونش را در راه اسلام داد تا ما اکنون راحت زندگی کنیم، ما را مدیون خود کرد، خجالت می‌کشیم وقتی می‌بینیم کوچک‌ترین ناراحتی یا مشکلی برای آن‌ها پیش آمده است.

رحم دل بیان کرد: در برنامه‌ریزی سعی شده تا کار جهادی در ایام درسی واقع نشود و در ایام تعطیل باشد، طلبه‌ها خودشان برنامه‌ریزی می‌کنند و در خانه شهدا یا روستا‌ها انجام وظیفه می‌کنند، اگر اواسط هفته واقع شود خود طلاب جبران می‌کنند و برنامه‌هایشان را هماهنگ می‌کنند، چه بسا همین مسائل پشتوانه درسی برای طلاب باشد، کسی که برای خدا قدم برمی‌دارد اگر در راه خدا و خالصانه باشد به‌یقین خود شهدا به او نظر می‌کنند.

پشتوانه اصلی ما در حقیقت خود شهدا هستند

در ادامه با علیرضا اکرمی مقدم عضو گروه جهادی مدرسه سلیمانیه به گفتگو پرداختم و گفت: ابتدا مستقل بودیم و هنوز کسی را نمی‌شناختیم، فقط در حد توانمان کمک می‌کردیم، اما بعد

از مدتی با کارگروه شهدای مشهد ارتباط گرفتیم و با یکدیگر توانسته‌ایم گره‌های بزرگی از مشکلات خانواده‌های شهدای مدافع حرم فاطمیون را، در مشهد باز کنیم و این تنها در کار جهادی خلاصه نمی‌شود.

این طلبه جهادگر ادامه داد: بعد از اینکه با دیگران ارتباط گرفتیم، گلستانی عضو هیات امنای کارگروه شهدای مشهد با شناختی که از گروه ما داشت، تماس گرفت و گفت می‌توانید برنامه‌ای جهادی انجام دهید؟ ما قبول کردیم، وقتی از جزئیات پرسیدم متوجه شدم خانواده شهید (همسر+سه فرزند خرسال+مادر شهید) در افغانستان اقامت داشتند و به محض اینکه از شهادت فرزند خود مطلع می‌شوند، با شرایط سخت امنیتی و با عنوان اینکه فرزندشان در تصادف ضربه مغزی شده است به ایران می‌آیند.

وی افزود: اوایل که گروه تشکیل شد چهار نفر بودیم، اما اکنون طلاب نام‌نویسی کرده‌اند تا نوبتشان شود و در این کار خیر شرکت کنند، هدف ما این است تا قدم کوچکی در زمینه ظهور برداشته باشیم، اصل هزینه را خود شهدا معین می‌کنند و دیگران اسبابی هستند تا این هزینه به دست ما برسد، این هزینه‌ها یا از خود طلاب مدرسه جمع‌آوری می‌شود یا از طریق خیرین که شناخت داریم به‌دست ما می‌رسد.

اکرمی مقدم بیان کرد: پشتوانه اصلی ما در حقیقت خود شهدا هستند که با این همه مشکلات موجود و کمبود هزینه، حتی لحظه‌ای هم ما را تنها نگذاشته‌اند، گاهی گره‌های بزرگی که فکر باز شدن آن‌ها را نمی‌کنیم به سادگی باز می‌شوند، وقتی این مسائل را می‌بینیم مصمم‌تر می‌شویم تا به کار خود ادامه دهیم.

طلبه مدرسه علمیه سلیمانیه یادآور شد: وظیفه اصلی ما طلبه‌ها در این زمانه درس خواندن است و این درست که این کار‌ها هم مهم هستند، ولی درس اهم است، تا حدی که می‌توانیم، برنامه‌های تبلیغی و جهادی را در ایام تعطیلی مدرسه مثلا پنجشنبه و جمعه قرار می‌دهیم، تا به درس‌هایمان لطمه نخورد.

وی افزود: الحمدالله با داشتن مدیری انقلابی و مسؤولان دغدغه مند، مدرسه نه تنها مشکلی با این کار‌ها ندارد، بلکه از این نوع کار‌ها در ایام فراغت استقبال نیز می‌کند و گاهی با حضور خود موجب دلگرمی طلاب جهادگر می‌شود.

با ۴ نفر شروع کردیم و اکنون حدود ۴۰ نفر هستیم

در ادامه عضو دیگر گروه جهادی مدرسه علمیه سلیمانیه گفت: شکر خدا و کمک ائمه اطهار توفیق داشتیم از اوایل سال تحصیلی ۹۷ شهدای گرانقدر را در آغوش بگیریم، گروه کاملا خودجوش طلبگی‌مان ابتدا با دیدار خانواده شهید رضا اسماعیلی که ذبیح فاطمیون نام دارد، با حدود چهار نفر شروع به کار کرد و اکنون با گذشت حدود یک سال و نیم از شروع این برنامه، با حدود ۴۰ نفر به کار خود ادامه می‌دهد، الحمدلله طی این مدت خاطرات، تجربیات و برکات زیادی در این دیدار‌ها و کمک به خانواده شهدا نصیبمان شده است.

محسن وفایی ادامه داد: هر هفته در منزل شهدا هیات هفتگی برگزار می‌کنیم، در مراسمات دیگر نیز مانند سالگرد‌ها یا ولادت شهدا به دعوت خانواده شهدا حضور پیدا می‌کنیم و برای آن‌ها مراسم برگزار می‌کنیم، یکی از برنامه‌های باصفا و با برکتی که رزقمان شده، کار جهادی از جمله لوله کشی، ایزوگام، دیوارکشی، رنگ کاری منازل و شستشوی فرش‌های منازل این شهدای گرانقدر فاطمیون است.

وی افزود: به قول یکی از راویان دفاع مقدس بچه‌ها بعد از این برنامه‌های جهادی دقیقا مانند بچه‌های شب عملیات پرنور و با صفا می‌شوند، هدفمان این است که سخن رهبرمان مبنی بر کمک به خانواده شهدا بر زمین نماند.

وفایی اظهار کرد: واقعا و از ته دل به غیرتمان برمی‌خورد وقتی می‌بینیم مردی که نان‌آور خانواده بوده است، برای دفاع از ناموس مان و دفاع از حرم اهل بیت (ع) به سوریه رفته و شهید شده است، اما اکنون در کنار گوشمان خانواده همان شهید، به نان شب محتاج‌اند و یا وضع منزلشان برای زندگی مناسب نیست.

اوایل زیر دست استادکار کار می‌کردیم

یکی دیگر از اعضا گروه جهادی از اولین کار جهادیشان یاد کرد و گفت: وقتی شروع به‌کار کردیم، هیچی بلد نبودیم، ولی کم کم یاد گرفتیم، گاهی کاری را که بلد نبودیم استادکار می‌گرفتیم و زیر دست او کار می‌کردیم تا یاد بگیریم، بعضی روز‌ها آنقدر گرم کار می‌شدیم که یادمان می‌رفت ناهار بخوریم، حتی برخی روز‌ها تا ظهر کلاس می‌رفتیم و بعد از ظهر می‌رفتیم و به کار ادامه می‌دادیم، چون عادت به این کار‌ها نداشتیم روز‌های اول خیلی خسته می‌شدیم، شب‌ها از بدن درد خوابمان نمی‌برد، ولی اکنون که به آن‌ها فکر می‌کنم، حسرت می‌خورم و آرزو می‌کنم دوباره به همان روز‌ها برگردیم.

وی افزود: اوایل پولی برای کمک نداشتیم، ولی کم کم بین بچه‌ها رایج شد و هر نفری هزار یا دو هزار تومان پول می‌داد و در نهایت با همین روش برای اولین کار جهادی حدود ۳ میلیون تومان پول جمع کردیم و منزلی را تعمیر می‌کردیم.

منبع: فارس

انتهای پیام/

 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.