به طور مثال  فرض کنید  می‌خواهید منزلتان در سریع‌ترین زمان ممکن به شخصی بفروشید؛ قیمت منزل شما ۶۰۰ میلیون تومان است، قیمت خانه فرد خریدار خانه ۴۰۰ میلیون تومان است ,۵۰ تومان پول نقد و ماشینی به قیمت ۱۵۰ میلیون تومان دارد.

در این مثال شخص در ظاهر ۶۰۰ میلیون برای این معامله لازم دارد، اما آیا همگی این دارایی‌ها در حال حاضر قابل‌تبدیل شدن به پول هستند؟ بدون شک فروش منزل و ماشین او نیاز به زمان دارد. از طرفی نمی‌توان دقیقا گفت این دارایی‌ها به قیمت گفته شده به‌فروش می‌رسد یا خیر. همه این عوامل دست به دست هم می‌دهد و  شما را به این فکر می‌اندازد که پرداخت مشتری ممکن است زمان بر باشد. حال اگر شخصی همان لحظه برسد و بگوید که ۶۰۰ میلیون پول نقد در حساب جاری خود در بانک دارد و می‌تواند همین امروز منزل شما را بخرد بدون شک شما با او وارد معامله خواهید شد.

پول موجود در بانک‌ها نوعی دارایی محسوب می‌شود. اگر به مثال بالا توجه کرده باشید همه این دارایی‌ها در نهایت برای داد و ستد باید به پول تبدیل شوند، اما سرعت آن‌ها باهم متفاوت است؛ به این ترتیب هرچه یک دارایی سریع‌تر به پول تبدیل شود درجه نقدشوندگی آن بالاتر است؛ همچنین می‌توان گفت  پول نقد منجر به افزایش  سرعت معاملات  می‌شود که  بالاترین  درجه نقدشوندگی را دارد.

 به طور مثال حساب دسته چک، حساب جاری است. اگر کسی چک روز به شما بدهد و به بانک مراجعه کنید چک شما در همان روز تبدیل به پول نقد می‌شود و میتوانید پول نقد از بانک دریافت کنید.

شبه پول جزئی از دارایی‌ها محسوب می‌شود که قدرت نقدشوندگی آن نسبت به پول کمتر است؛ به بیانی دیگر هرگاه پولی را در بانک   سپرده باشید، اما امکان برداشت از آن به زمان خاصی محدود شده باشد، شبه‌پول است؛ برای مثال وقتی شما ۱۰۰ میلیون پول نقد خود را تحت عنوان سپرده بلندمدت یک‌ساله در بانک ذخیره می‌کنید، پول شما در این مدت یک سال شبه پول  می‌شود.

انتهای پیام/